Che: Part One (2008)

Del Toro is zeker geknipt voor deze rol. Wel jammer dat je als kijker door deze film op afstand wordt gehouden. Na het zien van part 1 en part 2 heb ik niet echt het idee dat ik "de mens" Che beter ben gaan begrijpen. Hij blijft een enigma...

Pietje Precies

Ik vond het een interessante informatieve film. Del toro is een topacteur die Che Guevara prima vertolkt. Weinig spectakel, maar wel goede inhoud. Daar houd ik wel van, nu weet ik weer wat meer over die geschiedenis, dwz de gebeurtenissen, de etische achtergrond van zijn vrijheidsstrijd worden minder belicht.

Een film waar echt niets van blijft hangen. Het gebeurt allemaal, en je kijkt ernaar. Maar geen moment werd ik meegesleept in het verhaal. De spanningsboog was een platte horizontale lijn. Deel twee hoef ik in ieder geval niet meer te zien.

Het is wel beetje langdurige verhaal, vind ik.

Na het zien van beide Che films weer twee onvoldoendes uit kunnen delen aan een stukje van het oeuvre van Soderbergh. Ik ben dus duidelijk geen fan van de man, dit wist ik op voorhand wel al maar toch wilde ik che nog een kans geven. Ik ben erg geïnteresseerd in geschiedenis dus een mooie kans om weer wat op te steken dacht ik.

Wat er de gehele film gebeurd is net niks. Eeuwenlang gezwets over een revolutie op starten doormiddel van erg saai camerawerk en slaapverwekkende dialogen. Ik snap best dat men zich wilde verdiepen in de geschiedenis van Che, maar moet het dan op zo'n saaie manier. De guerrilla oorlog voering in de bossen had ik ook meer van verwacht, maar opnieuw toont Soderbergh ons daarin oninteressant werk. Enkele mooie plaatjes, dat wel, maar voor de rest heb ik eigenlijk niets bijzonders gezien. De revolutie komt maar magertjes naar voren en de scènes zijn gewoonweg veel te kort om je echt inzicht te geven in het leven van de revolutionair en de situatie in Cuba toen. Op sommige momenten is het toch nog ergens wel interessant, en dan vooral op politiek vlak, wat op den duur zoals gezegd saaier wordt.

Del Toro geeft misschien wel zijn beste performance tot nu toe weg. Dat mag ook wel nu ik zo lees dat hij erg veel onderzoek heeft gedaan naar zijn karakter. Hij is ook de enige die er met kop en schouders uitsteekt, en dat was dan ook een genot om te mogen aanschouwen. De rest geeft een middelmatig spel weg en is dan verder ook niet gedenkwaardig.

2*

Film over het leven van de vrijheidsstrijder Che Guevara.

Interessant onderwerp, maar de kijker moet zelf hoofd- en bijzaken zien te onderscheiden. De potsierlijke Engelse voice-over met Spaans accent geeft hier en daar duiding.

Wat ik jammer vindt is dat het een nogal langdradige registratie is van een periode van guerrillastrijd in plaats van dat je wat meer inzicht krijgt in de menselijke kanten van Mr Guevara, de heren Castro en consorten.

De manier waarop het verhaal vertelt wordt - doorspekt met interviews en af en toe een voice-over zorgt dat ik het moeilijk kan volgen. Daardoor word ik niet meegesleept in het verhaal.

Twee en een half sterretje voor de moeite.

Op zich ben ik blij dat ik deze film heb gezien want je ziet echt wel goed hoe hij het beleeft zou moeten hebben en hoeveel en wat ze allemaal gedaan hebben voor die staatsgreep. Maar op een gegeven moment heb je het eerlijk gezegd wel gezien met die beelden in de jungel. Een welkome afwisseling waren de zwart wit beelden van het interview dat Guevara had.

Del Toro zette hier wel een indrukwekkende acteerprestatie neer. Alleen het duurde allemaal veel te lang waardoor het best behoorlijk langdradig en saai werd.

Interessant om eens dat gebeuren, dat destijds toch de wereldpers haalde, te zien heropgefrist.

Die straatgevechten zijn heel goed gebracht. Aan het switchen (in tijd en kleur) is het wel even wennen, zoals aan de vele namen, maar dat is sfeerschepping. OK. Goede film.

Het was nodig om een deftige film te maken van Che Guevara. Een film die het leven van de man in beeld brengt en meer achtergrond geeft aan het T-Shirt logo dat hij geworden was. De film die daar eerder (en beter) in geslaagd was is Diarios de Motocicleta, die vooral een jonge Guevara in beeld bracht maar minder vertelde over de Comandante onder leiding van Castro.

Het mag gezegd worden, Benicio Del Toro speelt een zeer sterke Che Gevuara en steelt wel de film. Helaas wordt dat toch wat getemperd door de regisseur die er een soms iets te neutrale documentaire van heeft gemaakt. De intentie om geen standpunt in te nemen in de politieke mening van Guevara heeft er wel voor gezorgd dat ook praktisch alle passie uit de film geperst werd. De oorlogsscènes leken wel uit Nation Geographic te komen. Haal Del Toro weg, zet er een rustige vertelstem op en je krijgt een doorsnee documentaire zonder meer.

De film duurt veel te lang en heeft pas tegen het einde wat te vertellen. Guevara wordt ook naar voor geschoven als een naam uit de geschiedenis en niet als een menselijke verzetsstrijder die gedreven door z'n motivaties deed wat hij gedaan heeft (los van het feit of zijn politieke gedachten goed goed of slecht was). Zonder Diarios de Motocicleta te zien had ik waarschijnlijk niet geweten dat hij dokter was en wat de motivatie achter z'n handelingen was. In deze film is hij reeds een guerilla aanvoerder en komen z'n motieven ook helemaal verkeerd over dan bedoeld.

Misschien hadden de 2 films van Che wat ingekort mogen worden tot 1 film en met een betere montage en regie wat flitsender gemaakt worden. Een gemiste kans, ondanks de goeie prestatie van Del Toro als het bekende figuur uit Latijns-Amerika.

Goede film! Maar dit verhaal verdient een beter overzicht. Stapsgewijs ipv het knipwerk dat het is geworden. Desalniettemin een goede film met een indrukwekkend verhaal.

Zelf enkele jaren geleden een rondreis gemaakt door Cuba, dus had wel wat voorkennis.

Ben op de bekende plaatsen geweest en de sporen zijn nog te vinden, vooral in de stad Santa Clara.

Ik vond de film prima, geweldig geacteerd en de locaties waren top.

Che zijn glorieperiode

Ik heb altijd al wel een zekere fascinatie voor Che gehad. Niet perse om zijn ideeën of zijn werkwijze maar meer om de man achter de bekendste foto die er ooit van een revolutionair is gemaakt. Che was een enorm charismatisch persoon en ik heb dan ook een paar boeken gelezen (o.a. de geslaagde biografie van Jean Cormier) en de film Diarios de Motocicleta gezien in de hoop een uitsluitsel te vinden waarom Che vandaag de dag nog altijd zo enorm populair is. Soderberghs tweedelige epos leek me dan ook enorm interessant te zijn en eergisteren me eens aan het eerste deel gewaagd.

Jammer genoeg is dit niet echt een geslaagde film geworden. Soderbergh kiest ervoor om zich alleen maar te concentreren op de Che Guevara in Cuba en loopt hierdoor een hele hoop mis. Je kunt natuurlijk Diarios de Motocicleta zien als het begin van de film maar dat zou eigenlijk niet mogen. Soderbergh zegt zelf dat het privéleven van Che hem enorm weinig boeide en dat hij dit er om die reden er niet heeft in gestoken maar het resultaat is een enorm fragmentarische, voor de rest wel een correcte, film die je nergens bij het nekvel pakt. Che: Part One is uiteindelijk niet meer geworden dan een aantal losse flodders die aaneengeplakt zijn waardoor je het gevoel krijgt dat je naar een snel bijeengeraapte samenvatting van de revolutie zit te kijken. Het had allemaal beter tot zijn recht gekomen mochten we een inkijk krijgen in het hoe en waarom van de de beweegredenen van de groep waarbij Che zich aansluit. Soderbergh pakt het allemaal wel getrouw aan want wat ik me nog kan herinneren komt echt grotendeels perfect overeen (met uitzondering natuurlijk dat Che als dokter werd aangenomen en niet als soldaat) maar de film mist spanning, mist enige vorm van verhaal en dat resulteert jammer genoeg in een oppervlakkige film. Ik ben er al wel blij om dat Che niet te hard wordt verheerlijkt want hoe charismatisch en interessant hij als persoon ook was, hij heeft verkeerde keuzes gemaakt. Al vermoedt ik dat dat beter tot zijn recht gaat komen in deel 2 waar Soderbergh zich concentreert op het Bolivia fiasco. Er wordt eigenlijk ook geen enige moeite gedaan om personages degelijk te introduceren. Het is omdat ik zelf al geïnteresseerd was in deze geschiedenis maar als je als leek hieraan begint, dan ben je er volgens mij aan voor de moeite. De enige vorm van diepgang die Soderbergh dan toch nog probeert te verkrijgen is het afwisselen van de gevechten met een zwart-wit interview met Che maar dat voelt zo enorm misplaatst aan, dat ik me er eigenlijk sneller aan begon te irriteren dan dat het een aangename afwisseling was. Het hielp natuurlijk ook niet dat de film het ineens halverwege begaf en dat ik heel hoofdstuk 9 heb moeten skippen doordat de DVD daarop bleef hangen...

Ik weet nog toen ik de eerste beelden hiervan zag, dat ik echt niet kon geloven dat dit Benicio Del Toro was. Ik was hem gewoon als Jackie Boy uit Sin City maar de gelijkenis met Che was zo treffend dat ik eerst dacht dat ze oud archiefmateriaal hadden boven gehaald. Er rest me dan ook niets anders te zeggen over Del Toro dan hulde want hij speelt de rol ontzettend goed. Hij is gewoon Che in hart en nieren, zeker qua uiterlijk maar hij straalt ook datzelfde charisma en rustigheid uit. Hij steekt dan ook met kop en schouders boven de rest van de cast uit, die trouwens grotendeels mee verzuipen in de fragmentarische aanpak van Soderbergh. Personages komen en gaan (soms uit eigen beslissing en soms gaan ze simpelweg dood) maar met uitzondering van Del Toro laat niemand enige indruk achter. Film is trouwens wel mooi geschoten, daaruit blijkt de kunde van Soderbergh wel maar daar stopt het dan ook. Al blijf ik het wel een goede zet vinden dat er niet wordt gekozen om in te cashen op het succes van de bekende Che T-shirts. Die staan werkelijk juist tegenover alles wat Che ooit heeft willen bereiken en heeft bedoeld en Soderbergh beseft die gelukkig wel.

Ik had hoge verwachtingen, dat geef ik toe en misschien is het daarmee dat de neerval des te harder aankomt. Het goede aan de film is Benicio Del Toro en de niet-verheerlijking van het Che personage maar dat is dan ook het enige. De rest is fragmentarisch, warrig, moeilijk om in te komen en vooral saai. Soderbergh heeft de juiste intenties maar maakt het allemaal veel te afstandelijk om echt goed over te komen. Toch ben ik benieuwd naar deel 2.

2*

Degelijk gemaakt film over Che. Meeslepend wil het alleen niet worden, omdat het allemaal nogal afstandelijk is. Typisch Soderbergh, hij is een vakman, die technisch goed werkt levert, maar vaak aan de oppervlakte blijft hangen. Zoals ook hier, Benicio Del Toro is uitstekend, maar toch slagen ze er niet in om me mee te laten voelen met de man, laat staan met zijn medespelers zoals Fidél.

Misschien is dat wel de communistische insteek, dat individuen niet belangrijk zijn, en alleen het algemeen belang telt.

Wat ik ook miste was een totaal gebrek aan seks en romantiek, terwijl ze toch ook vrouwelijke guerillas hadden, en Che een sexsymbool is/was.

De flash forwards, op zich goed gemaakt ,werkten ook niet goed, omdat ze vaak afleiden van de strijd die we volgen, en die toch al niet meeslepend wil worden, en niet altijd op de juiste plek zitten.

Uiteindelijk leren we Che uiteindelijk niet echt goed kunnen, het icoon wat hij is geworden blijft overeind staan.

De slag om Santa Clara maakt de film toch nog boeiend.

Ernesto 'Che' Guevara

Altijd een interessante figuur gevonden, al was het maar om die iconische foto van hem die te pas en te onpas gebruikt wordt. Een biopic over hem lijkt op het eerste gezicht dan ook een prima zaak. En toch...

Het duurt even vooraleer de film echt op gang komt. Het eerste uur (ruwweg geschat) is bij momenten vaag en er wordt nogal eens geschakeld tussen heden en verleden. Het was soms moeilijk om de gebeurtenissen exact te plaatsen.

Zodra de eigenlijke innames van de steden beginnen nemen de spanning en de beleving toe, en is het ook makkelijker om volgen. Maar als ik heel eerlijk moet zijn kan ik niet zeggen dat ik mens Guevara na een dikke twee uur beter heb leren kennen. Ik geloof dat het pas na anderhalf uur is dat Guevara langs zijn neus weg zegt dat hij een vrouw en dochter in Mexico heeft...

Nou ja, slecht was dit zeker niet, en bij momenten zelfs goed (de belegering en inname van die stad waar ik de naam kwijt ben) maar niet helemaal bevredigend. Misschien kan deel 2 hier verandering in brengen.

In 137 minuten tijd wordt een concreet en minitieus beeld van een man getoond, die ook in extreme omstandigheden, niet van plan is om zijn idealen te verraden. De regisseur heeft vooral oog voor de discipline en vastberadenheid van de hoofdpersoon. De film vertelt eigenlijk geen verhaal, maar is meer een aaneenschakeling van spotlights. Een nadeel is het enorme aantal bijrollen, zodat je het overzicht dreigt te verliezen, vooral als je niet zo bekend bent met de geschiedenis en achtergronden. Het hoogtepunt vormt het laatste halfuur met gevechtsscènes waarbij verbazingwekkend weinig bloed vloeit. Benicio del Toro speelt ingetogen.

Niet zozeer Guevara als de Cubaanse Revolutie lijkt het hoofdonderwerp van deze film te zijn. Wel gezien vanuit het gezichtspunt van Guevara, maar toch, van zijn overtuiging en achtergrond komt maar weinig los - en daar is toch wel wat over te vertellen, gezien bijvoorbeeld Diarios de Motocicleta (2004). Ook een mooie film.

Toch vond ik het een boeiend verhaal, hoe onsamenhangend en traag het dan ook verteld wordt. Mooie beelden met een goede mix van kleur en zwart-wit, cinematografisch erg mooi af en toe, en met enorm veel aandacht voor detail. Wat dan een hoogtepunt neemt in het gevecht aan het einde, wat ik er erg realistisch uit vond zien.

Benicio del Toro is magnifiek als Che. Ik zou zo gauw even niemand weten die ook maar bij benadering even overtuigend zou kunnen zijn.

Op naar deel twee, ik ben erg benieuwd.

Prachtige rol van Benico, vind het een briljant acteur maar de film zelf (deel 1)... te beperkt tot de 'opstand' zelf. Deze wordt zeer uitvoerig uit de doeken gedaan en beelden zijn zeker indrukwekkend. Origineel ook is de mengeling van de beelden met zwart-wit fragmenten van 'latere' fases die het soms wel wat verwarrend maken. Ik vind het spijtig dat er geen ruimer beeld van Che wordt geschetst : zijn achtergrond, drijfveren, familie,... het had het verhaal heel wat vervolledigd. Ik bleef eigenlijk een beetje op mijn honger zitten... nu gelukkig heb ik al een aantal boeken over Che gelezen. Voor iemand die geïnteresseerd is in Cuba en zijn revolutie is het sowieso een film die men eens moet gezien hebben...

Fijne film.

Vooral omdat ik normaal niet zo van biopics houdt. Met Che Guevara heb ik verder ook niks, dus qua onderwerp deed het me vooraf niet veel. Maar dit blijft een Soderbergh film, dus moest hij er wel aan geloven.

En viel dus 100% mee. Del Toro speelt goed, verder geen Amerikaanse regisseurs in sleutelrollen (erg fijn), mooi geschoten en hoewel aan de trage kant, wel erg fijn verteld. Het mag dan niet zo blits zijn als velen gehoopt hadden, dat vind ik hier eerder een pluspunt dan een negatieve kant van de film.

Inhoudelijk lijkt het wat op een documentaire, maar dan erg filmisch gebracht. Het zorgt ervoor dat de twee uur nooit gaan slepen. Wél vond ik dat Guevara érg positief neergezet wordt. Zoals gezegd weet ik verder niet veel van de man, maar zo'n engeltje als in deze film zal hij ook wel weer niet geweest zijn.

Binnenkort maar eens gaan zitten voor het tweede deel.

3.0*

Che Guevara was een controversieel figuur, waar nog steeds zeer verschillend over gedacht wordt. Dat soort personen vind ik altijd uitermate geschikt voor biopics, omdat het allemaal niet zo zwart-wit is en je verschillende kanten te zien krijgt van een persoon. Steven Soderbergh probeert (denk ik) een genuanceerd beeld over hem te schetsen. Guevara is een overtuigd revolutionair en af en toe een autoritaire leider, die niet altijd zo sympathiek is. Uiteindelijk vond ik vond deze biopic toch wat aan de onpersoonlijke kant.

Deze film gaat namelijk veel meer over hoe de Cubaanse revolutie verliep met opvallend veel oorlogsscenes. Met een bootje maken 80 revolutionairen de overtocht naar een ver gedeelte op Cuba. Met het betrekken van de locals in hun strijd, groeit hun slagkracht en trekken ze steeds verder op richting Havanna op. Hoe dat allemaal ging, was wel boeiend, maar het ging dus niet per se alleen over Che Guevara. De beweegredenen van Che komen hoe dan ook in een tweede verhaallijntje aan bod, wanneer ie in New York is en voor de VN mag spreken. Dat had van mij wel iets meer aandacht mogen krijgen, maar goed... Op naar deel 2! Ben benieuwd hoe dat gaat verlopen!

Ik ben ook in Cuba geweest, ook in Santa Clara. Che Guevara Mausoleum bezocht. Indrukwekkend...

Een film die zich het meest laat omschrijven als een 'totaalplaatje' qua betrokkenheid en leidinggevende kunde gedurende de prent. Let wel een karakterstudie is het zeker niet. In dat kader blijft de film vrij vlak en heb je nog niet echt een idee wat voor persoonlijkheid deze man nu precies was en wat hem dreef.

We zien Ché echter deze film wel in vele gedaanten. Als wereldverbeteraar op de boot richting Cuba, krabbelend en zwoegend met zijn astma in de jungle, als verzorger van de gewonden na de strijd, leider en ontwikkelaar van nieuwe cellen, zelfs als aanvoerder in een aardig stukje urban oorlog. Dit wordt kunstig gemonteerd met zwart wit archief beelden en de eveneens zwart wit beelden van het interview met Lisa Howard waar duidelijk is dat hij inmiddels een leidende rol in het kabinet bekleed. De kunde en groei van deze man is daarmee ongekend en de revolutie maakte hij op alle lagen mee in die zin.

Echter, die principiële man die zijn eigen militairen terugstuurde om een gestolen auto terug te brengen om vervolgens als straf terug te lopen, wordt wel heel braaf gebracht. Er worden twee executies in beeld gebracht die hij beveelt maar de geschiedenis leert dat Che Guevara veel, heel veel executies beval of zelfs leiding aan gaf. Hier gaan ernstige geruchten over in die zin, dat er heel veel bloed kleeft aan de handen van Ché die er niet voor terugdeinsde gevangen, spionnen, overlopers, en later toen men veel politieke gevangenen in de beruchte gevangenis La Cabana had, standrechtelijke executies naar gelang of zin uit voerde zonder enig vorm van proces. Getallen wijken uiteen van tientallen tot honderden.

Uiteindelijk is het een aardige film die moeite heeft heel erg te boeien. Een paar aardige momenten, een Del Toro die erg zijn best doet...maar in mijn geval heel erg de vraag waarom je een dergelijke uitgebreide film van vier uren maakt, deel 1 en 2, en je dan zo dermate op de vlakte houd. Een karakterstudie wordt het niet, maar een echt beeld over dingen die eventueel wel gebeurt zijn ook niet. Noch een biopic, noch een aanklacht. Het doel van de film ontgaat me dan eigenlijk ook een beetje...

Blijf bij mijn eerste mening, er zijn veel betere biografieën gemaakt dan deze.

Sterke film. Visueel erg goed. Zonder teveel overtollig vet verteld en het concentreert zich eenvoudigweg op het opzetten van de guerrilla beweging en de opmars ervan. Onterecht wat genegeerde film, verdient wat mij betreft een grotere status.