Ink (2009)

Die 'incubusfiguren'

Een vreemde, unieke, speciale, gekke, bizarre en eigenaardige beleving. Heerlijk als een regisseur gewoon z'n eigen ding doet. Visueel is het bijzonder maar ook de hele opzet mag intigrerend genoemd worden en vanwege de rare fratsen die steeds weer terugkomen blijven we continu rondrijden in een soort van achtbaan. Het goede tegen het kwade met daartussen een aantal marionettenpoppen.

Hoe kan het zijn dat ik nooit van deze film had gehoord? Kan het zijn dat de film nog in Nederland gaat uitkomen? Releasedatum staat niet bij de statistieken iig. Maar over de film: zeer apart en vol met leuke vondsten, al stond van de 1e scene het camerawerk/kleurgebruik me niet echt aan. Veel knap verzonnen wezens en ook de plot goed bedacht, ik had het einde niet echt verwacht. Ik had het niet opgemerkt, ook niet aan zijn ogen gezien. Misschien in de toekomst een betere waardering.

'k wist eigenlijk totaal niet waarover hij ging gaan, hierdoor kwam het eerste uur een beetje warrig over, maar vanaf het tweede uur vond 'k het een goeie film en op het einde vallen alle puzzelstukjes samen.

De film komt b-film over, maar als je er kun doorheen kijken is hij wel de moeite waard.

Een must-see zou 'k het niet noemen, maar 'k heb me zeker niet verveeld. Het is zeker geen standaard film/verhaal, maar 'k vond het zeker niet slecht.

Leuk filmpje.

Ziet er goed uit, soms wat goedkoop qua cameravoering en acteurs, maar qua vormgeving was het zeker de moeite waard en ook het kleurengebruik was sterk. Soundtrack was iets wisselvalliger, soms wat aardige stukken maar vaak ook iets te drammerige bedachte muziek bij de scenes.

Verder een redelijk verhaaltje maar meer dan een kapstok is het niet. Vond het einde wat vergezocht maar uiteindelijk is het allemaal redelijk leuk uitgewerkt.

Kleine 3.5*

ps. die scenes van de posters met die Incubus' waren wel een hoogtepunt

Groots!

Weer een regisseur die aantoont dat je ook met een klein budget een grote film kan maken. Dit doet Winans uiteraard op visueel gebied. De simpelste dingen zijn zo bewerkt dat het er heel fantasievol uit komt te zien. De incubus ziet er zonder camera of kleur vast heel stom uit. Het verhaal begint erg rommelig, maar uiteindelijk valt alles op zijn plaats. Prachtige muziek ook die een aantal scenes extra kracht geven.

4,5*

Vreemde, sprookjesachtige, visueel zeer mooie film met een apart verhaal. Er hangt een rare maar ontspannen sfeer met lekkere ambient muziek eronder. Best wel een spacey film die het goed zou doen onder het genot van sommige verdovende middelen. Het acteerwerk is wel okee, maar ook weer niet hoogstaand, soms wel een beetje van het kaliber van een B film. Het einde vond ik ook wel weer voorspelbaar. 3 sterren

De film is volledig in eigen beheer tot stand gekomen. Winans vond geen filmmaatschappij voor dit project, dus begon hij te draaien met eigen middelen d.m.v. een zelf opgericht productiehuis Double Edge Films. Hij was van plan met de film de VS wat rond te toeren van festival naar festival, maar onverwachts kwam de film op het internet terecht en werd ie op enkele dagen tijd tienduizenden keren gedownload, waardoor er van overal plots veel interesse in de film ontstond en er een vrij brede dvd-release mogelijk werd. Ik raad je aan om de dvd via de website van Double Edge Films te bestellen, dan kunnen Jamin en Kiowa nog wat van hun geld dat ze erin geïnvesteerd hebben terugverdienen... Er zit daar duidelijk talent bij die twee: bijna alles deden ze eigenhandig: regie, kostuums, muziek, montage,...

Natuurlijk dus geen technisch hoogstandje als een peperdure blockbuster, maar verbazend prachtig en fantasierijk. Kijk op de dvd ook eens naar de making of, dan zie je hoe ze die special effects hebben moeten realiseren: heel creatief !

wat een pareltje zeg !

qua verhaal doet het erg denken aan een japanse anime.

en ook een aantal van de personages doet hier erg aan denken (vooral die pathfinder met dat duct tape op zn ogen)

als je van fucking bizzare verhalen houdt is dit echt een must-see !

Ik moest ook enkele malen aan Aronosky denken tijdens de film. Heb hierna dan ook weer eens een heel stuk van PI opgezet en dat is toch heel andere koek. In het geval van Aronofsky is montage Kunst, in Ink is het meer een kunstje, eerder iets voor een videoclip.

En dan het budget. Pi werd gemaakt met +- $60,000

Leuk filmpje maar het had veel weg van een tv-serie, vooral die acteurs. De vader en Pathfinder(behalve de plakbandjes) waren o.k.. Maar Ink zelf zag er niet uit, op sommige momenten leek die lange neus opgeplakt (en ik dacht echt dat hij hem zou afzetten). De Incubus daarentegen was wel weer mooi gevonden.

Alles is wel mooi gebracht. De effecten en kleurengebruik zien er goed uit, alhoewel het soms toch te veel naar "videoclipkunstjes" neigde.

Het zwakke verhaaltje in combinatie met ondermaats/belabberd acteren en de idioote gevechten stoorde mij wel.

Al bij al is het eindresultaat te ongeballanceerd om te overtuigen.

Deze film heeft me geintrigeerd, kwam al vrij snel absurdistisch over, maar gaande weg kon de lijn erin ontdekt worden. Mede daardoor vond ik dat hem verder moest kijken. Heeft me zeker vermaakt. Maar om hem helemaal aan te voelen, zal ik hem mettertijd nog een keer kijken.

Niet mijn ding.

De ietwat goedkoop uitziende campy-achtige beelden kan ik nog net wel hebben, hoewel het toch wel wat te vaak gewoon echt lelijk is. Maar dat gecombineerd met een stelletje harkende acteurs en een verhaal dat niet op gang wil komen, daarna rammelt? Misschien moet je er voor in de stemming zijn, en ben ik dat vandaag niet. Laten we het daar maar op houden. Gedoe over het budget, sorry - het gaat om de film, niet over hoe die tot stand kwam. Het resultaat heiligt de middelen, niet het doel.

Wat een bizarre film was dit, maar zonder twijfel uniek. In visueel opzicht heb ik zelden zo'n mooie film gezien. Er wordt hevig geëxperimenteerd met de camera wat zorgt voor een nachtmerrie aan beelden en kleurgebruik. Er wordt gespeeld met tijd en paralelle werelden; er zijn films die makkelijker zijn om te volgen.

Het fantasieverhaal is leuk bedacht, en valt op het einde best goed in elkaar. Het acteerwerk is niet hoogstaand, maar weet wel te emotioneren waar het nodig is. Extra vet zijn de Incubi die met hun spiegels voor hun hoofd en brillen met spiegelglazen erg angstaanjagend ogen. Mooie gevechten ook die perfect worden ondersteund door een mooie soundtrack.

De wereld komt echt prachtig tot leven en bij het einde zat ik toch wel met een beetje kippenvel. Groots.

De Story Tellers hebben het aan de stok met de Incubussen en dan dan steelt een monnikspij met een enorme neus een kind en is een Pathfinder de enige die het kind redden kan....en ik heb het al zo moeilijk met het Fantasy-genre

Nooit geweten dat er elke nacht zes Ninja-warriors bij mijn bed staan om me allerlei prachtige dromen te bezorgen overigens!

Actie-scenes zitten ergens tussen The Matrix en The Power Rangers in en vermoedelijk de eerste film sinds Robert Altman's Quintet die gefilmd is in snow-vision, moralistisch tot en met ook nog, een giga-puinhoop eigenlijk, maar sommige scenes zijn wel redelijk gelukt en misschien nog wel geschikt als alternatieve kinderfilm.

Die Incubussen zijn wel erg gaaf gedaan trouwens.

Prachtig gestyleerd begin met een heerlijke soundtrack, het mysterie is daar en de aandacht zeker niet minder. Leuke exploitatie van de mogelijkheden die camerasoorten bieden en de technieken van editing. Het lijkt bijna een studieopbject of afstudeerproject te zijn.

Het is er even inkomen in deze film, de vraag: "Waar leidt dit ons naar toe?" is meteen daar. Een klein meisje dat door een vreemd wezen, Ink, wordt ontvoerd en haar vader die in zijn wrede wereld "gegijzeld" wordt door zijn werk en verleden. Dit allemaal met steeds weer een lekkere ambientsound op de achtergrond en met heerlijk beeldwisselingen op de buis maakt het lekker om dit verhaal aan te gaan. Het meisje zal gered moeten worden en Story tellers nemen dit voor hun taak o.l.v. de Pathfinder.

Een droomachtige wereld wordt weergeven met haar goede en slechte kanten en de lijnen worden langzaam uit één gezet. Het wordt uiteindelijk allemaal duidelijk ook al zag je het een beetje aankomen.

Acteerwerk as redelijk, verhaal kon er zeker mee door maar deze film is een klappertje door regie en soundtrack. Soundtrack is b.t.w. ook door Jamin Winans geschreven en heb deze maar eens opgezocht (klik). De man is composer, writer, editor en regisseur, i'm impressed!

Sprookje voor volwassenen.

Dit is alles wat ik nodig heb in een film. Dit is waarom ik films kijk, het vinden van zulke pareltjes. Dit is zó uniek, zo machtig goed bedacht. Audiovisueel werkelijk waar geweldig, acteerwerk dik in orde en aan elk detail is gedacht. Dat laatste niet zozeer verhaaltechnisch maar visueel gezien. Heerlijke shots worden over je beeldscherm gesmeten en ik genoot van elke seconde. Ik werd volledig een nieuwe wereld ingezogen en ben daar tot de laatste seconde gebleven. Boem, 5*.

Wat een meuk, bah bah.

Ik vraag mij af waarom.

Erg lastig om over deze film iets te vinden. Want aan de ene kant is de film redelijk uniek in zijn soort. Vergelijkingen met Dark City, Brazil, Donnie Darko (persoonlijk favorieten) of zelfs The Matrix zijn snel gemaakt. Ook worden regisseurs als Jeanne-Pierre Jeunet, David Lynch en Tim Burton aangehaald als inspiratiebronnen. En zekers op sommige momenten zie je die illustere invloeden ook daadwerkelijk. Het heeft genoeg eigens maar haalt echter nergens de hoge kwaliteit van de genoemde klassiekers. Visueel is het wel zeer mooi, en er wordt volop gebruik gemaakt van filters en gespeeld met licht en prima andere technieken van editing. Ook de meeste personages en aankleding zien er goed uit. Het verhaal omschrijf zich als een soort van proberen te beantwoorden op de vraag: waar gaan we heen als slapen of in coma liggen, en start met dat het meisje Emma in een droom ontvoerd wordt door een vreemd wezen genaamd Ink, waardoor haar lichaam in kritieke comateuze toestand in bed achter blijft. De Story-Tellers proberen haar met behulp van een Pathfinder weer in haar lichaam te krijgen. Onderwijl kampt haar vader John met een heftige baan en het verlies van de voogdijschap over Emma. Helaas zijn er ook genoeg opmerking te maken over de film zoals daar waren de op de lachspieren werkende zwarte plakband kruisen over de ogen van de Pathfinder. Dit zag er naast de creepy met plexiglas uitgedoste Incubussen belachelijke uit. En dat terwijl dit toch een rol is van enigszins belang. Ook het verhaal was naar mijn mening te mager. Hierdoor is het einde ook niet zo onvoorspelbaar een "Happy End." Door prachtige oppervlakkigheid te tonen boven inhoud slaagt de sprookjesfilm voor volwassen voor mij helaas niet helemaal om te overtuigen. Echter ook al vind ik de film niet helemaal geslaagd, bijzonder blijft het zeker!

Tsja, het genre ligt niet bepaald in mijn straatje. Juist door de poster wekte het mijn interesse. Ink is een vrij bizarre trip waarin Emma in haar droom wordt ontvoerd door Ink, een vreemd wezen met een waanzinnig grote neus dat zich verbergt onder een mantel. De hele droomwereld ziet er visueel gezien bijzonder uit en de personages zijn dat ook. Vooral de Incubussen zijn duistere personages met dat glas voor hun gezicht en hun glimlach en zonder dat glas waarbij de ogen net een soort koplampen zijn. Vooral de ontknoping rondom Ink, kwam als een ontzettende verrassing als hij de vader van Emma blijkt te zijn. Beter dan verwacht in ieder geval voor zover.

Zo bizar slecht dit. Snap niet dat dit uberhaupt een publiek heeft gevonden. Een amateuristisch prul.

Dat snap ík dan weer niet

Oei, bijzonder goedkoop aanvoelend overpretentieus Amerikaans fantasy (/sprookjes) drama.

Eigenlijk in alle facetten niet best naar mijn mening.