La Reine Margot (1994)

Geweldig historisch drama met een sterke rolinvulling, naar het boek van Alexandre Dumas (de 3 Musketiers). Niet zozeer Auteuil maakte de meeste indruk maar wel Jean Hugues Anglade als de zwakzinnige koning Charles IX en uiteraard ook Adjani. De film speelt zich af tijdens de godsdienstoorlogen tussen katholieken en protestanten, waarbij de twee kampen elkaar naar het leven staan. De film begint met de bruiloft van de katholieke prinses Margot met de protestant Henri de Navarre (de toekomstige vorst Henri IV). Een politiek huwelijk dat bedoeld was om de protestanten in een val te lokken (de nacht van Saint Barthélemy). Niet alleen de talrijke intriges met een in verval zijnde koninklijke familie komen aan bod, maar ook de verdoken liefde van Margot voor een jonge edelman, en het verbond tussen Margot en Navarre om elkaar te helpen, wat Navarres leven meermaals redt, en zo stilaan de nachtmerrie van Margots moeder, Catharina de Medici waarmaakt: dat Frankrijk zal geregeerd worden door een protestant. . Boeiend en werkelijk goed gebracht!

Grandioze historische film naar de gelijknamige roman van Alexandre Dumas. (De drie musketiers en De Graaf van Monte-Cristo) Dit gaat over het leven van Margaretha van Valois, bijgenaamd la Reine Margot Zij was een dochter van Hendrik II en Catharina de' Medici en werd zeer losbandig gevonden door haar uitdagende oogopslag, levenslustigheid en vele liefdesavontuurtjes (o.a. passionele verhouding met Hendrik I van Guise) Na drie bloederige oorlogen werd zij, ter bezegeling van de verzoening tussen hugenoten en rooms-katholieken op 18 augustus 1572 gedwongen in het huwelijk te treden met Hendrik van Bourbon, koning van Navarra. Maar door de onhandigheid van de koningin-moeder en de tegenstrijdige ambities en machtshonger van de prinsen werden de aanleiding van 23 naar 24 augustus 1572 tot misschien wel één van de gruwelijkste en bloederigste momenten uit de Franse geschiedenis; de Bartholomeus-nacht. De rest van de film verhaalt over de gevolgen van deze nacht, en dan vooral de intriges en de machtsstrijd aan het hof.

Als je niets weet van de Franse geschiedenis, de openings-credits bevat wel ook een handige geschiedenisles, is het verhaal enorm spannend van het begin tot het eind. Maar wat de film het bekijken waard maakt is niet zozeer de weergave van de historische feiten maar meer de bijzondere wijze waarop de consequenties van al die intriges en machtsverhoudingen in beeld worden gebracht. De film bevat namelijk vrij expliciete beelden, in tegenstelling tot vergelijkbare historische films. Daarnaast zijn ook de decor en kostuumdesign en de acteerprestaties een duidelijke meerwaarde. Met name de koude en heersende Virna Lisi, de protestantse Henri van Navarram Daniel Auteuil en de sensuele Isabelle Adjani spelen een overtuigende rol. Door de nadruk op geweld, lust en liefde te liggen is deze film erg krachtig en sterk geworden! Het ziet er allemaal indrukwekkend uit!

Oh en er is zelfs Nederlands tintje met een scènes in Nederland en Amsterdam (molens, vlak land, Rembrandtesk binnenshuis), waarin de protestanten op zoek zijn naar geld voor hun strijd tegen de katholieken. Het is natuurlijk leuk om even Nederlands te horen praten...

De Bartholomeüsnacht was me vaag gekend en een beetje achtergrond is geen overbodige luxe bij deze film. Het is een historische film met nogal wat (hooggeplaatste) figuranten met diverse belangen en dubbele bodems. Intrigerend om te volgen hoe verworven macht wenste te behouden of in het beste geval kon uitbreiden. En iedereen die hiervoor in de weg liep, moest maar plaats ruimen. En in de Middeleeuwen betekent dit zoveel als de dood. Daarvoor draaide men z'n hand niet voor om.

Interessant is vervolgens de erg flamboyante vorstin Margaretha. Als een hitsige femme fatale murwt ze zich door de koninklijke gangen. Haar kersverse gemaal verbleekt er onmiddellijk bij, maar beseft dat het (huwelijks)pact dat hij met haar sloot zijn levensverzekering is, zolang hij haar daar van kan overtuigen. Want erg hoog loopt ze met hem niet op, integendeel zelfs.

Technisch allemaal prima gedaan. Knappe decors en kostumering, goed geacteerd, mooi in beeld gebracht. Historisch zal het wel met haken en ogen aan elkaar hangen neem ik aan, maar OK.

Dat kan je wel stellen ja. Catharina de Medici werd niet al te best afgeschilderd door Dumas terwijl ze meer gemeen had met Hendrik van Navarra dan je na de film/boek zou verwachten. Beide waren exponenten van de nieuwe tijd waarin de (middeleeuwse) geloofsovertuiging niet meer de doorslaggevend was voor het politieke handelen.

Isabel Adjani is prachtig als de ongenaakbare Reine Margot, die in turbulente tijden haar eigen geluk najaagt. Het beeld van het 16e-eeuwse Frankrijk is dat van een fanatiek-religieus, barbaars land waar je je leven niet zeker was als je koninklijk bloed hebt. Ook als je geen koninklijk bloed hebt trouwens. Geweldig hoe de Machiavelliaanse koning-moeder alles naar haar hand probeert te zetten, zeker nadat een hersenscan medieval-style aan het licht brengt dat de gehate Henri de troon zal bestijgen, waarna ze per abuis haar eigen zoon vermoordt. Waardoor ze overigens dan wel weer een kans ziet van een ander af te komen. Maar zoals ze zelf al zegt: "Wat betekent verraad? Het vermogen om in de richting van de gebeurtenissen te bewegen, dat is alles."

De film ziet er prima uit, met aandacht voor de aankleding, en ook de soundtrack voldoet over het algemeen. Behalve dan in een van de belangrijkste scenes- tijdens de slachtpartij van de Hugenoten klinkt er opeens slome muzak die totaal niet past bij wat je op het scherm ziet. Het ging er vrij bruut aan toe trouwens.

Trouwens: intriges aan het hof, een slachtpartij tijdens een koninklijke bruiloft, ingenieuze gifmengerij, incest en verraad- George RR Martin heeft de Europese geschiedenis er duidelijk op nageslagen bij het schrijven van zijn Song of Ice and Fire. Dat was al wel (een beetje) bekend bij me, maar de gelijkenissen zijn toch wel zeer opmerkelijk.

Mooie poster trouwens!