Tony Robbins: I Am Not Your Guru (2016)

Robbins.

Kende de man niet, na deze docu ken ik hem eigenlijk nog steeds niet echt. Men richt zich vooral op de "shows" die hij doet, met heel af en toe een tipje van de sluier dat gelicht wordt. Op zich niet zo heel erg, zo boeiend zijn die "persoon achter" docs toch ook niet, maar dan moet er wel wat in de plaats komen.

Wie nood heeft aan dit soort types kan er misschien wel wat uithalen, ik zat toch vooral vol verbazing te kijken naar een troep aan mensen die als een kudde dit figuur volgen. Veel zinnigs zegt hij niet, maar zolang je maar doet alsof je alles weet is dat blijkbaar geen bezwaar.

Wat deze docu dan uiteindelijk is? Een promofilmpje voor Robbins denk ik. Mensen die dit zien en zeggen "goh, daar moet ik ook een keer naartoe!". Want enige substantie is er echt niet te vinden. Het is gewoon een opname van een show, als je een hekel hebt aan dit soort figuren vooral niet kijken.

1.0*

Ik kon hem alleen uit Shallow Hal.

Rare man met vreemd publiek. De jongen in het begin is zwaar depressief, ofzo, en na een peptalk van drie zinnen van de guru is hij er volledig bovenop, tenminste dat gelooft hij zelf. Dan krijg je een meisje die niet tevreden is met haar dieet. En daarvoor betalen die mensen dus 5000 dollar entree. Het publiek is erg naïef, overdreven emotioneel, Tony legt ze de woorden in de mond en stuurt zo de gesprekken zelf. Maar natuurlijk moet dat, want hij moet de oorzaak zoeken om je te helpen Het past wel bij de tijdgeest waarin we leven. Iedereen is ontevreden en ongelukkig en hebben een figuur als hem nodig om ze eruit te slepen, al is het maar tijdelijk.

Dit is die vent waar Ratelband alles van afgekeken en gejat heeft. Behalve het roepwoordje "Tsjakka!" dat heeft ie dan weer van Joep van 't Heck.

Luister naar wat podcast en vele vinden hem geweldig dus dacht laat ik ook iets van hem kijken.

Met vol verbazing naar gekeken, twijfelde vaak of het echt was of slechte comedy.

Naar mijn idee zijn het vooral mensen die super onzeker zijn die daar heen gaan of er iets mee hebben.

Uiteraard niets mis mee als dat helpt.

Duidelijk geen documentaire, eerder een soort lange promo-film die bedoeld is om interesse te kweken in Tony Robbins' mega-churchachtige seminars. Er worden dan ook geen kritische vragen gesteld door de maker, geen andere kant belicht. We zien alleen maar de pure extase en positieve reacties van de "geholpen" mensen uit het publiek.

Daarnaast een aantal bizarre sessies met mensen uit het publiek (de ene suïcidaal, de ander een slachtoffer seksuele mishandeling) waarbij Tony Robbins ter plekke een aanpak bedenkt en toepast zonder enige professionele kennis of kunde. Het resulteert in een platte, en onverantwoordelijke 'behandeling' van mensen die eigenlijk baat zouden hebben bij consequente en langdurige therapie om te kunnen 'genezen' van hun problemen. Tony Robbins doet het met wat grof taalgebruik en misogynistische en ronduit schadelijke huis-, tuin- en keukenpsychologie, waardoor het idee ontstaat dat psychologische problemen in een paar dagen definitief kunnen worden verholpen.

Desondanks is Robbins razend populair in zijn aanpak en schatrijk geworden met zijn seminars, wat aantoont dat er (met name in de VS) nog een lange weg te gaan is voor dit soort onverantwoordelijke guru's uitgebannen zijn.

2*/5

Give me a fucking roarrr!

Alles is opgeblazen aan Tony Robbins, en dus (?) ook deze docu die inderdaad meer weg heeft van een verkooppraatje voor de prijzige en ellenlange seminars van deze guru. Berlinger blijkt gewoon een fan te zijn van de man, en dat levert dus maar weinig (geen) kritische vragen op. Robbins lost de grootste problemen in no time op en iedereen is happy happy joy joy na afloop. Vooral naar het einde toe werd de adoratie van Robbins bijna ondraaglijk.

Ik vind zelf Robbins ergens overigens wel interessant, maar het is uiteindelijk niet mijn stijl. Vergelijk het eens met zijn mentor Jim Rohn; dat is heerlijk relaxed cabaret doorspekt met wat wijze levenslessen. Van een docu verwacht ik ondertussen toch echt meer dan een soort fanproject. Gemiste kans.