Valerian and the City of a Thousand Planets (2017)

Heerlijk vermaakt gisteravond. Vlotte film met prachtige visuals. Verhaal is inderdaad wat mager, maar dat mag de pret niet drukken.

Voor Ravian-fans was het een feest der herkenning. Het originele album is niet 100% gevolgd, maar wel in grote lijnen. Bijvoorbeeld de omzetter en het ruimteschip van Valerian en Laureline zijn identiek aan die uit de strips. De plot twist die ik eerder noemde, zat er wel in, maar wel een stuk voorspelbaarder dan in het album.

En het is geen Fifth Element deel 2 geworden, want die film is soms een parodie op het genre. Je ziet wel paralellen met Star Wars, Star Trek, Battlestar Galactica en Avatar, maar dat is vrijwel onvermijdelijk in dit genre.

Ik hoop dat dit nog een vervolg gaat krijgen. Ik zou bijvoorbeeld De Vale Schepper wel verfilmd willen zien. Dat is voornamelijk in historische setting, dus weer een heel andere film.

Desalniettemin is de instrumentale/orkest versie van Gangsta's Paradise in de trailer wel erg mooi inderdaad. Alleen wil dat in dit geval geen Coolio noemen haha.

Noem het dan Stevie Wonder rep_robert

Stevie Wonder-Pastime Paradise - YouTube

Ik ook. Niet echt de kleinste hype aanwezig.

"Are you sure you know what you're doing."

Luc Besson heeft zich heel wat op de hals gehaald met het verfilmen van de gelijknamige stripreeks, vooral als je bedenkt dat hij zich helemaal heeft mogen uitleven met een budget van maar liefst 200 miljoen Euro. Helaas is het resultaat niet om over naar huis te schrijven.

Het is duidelijk te merken dat het meeste geld op is gegaan aan de visuele effecten; de vele rassen, planeten en ruimteschepen zijn tot in de puntjes uitgewerkt. Als kijker is het echt heerlijk vertoeven in al deze visuele pracht en praal. Er zitten dan ook een aantal hoogstandjes in verwerkt waar je je ogen uitkijkt, met name de achtervolgingsscène is geweldig in beeld gebracht.

Des te jammer is het dat je al gauw moet concluderen dat 'Valerian and the City of a Thousand Planets' slechts een leeg omhulsel is. Het narratief gaat gewoonweg nergens naartoe. Daarvoor is de rode draad wel erg karig te noemen, gezien deze aan elkaar hangt van subplots die alleen dienen als opvulling. Het gevolg is dat het geheel onnodig wordt uitgerekt, terwijl er niet bijster veel valt te vertellen.

Normaal gesproken vind ik Dane DeHaan een kundig acteur, maar hier is hij niet op zijn plek. Tegenspeler Cara Delevingne doet het oké, echter hebben de twee geen enkele vorm van chemie. Het is alsof je kijkt naar een rare broer-zus relatie. De dialogen die kant noch wal raken spreken boekdelen. Ondertussen moet de film nog eens leentjebuur spelen bij bekende titels uit het genre om nog enigszins interessant over te komen.

Al met al een hopeloze Sci-Fi die flink zijn best zal moeten doen om break-even te spelen, want met zo een belabberde uitwerking valt hier geen winst te behalen.

1,5 Sterren.

Ik ben de zaal uitgelopen. Niet omdat ik een soort statement probeerde te maken, maar omdat ik meer geïrriteerd raakte dan dat ik aan het genieten was. Het bevat vervelende hoofdpersonages, slechte humor en een aantal vreemde muziek/beeld combinaties.

De film heeft wel wat gaaf 3D gebruik en verschillende mooi ontworpen objecten en voertuigen.

Het deed mij inderdaad soms denken aan Avatar, waar ik helaas geen fan van ben. Daarnaast gaat het eerder richting Pluto Nash dan Guardians of the Galaxy.

Poeh, dit klinkt allemaal niet best. En ik had me er erg op verheugd, omdat ik de strips zo geweldig vind.....

Ik verheug me er nog steeds extreem op. Heb ook nog niets gelezen dat me op andere gedachten zou kunnen brengen, voor zover dat al mogelijk is.

Er zijn best veel positieve recensies te vinden, dus misschien kunnen jullie er wel degelijk van genieten. Ik lees echter ook dat sommige mensen zeggen dat je de hoofdpersonages enigszins moet negeren. Dat lukte mij dus niet

Hierbij toch een positieve recensie heren.

Valerian is stiekem toch wel een beetje een guilty pleasure, als ik zo afga op de algemene stemming rondom deze film.

Je kan mij altijd wel porren voor een kleurrijk science fiction spektakel. Dan hoeft het niet perse Star Wars, Guardians of the Galaxy of Avatar te zijn. Ook de mindere goden als John Carter kan ik mijzelf altijd wel prima mee vermaken. Valerian and the City of the Thousand Planets schaar ik in hetzelfde rijtje als die film, maar dan nog een stapje qua visuele effecten.

Natuurlijk is het verhaal niet bijzonder en valt de chemie tussen Dane DeHaan en Cara Delevingne vanaf het begin al twijfelachtig te noemen, omdat Dane als Valerian vanaf seconde 1 achter haar aan zit en het geflirt de hele film doorgaat. Ook ken je de achtergronden van de personages niet, waardoor je het speciale van de 2 hoofdrolspelers een beetje ontgaat. Het voelt meer als een tweede film(sequel) in de franchise, omdat je geen introductie voorgeschoteld krijgt, je valt midden in het leven van de twee soldaten. Om een idee te geven; alsof je met Star Wars gelijk op de ijsplaneet Hoth in the Empire Strike Back gegooid wordt.

Toch hinderde dit mij niet, al is het maar omdat de twee openingsscènes echt om te smullen zijn en de toon hebben gezet voor de rest van de film. Het gaat om de planeet Mul, eigenlijk het enige moment waar je de Avatar vibe krijgt die mensen beschrijven en the Big Market. Dit is een toeristische handelsstad en een plek waar tuig zich ook verzameld. Een plek die alleen zichtbaar is met een speciale bril, omdat het zich in een andere dimensie bevindt.. Wat een gigantische shitload aan creativiteit, I love it!

Het verhaal is verder niet zo bijzonder, maar dient puur om de prachtige special effects van de film te etaleren. De film is straight forward. Er zitten niet geen onnodige verhaallijnen/bijrollen in die van de rode draad afwijken. Zelfs Rihanna heeft me niet geïrriteerd. De film is qua plot en bijrollen echt niet slechter dan pak em beet Avatar, terwijl men bij deze film over het algemeen het simpele verhaal wel tolereert.

Wat dat betreft vind ik het vreemd dat deze film zo slecht scoort, zowel qua kritieken als de box office.

Het is gewoon precies wat het pretendeert te zijn: Valerian doet niet moeilijk over het verhaal en is lekker straight forward, het is een SF spektakel waar je achterin je stoel kan zitten en gewoon genieten van alles wat op je afkomt. De dikke 2 uur vlogen voorbij en dit is qua herzieningswaarde wel een film die ik vaker zal bekijken. Al is het maar omdat ik graag naar dit soort films kijk.

Dikke 3,5*

p.s. de grootste tegenvaller was eigenlijk de Dolby Atmos ervaring. Ben hiervoor speciaal naar de prachtige Pathé bioscoop in Zwolle gegaan. Je waant je echt een koning op de omloop en in de zaal zelf. Het Dolby Atmos introductiefilmpje voorafgaande aan de film is imposant, omdat je het geluid overal vandaan hoort komen. Maar tijdens de film merk ik niet echt het voordeel van Dolby Atmos ten opzichte van een Imax voorstelling of een goede 7.1 surround sound.

De proloog zal deze film sowieso onsterfelijk maken! (Bowie )

Stuk minder dan ik verwacht had.

De film zelf ziet er echt prachtig uit maar de rest is erg mager.

Ik mis de chemie tussen de hoofdrolspelers.

De openingsscene op de marketplace was leuk en echt eens iets anders.

Bockting heeft er zowaar een nat broekje van. Die had ik niet zien aankomen.

Ground control to major WAUW.

Deze film is visueel echt adembenemend. Al herbekijk je deze film 5 maal, nog steeds zal je nieuwe dingetjes ontdekken. De simpele openingsscene was zo leuk, maar vooral, het liet je van bij minuut 1 al genieten van diverse aliens. Echter wanneer de hoofdrolspelers in beeld kwamen begon de verzuring te komen. Niet dat deze slecht acteerden ofzo, verre van. Ik blijf Dane Dehaan een verkeerde castingskeuze vinden. Een rasechte typecast voor wanneer je een rare snuiter nodig hebt is plots Valerian, heldhaftige soldaat by day, womanizer by night. Het klopte niet vanaf de 1ste minuut. Dat onnodige geflirt met iemand die eerder zijn zus leek dan zijn absolute droomdate stoorde me met de minuut meer en meer naarmate de film vorderde. Het verhaal maakte me ook niet echt warm, vooral dan omdat het leek dat het script in bochten werd gewrongen om zich visueel uit te kunnen leven.
En dat visuele was echt adembenemend (of had ik dat al gezegd?)


Op de 2de dag dat deze film in de bioscoop was, zaten we met 10 mensen in de filmzaal. Erg jammer

Ondanks de verschillende negatieve recensies ben ik gaan kijken naar deze prent. Het bevestigde nogmaals mijn adagio om recensies niet zomaar te volgen. Voor liefhebbers van de franchise, van visueel spektakel, van SF, is dit absoluut om van te smullen en zeker te bekijken in de cinemazaal.

Het verhaal is flinterdun, voorspelbaar en braafjes maar dit mag bij deze. De setting, special effects en zijsprongen dragen de film. Voor mij mag zo'n visueel lekker stuk trouwens dubbel zo lang duren mét de onnozelheid erbij.

Als je trouwens stripreeksen en SF in het algemeen begint te pakken op de onvolkomenheden in het scenario, kan je elke SP-prent afknallen.

Door het zo ver doordrijven van een dergelijke wereld (al die rassen, kleurtjes, werelden,...) kan je mij persoonlijk veel meer verleiden dan een 'realistischer setting' als in Interstellar, Gravity of Contact.

Eyecandy van het hoogste niveau...

Dane DeHaan en Cara Delevingne zijn miscast, bovendien is er geen chemie tussen deze acteurs en verraden hun matte vertolkingen dat Luc Besson zich weer teveel op details heeft gericht en daardoor de basisingrediënten zeer heeft verwaarloosd. Dit is een visueel overweldigende sage met een onsamenhangend verhaal vol onnodige zijlijntjes en nutteloze bijrollen. Rihanna is prima als Rihanna, maar zodra ze moet (stem)acteren valt ze volledig door de mand, terwijl Ethan Hawkes aanwezigheid in deze film al net zo overbodig is als die van Rihanna. Het verhaal, voor zover dat er toe doet, heeft te maken met een opgeblazen planeet, parels, een duplicator en een corrupte commandant [Clive Owen]. Besson slaat je dood met allerlei achtervolgingen waarvan de zin naak nauwelijks duidelijk is. Visueel is bestaat dit grotendeels uit opzichtig jatwerk uit Avatar en Star Wars, inclusief een karakter dat iets teveel weg heeft van Jabba de Hutt (of is het Pizza de Hut?). Alleen de drie Doghan Dui, een soort Kwik, Kwek en Kwak die relevante informatie met liefde delen.... voor een prijs, zorgen voor de spaarzame plezierige momenten in deze verder vervelende, ongeïnspireerde bagger. Inderdaad, precies wat je tegenwoordig mag verwachten van dhr Besson!

Raar dat ik het compleet anders ervaar. Er is bijna geen scene waarin DeHaan of Delevingne niet in zitten. Dus als er plotelementen of bijrollen nou onnodig aanwezig zijn? Alles wat ze meemaken is wel om het plot vooruit te stuwen, alles wat er gebeurde staat in het teken om de 2 op de juiste plek te krijgen. Het hinderde mij totaal niet.

Speelde Hawke mee? Totaal niet opgevallen, dus heeft mij ook totaal niet gehinderd. Rihanne is de enige bijrol die wel veel screentime kreeg maar had er persoonlijk ook geen problemen met haar rol.

Maar het is geen Spider-Man 3 waarin de regisseur niet kan kiezen en de film dan maar volgooit met verschillende plotelementen en personages.

Visueel een pracht alleen is Dehaan een absolute miscast naar mijn idee. Geeft totaal geen overtuiging mee aan zijn karakter een majoor niettemin.

Yep, hij was de eigenaar van die toko waar Rihanna haar ding doet.

Onwijs gave film!! erg van genoten! leuker (en mooier) dan Star Wars.

Opvallend hoeveel er gezeurt wordt hier over een karig verhaal, een dun verhaal, een magere plot en zo verder. Dit soort termen kun je voor zoveel films toepassen, of het wordt omgedraaid: dan is Interstellar weer te intelligent of zo, of is personage die en die niet goed uitgewerkt.

Het enige wat ik wat minder vond was de matige casting van de hoofdrolspelers. (DeHaan kwam af en toe over als Hayden Christensen en Cara is iets te opzichtig om haar looks gecast.) Maar daarvoor ging ik niet naar deze film. Ik ging om me heerlijk onder te dompelen in acid sci-fi. En dat maakt Besson meer dan fucking waar. Wat een fantastische ervaring! Een blender met Avatar, Hellboy, De Efteling en een paar liter LSD in een dwaas verhaal. Het duurde me eigenlijk allemaal veel te kort. Snel maar weer heen, kan ik vooral kijken.

Deze film is in een woord, Fantastisch! Ik ga er zeker nog een keer heen en dat doe ik niet vaak maar deze film verdiend het. Wat een visuals, de creativiteit spat er van af. Het verhaal is dan misschien iets dunner maar dat maakt wat mij betreft bij deze film niets uit. Voor diepe verhaallijnen zijn er genoeg andere films maar er zijn maar weinig die deze grafische kwaliteit evenaren.

'We get on just great. You flirt, I smile'

'Wie is Luc Besson?' De wereldvreemde die deze vraag stelt, kun je voortaan een exemplaar van Valerian and the City of a Thousand Planets in de handen drukken. Hier zit namelijk alles in wat de eigenzinnige Fransman zo uniek maakt.

Nu had hij natuurlijk al geen misselijk cv. Léon, Angel-A, het enorm onderschatte meesterwerkje Lucy (2014) en de film die het dichtst bij zijn nieuwste worp in de buurt komt: Le Cinquième Élément (1997) - stuk voor stuk zijn het eigenzinnige films die samen de veelzijdigheid van Besson tonen. Geen ervan haalt het echter bij Valerian.

Want. Wat. Een. Belevenis. Het gebeurt zelden tot nooit dat ik niet snel even op m'n mobiel spiek hoe laat het is en of de wereld nog draait. Hier niet. En maar goed ook, want in die paar seconden - onwillekeurig op welk moment in de film dat zou zijn geweest - had ik ongetwijfeld allerlei gave elementen gemist. De film zit werkelijk van begin tot eind vol met de meest creatieve vondsten.

Alleen die werelden al. Met name Mül is van een duizelingwekkende schoonheid. Eigenlijk is het niet meer dan een zonnig strand, maar Besson maakt er door zijn design in combinatie met de 3D een belevenis van. Valerian moet dan ook absoluut in 3D worden bekeken, terwijl ik dat normaal gesproken zoveel mogelijk ontwijk. Hier is het zo'n integraal onderdeel van de film dat ik nu al vol spanning uitkijk naar de 2D-versie op blu-ray; zal hij overeind blijven?

Waar dat voor Mül geldt, geldt dat nóg meer voor Alpha. Alles aan deze city of a thousand planets schreeuwt 'Besson'. Elk segment van deze stad, bewoond door een onuitputtelijk aantal verschillende bizarre wezens, heeft weer zijn eigen look & feel. Vooral de vele details daarbij maken van Valerian een film die waarschijnlijk nooit zal vervelen; elke kijkbeurt zal een nieuwe ontdekkingstocht zijn.

Te midden van die verpletterende zintuiglijke ervaring doen Dane DeHaan en Cara Delevingne - twee van de leukste acteurs van het moment - precies waar hun karakters om vragen. DeHaan vertolkt de speelse charmeur Valerian op de eigenzinnige manier die we van hem gewend zijn, Delevingne doet hetzelfde met de koppige, licht ontvlambare Laureline. Vooral als duo zijn ze geweldig. Een schot in de roos qua casting.

Daarnaast mag de verrassend sterke rol van Rihanna als Bubble niet onvermeld blijven. Zoveel tekst heeft ze niet, maar toch steelt ze de show wanneer ze in beeld is. Leuk detail daarbij is dat Rihanna's eigen tattoeages niet zijn weggemoffeld voor de rol.

Het gaat te ver om alles wat Valerian zo geweldig maakt hier te beschrijven. Daarvoor komt er domweg té veel op je af. Ik wil hem dan ook zeker nog vaker in de bios zien, hoewel de cijfers doen vrezen voor de tijd die ik daarvoor krijg.

Besson is niet langer meer Lucy of The Fifth Element; Besson is Valerian. Zijn magnus opus is hier, dit gaat hij nooit meer overtreffen. En er moet heel wat gebeuren wil dit niet mijn nummer 1 van 2017 worden.

ik vond het een zeer goede film maar met een beperkt verhaal

Cara Delevingne een super mooie vrouw, beetje kinderachtige dialogen soms samen met die dane dehaan.. Dane is totaal niet de geschikt voor de invulling van de personage. Hij had vooral een wat arrogante houding en had weinig stoers.

de cast had wat breder mogen zijn (vooral binnen de federatie) en de presentatie van verschillende species had geen meerwaarde voor het vervolg van de serie.

Ik krijg een beetje een starship troopers dejavu

de film moet het vooral hebben van zijn dolby atmos en triple flipple 3d

dat was een waar genot

4 sterren is zeker op zn plaats

daarbij zijn mijn recensies doorgaans betrouwbaar. Ik ben een fervent sci-fi kijker en geloof mij dat de sci-fi liefhebber zeer zeker aan zijn trekken komt.

Dat is juist het enige wat me een klein beetje tegenviel. Tijdens het introfilmpje fladderden de vogels overal om me heen, bij de film zelf leek het geluid toch vooral van voren te komen.

Vandaag gezien in de bios, en geen moment verveelt.. lkkere actie/sf

Vond het visueel waanzinnig mooi, leuk avontuur die het niet van de diepgang moest hebben.. maar vooral van ruim 2uur sf spectakel .. hoofdrolspelers mischien niet goed gecast maar storen deed ik me er niet aan..

Sf toppertje !!

Geef de film een 7.5.. afgerond naar 4 sterren

Haha, dat heb ik ook in m'n recensie gezegd. Dolby Atmos kwam niet goed tot z'n recht. Weet niet of dat altijd bij Dolby Atmos zo is? Ik prefereer qua bijzondere zalen dan sowieso Imax boven Dolby Atmos.

Nee, zeker niet. Bij bijvoorbeeld Ghost in the Shell en Beauty and the Beast was de DA wel erg goed.

Met IMAX heb ik altijd een beetje een dubbel gevoel. Het is haast té mooi. Als je dan achteraf zo'n film nog eens thuis ziet, voel ik me bijna bedrogen omdat je meer een IMAX-presentatie dan de film zelf hebt gezien, als je begrijpt wat ik bedoel.

Dan zal ik Pathé Zwolle nog een keer een kans geven. Wat me wel opvalt als ik bij nieuwe bioscopen als Arnhem en Zwolle kom, hoe mooi en ruim van opzet de zalen en de omlopen zijn en dat Pathé Groningen wel erg krap is allemaal (op zaal 1 na). Zaal 6 en 9 zijn al helemaal om te janken.