Da Hai Dao (1973)

Zijpaadje voor Cheh.

Dat eerlijk gezegd niet zoveel oplevert. Het piratenverhaaltje mengt zich niet echt goed met het klassieke martial arts geweld. Al moet ook wel gezegd, buiten de beginscene komt er niet eens zoveel piratengedoe aan te pas.

De bende gaat al redelijk snel aan land, wat volgt is een redelijk klassiek Shaw Bros verhaal, alleen dan met wat meer vissers en een eindscene op het strand. Die eindscene is trouwens wel een aparte binnen het Shaw Bros oeuvre, ditmaal geen winner of zelfs een gevecht met de top bad guy, maar gewoon een eervolle sparring match. Het is eens wat anders, maar of het echt beter was wil ik betwijfelen.

Verder wat bekende gezichten, een paar leuke martial arts scenes en gelukkig ook voor een deel op locatie gefilmd (ik had niet bepaald zin in een studiozee), maar het verloopt allemaal iets te traag en iets te ongemakkelijk. Het piratengebeuren was duidelijk geen Shaw Bros materiaal, of toch niet in de handen van Cheh.

Leuk curiosum, maar daar blijft het ook wel bij.

2.0*

Shaw Brothers en piraten

Gisteren was ik al zappend bij één of ander deel uit de Pirates of the Caribbean reeks uitgekomen en realiseerde me opeens dat ik zelf nog een vermakelijk uitziend piratenepos had liggen. Het is een genre dat je niet meteen bij de Shaw Brothers verwacht en juist daarom leek me dat wel eens de moeite te kunnen zijn. Hun uitstapjes zijn soms wat wisselvallig (Human Lanterns is een erg fijne horror maar The Oily Maniac is dan weer een flauwe monsterfilm) maar altijd wel interessant om eens voor te gaan zitten.

Temeer omdat de regie van The Pirate (deels) in handen is gekomen van Cheh Chang. De man die verantwoordelijk was voor mijn eerste Shaw Brothers films en daardoor altijd een wat hogere plaats in de rangschikking zal krijgen. Hij deelt hier echter de regie met Hsueh Li Pao en Ma Wu, wat echter geen uitzondering is aangezien ze het epos The Water Margin een jaar eerder op dezelfde manier hadden geregisseerd. Heb in vergelijking met Chang niet veel van het solo werk van Pao of Wu gezien, maar daarop afgaand lijkt het me wel duidelijk dat ze in combinatie met Chang beter tot hun recht komen. Ook The Pirate is uitgedraaid op een vermakelijke film maar wel eentje die wat met haken en ogen aan elkaar hangt. Het plot stelt nochtans niet zo veel voor, maar het is vooral een warboel van personages en het is eigenlijk pas echt op het einde dat de film echt losbarst. Verwacht trouwens ook niet teveel van heel dat piratengebeuren aangezien de personages zich nagenoeg de volledige film aan land bevinden.

Fijn om Lung Ti nog eens terug te zien. Sowieso één van de grotere sterren in de Shaw Brothers catalogus, maar bij mij staat hij vooral gekend vanwege de A Better Tomorrow reeks. Hij overtuigt hier over de gehele lijn als Chang Pao Tsai maar het is toch ook vooral de wisselwerking met David Chiang (de twee speelden ook al regelmatig samen) die dit naar een hoger niveau tilt. Chiang speelt namelijk General Wu en wanneer die meer en meer in the picture komt, ontstaat er ook meer en meer een spanningsboog die naar het einde mooi tot zijn recht komt. Verder is het fijn om Dean Shek nog eens te zien, lang geleden dat ik zijn komisch gezicht nog eens in iets heb gezien, en mag Mei Sheng Fan als Hua Erh Tao er voor mijn part altijd bij zijn. Blijft zo'n enorm leuke en herkenbare acteur die altijd wel wat leven in de brouwerij brengt, ook voor hem niet de eerste keer dat hij met deze cast samenwerkt trouwens.

Een atypisch einde in ieder geval en wel eentje dat nog wat punten weet te sprokkelen. Sowieso is het gevecht ervoor aan het water van een hoog niveau, maar verder loopt dit niet altijd even vlotjes. Zoals wel vaker bij de broertjes ligt een Chinese geschiedenis aan de bron van deze verfilming en het is dan ook niet verbazingwekkend dat Cheung Po Tsai effectief in de 19e eeuw heeft bestaan.

3.5*