Pretpark Nederland (2006)

Kleine opmerking nog: daar ben ik me van bewust en dat is het probleem ook niet. Ik heb een broertje dood aan grenzen tussen fictie en documentaire en vind objectief een vies woord, maar het moet wel werken. Mijn probleem zit 'm er meer in dat ik het gevoel had dat Van Erp vooraf de teneur van zijn film al bepaald had en dat hij bij zijn Lang Leve-films met een veel opener blik kijkt. Dat miste ik gewoon, want dat is waarin Van Erp vooral waardeer.

Dat is niet helemaal waar. Zo ben ik via-via te weten gekomen dat het stuk met de Eftelingdirectie en de mensen uit Terneuzen op puur toeval berustte. De makers wouden gewoon de werken aan de grote nieuwe attractie van de Efteling filmen, niet wetende dat de attractie niet klaar ging zijn tegen het volgend seizoen, en net op die dag verschenen die mensen uit Terneuzen op de bouwwerf. Natuurlijk is het wel zo dat de makers tijdens het verdere verloop handig gebruikt hebben gemaakt van het enthousiasme van de Terneuzenaars en het feit dat de nieuwe attractie niet tijdig klaar was. Maar da's dan alvast toch één voorbeeld waaruit hopelijk mag blijken dat Van Erp niet meteen de bedoeling had om Jan en alleman 'te kakken te zetten'.

Ik ben geen groot liefhebber van documentaires, en heb te weinig bagage om een even gefundeerd oordeel te kunnen vellen als sommigen hier. Echter geloof ik wel dat er twee types documentaires bestaan: de 'feiten'documentaire, die zonder manipulatie de werkelijkheid registreert (bv. natuurdocumentaires) en de documentaire die over het leven zelve handelt, maar waarbij de maker een vinger in de pap heeft die ervoor zorgt dat ofwel één kant van het verhaal wordt belicht (waar ik Michael Moore soms van verdenk) ofwel dat het geheel een eigen 'sfeer' meekrijgt.

Ik plaats Pretpark Nederland onder die laatste categorie, en moet zeggen dat ik met relatief groot plezier de documentaire gevolgd heb. De film toont hoofdzakelijk de kneuterigheid van de evenementen aan (de man die achter het raampje het evenement beoordeeld, de Chinezen die enorm saaie busritten langs ééntonige landschappen maken, de gay parade waarbij halfnaakte mannen het slechte weer trotseren, de man die glundert wanneer hij zijn slogan 'Zoom in op Zutphen' hoort weerklinken,...), maar langs de éne kant toont het ook de voldoening aan van de mensen die achter die projecten staan. Je kan zo hard lachen met de man achter het raampje of het veel te kleine logo 'Zoom in op Zutphen' op het grote bord aan de ingang van het dorp, maar tegelijk zie je ook mensen die passioneel gedreven zijn, en uiteindelijk toch nog kunnen terugblikken op vrij geslaagde evenementen. Een goede mengeling van een lach en een traan.

Door de grote nadruk te leggen op Bataviastad en Zutphen, kreeg ik wel het idee dat enkele andere elementen makkelijk uit de documentaire geweerd konden worden (die Nordic Walking-scènes bijvoorbeeld), en het hele stuk met de Efteling paste op een manier niet helemaal in het geheel (natuurlijk was het wel een handig werktuig om de mensen van Terneuzen in beeld te kunnen brengen).

3*

Vermakelijke film, maar ik vond 'm gezien de vele goede verhalen een beetje tegen vallen.

3 sterren.

Onderhoudende documentaire, maar er is te weinig focus en een werkelijk thema is moeilijk te vinden. Mooi in beeld gebracht en vol rake observaties, maar het gaat iets teveel van de hak op de tak. Bepaalde hoofdpersonen lijken zo weggelopen uit een Van Kooten en De Bie sketch: die hilarisch foute manager van Bataviastad rules!

Zelfspot

Michiel van Erp maakt een geslaagde 21e versie van Alleman. Prachtig die observaties en de subtiele humor . 4*

Het gaat vooral over de Anton Pieck mannetjes die het organiseren. Het is ook net Madurodam. De burgemeesters van Madurodam. Mensen die je in een buurtvereniging verwacht. Het is in feite een satire op commercie in de vrijtijdssector.

In die zin een heel verschil met Alleman. In Pretpark Nederland gaat het maar zijdelings over de bezoekers van de 'pretparken'. Je ziet vooral mensenmassa's.

Ik ben ook erg enthousiast: 4 sterren.

Vond hem toch tegenvallen... al met al wel geslaagde observaties en de bus met Japanners was steeds een rake rode draad. Maar in zijn totaliteit een beetje saai.. Misschien had voor mij persoonlijk wat meer actualiteit en een politiek element de doorslag doen geven om geboeid te blijven.

Mijn mening over deze film is een mix van vanalles dat er al op deze site over gezegd is, waardoor ik het ook met ontzettend veel dingen niet eens ben natuurlijk

Het is inderdaad niet bepaald een eye-opener, de manier waarop Nederland in deze film word afgeschilderd. Het komt redelijk overeen met mijn visie die ik van Nederland heb. Het is nogal een suf land. Aardige mensen, er worden best aardige dingen gemaakt, er zijn mensen met smaak, maar de hele cultuur vind ik maar saai en ook mooie omgevingen zijn niet echt te bekennen (tenzij je een liefhebber bent van kades en oude steden enzo).

Wel ben ik het er helemaal mee eens dat die suffe mensenmassa's zoals die in deze film voorkomen overal hebt, die zijn hier niet idioter dan in andere landen. Alleen is het probleem dat de typisch Nederlandse dingen (dus geen filmfestivals, want dat is geen typisch Nederlands evenement) waar die massa's hier op afkomen zo af en toe te idioot voor woorden zijn. Vandaar deze docu waarschijnlijk zodat je het even zelf kan zien.

En dan heb je nog een groot deel van die mensen die in alle sufheid het liefst de gezellige kant inzien (je weet wel: het publiek van RTL-4 en de lezers van de TROS-compas (hoewel ik niet perse een hekel heb aan mensen met een TROS-compas hoor, mijn oma heeft er een abbonement op )). Gezellig naar de Libelle-dagen en een fijn dagje uit naar de meubelboulevard.

Ik werd absoluut niet depressief van deze documentaire. Het was allemaal niks nieuws en ik ken overigens genoeg interessante Nederlanders om te weten dat niet iedereen zo is. Ik kon er eigelijk vooral om lachen. Zoals de Gaypride boottocht vol met halfnaakte mannen in de regen en al die mensen die daar aan de kant suf naar lopen te staren, en een man die volop in beeld staat te gapen tijdens het luisteren naar een klein klassiek concert.

Wat ik dan wat minder grappig vond was hoe erg er werd gefocust op de twee mannen die je toch wel de hoofdpersonen mag noemen van deze film. De man van 'Zoom in op Zutphen' en de directeur van Bataviastad die zijn eigen straatje stond te begluren als zijn eigen Sim City. Niet perse tijdens hun werk, maar ik vond het vooral erg gemeen dat je bijvoorbeeld later ook nog die vent van Bataviastad thuis te zien krijgt en het erg kil word weergegeven.

Hier en daar dus een best grappige film, maar in mijn ogen eigelijk niet zo heel erg scherp als sommige mensen dat vinden. Het is namelijk redelijk makkelijk om zulke plaatjes te schieten. Daarnaast was de film ook niet boeiend genoeg en had ik het dus op een gegeven moment wel gezien. Vooral die tourbus ging me op een gegeven moment vervelen. Wel gewoon een leuke film als je hem toevallig nog even op tv meepikt, maar ik kan me niet voorstellen dat je hiervoor zou betalen om hem in de bioscoop te zien, of zelfs op DVD aan te schaffen. Een 2,5*

Overigens weet ik niet waar die Efteling directeur in dit plaatje past. Was niks vreemds mee, ook al zouden ze wel geprobeerd hebben het ook erg droog en kil weer te geven, hij kwam erg normaal over. Vergeleken met al die belachelijke uitjes was overigens ook die fantasybijeenkomst helemaal niet zo raar (en ook totaal geen typisch Nederlands ding trouwens). Het leverde zelfs een lief plaatje op van twee gothics die met een ketting om hun nek aan elkaar zaten verbonden (vond ik echt een heel erg mooie gedachte ).

Heel erg eens met het bericht van Starbright Boy op pagina 2. Het is heel makkelijk om tijdens de organisatie van een evenement of een actie de pijnlijke momenten vast te leggen, maar dan ga je al heel snel voorbij aan de mooie en ontroerende momenten die er ook zijn. De documentaire is dan ook te kriskras om echt het gevoel te geven dat hier een portret is gemaakt van 'de Nederlander'. Mensen kijken zonder interesse in hun beweegredenen is heel makkelijker. Toegegeven, sommige stukken zijn zeer geslaagd; vooral tegen het aantal als de verschillende verhalen elkaar wat sneller opvolgen, maar wat ik vooral miste in deze docu was een lijn. 3*

Een soms onevenwichtige maar vooral pijnlijke documentaire die je soms laat glimlachen en soms met open mond staat toe te kijken wat wij Nederlanders niet allemaal moeten doen om de leegte in ons eigen bestaan op te vullen. Want daar komt het toch echt op neer. Verder viel me op dat de Chinezen in de bus, dat min of meer de rode draad van de documentaire is, ik meer bij voel dan mijn eigen volk. Zat soms echt met verbazing te kijken wat er niet allemaal gedaan moet worden om de mensen uit hun tent te trekken. Het enige probleem dat ik met de documentaire had was de lengte ervan. Naar een half uur had ik het wel gezien en toen moest ik nog behoorlijk wat gaan aanschouwen. Dus een film die sommige mensen een spiegel voorhoud en misschien een paar de ogen opent maar voor mij was het vooral een pijnlijk besef dat ik niet veel heb met de hordes Nederlanders.

Dit is waarschijnlijk de meest gruwelijke horrorfilm, die ik ooit heb aanschouwd. Niet alleen de walgelijkheid van sommige omhoog gevallen lokale windbuilen, maar ook de knullige vragen van de docu-maker. Je moet wel van bijzonder hout zijn gesneden als je durft te vragen, "3 halen 2 betalen, wat bedoelt u daarmee?" Persoonlijk zat ik met gekromde tenen te kijken, wachtend op de volgende groep medeburgers die zich onbewust, compleet belachelijk maakte, dan wel de Batavia-directeur die zich zo hard op de borst trommelde door zijn hoogmoedige ego, dat het huilen en kotsen tegelijkertijd, me parten ging spelen. Een muggenzifter pur sang! Dit neemt niet weg dat het wel een aardig film is, maar dat hersenloze groepsgedrag voor ander halve uur.. was mij ook iets te veel! Mensen zijn meestal walgelijk en deze film is het bewijs.

Tuurlijk weet de interviewer wel wat bedoeld wordt met 3 halen, 2 betalen. Hij wil alleen weten hoe de geïnterviewde dat gaat uitleggen en hoopt het liefst dat ie zo serieus mogelijk op die vraag ingaat .

Van Erp is wel heel vals. Veel wijde onpersoonlijke statief shots die hij net zo lang laat staan tot je als kijker niets anders kan concluderen dan dat we wel een heel zielig zootje zijn. Daarbij komen de meest simpele uitlokkende vragen waarbij 90% automatisch voor gek staat. Pretpark Nederland is vermakelijk, het is spot maar wanneer Van Erp iets vlotter en afwisselender te werk was gegaan was de film een stuk prettiger te bekijken zonder dat zijn pessimistische beeld verloren had moeten gaan.

Aapies kijken.

Ondanks dat Van Erp zijn camera op zoveel mogelijk plekken laat hangen, doet een gemiddelde zomermiddag op het terras er weinig voor onder. Het is jammer dat wanneer je tevens een aantal volgevreten Jiskefet-achtige karikaturen in de recreatiebusiness portretteert, de juiste vragen of überhaupt vragen achterwege blijven. Misschien een volgende keer Bromet inschakelen? Uiteindelijk blijkt deze onevenwichtige documentaire met mistroostige ondertoon, iets te gemakkelijk.

Redelijk.

Ik vind het best goed gemaakt. Je moet het volgens mij ook niet bekijken als een allesomvattend geheel van de Nederlander.

Laat mijn inziens mooi de leegte zien van de consumptiemaatschappij. Het zogenaamde 'fun-shoppen' waar je tegenwoordig zo vaak iets van hoort.

Voor mij zijn de hoogtepuntjes vooral de 'zoom-in-op-zuthpen' man die van gekkigheid gewoon niet weet wat ie moet verzinnen om Zuthpen in de picture te krijgen.

Zoals dat chocolade festival. Zutpen heeft he-le-ma-al niets met chocolade te maken, maar toch houden ze er een festival over.

En dan achteraf zomaar een bezoekersaantalletje van 40.000 man verzinnen. Heerlijk omdat vervolgens een bericht uit dit jaar te lezen: Zutphense chocolatier maakt langste bonbon | nu.nl/opmerkelijk | Het laatste nieuws het eerst op nu.nl

Kortom. Consumenten: Het is allemaal bullshit.

Heeft zo zijn momentjes, maar al met al probeert van erp toch net iets te hard om alles zo knullig mogelijk te maken, tegen elke prijs. Dat levert dan ook redelijk wat missers op.

Zoom in op Zutphen!

Tsja, en dat waren dus geen japanners maar gewoon nederlanders van (verre) aziatische afkomst en er later tussen gemonteerd. Een gouden vondst dat dan weer wel.

Vermakelijk is de film absoluut, maar zeker geen documentaire. Maakt mij niet uit.

Hoezo zeker geen documentaire? Het is toch geen fictie, geen speelfilm?

Leuk. Pretpark Nederland laat precies zien hoe ik naar 'de maatschapppij' en de altijd maar doorgaande zoektocht naar verveling-verdrijving kijk. Mensen die een lampenkap beschilderen, nordic-walken op het strand, zich vuil en nat maken in de polder, verkleed op de Elf Fantasy Fair over bomen praten, en daar zelf absoluut niet de absurditeit en toch ook wel de treurigheid van inzien; ik vind het smullen, een documentairemaker die precies mijn gevoel in beeld brengt.

Hij doet dat zonder commentaar, maar toch zien we precies wat hij er mee wil zeggen. Heb ook erg gelachen om de gepassioneerde Efteling-directeur, de man van Batavia-stad, en tal van andere personen die niet door leken te hebben dat ze op een wat schertsende manier voor het voetlicht gebracht werden. Hoewel een beetje gemeen, vond ik het ook erg grappig dat er tijdens het interview met de Batavia-man gewoon wat auto's door het beeld rijden. Examplarisch voor de houding van Van Erp tegenover zijn onderwerp.

Mijn favoriet hierin was toch wel de man in Zutphen met zijn slogan. Hoe hij reageert op de woorden van de burgemeester tijdens het openen van het festival. ''Hoor je dat, hoor je dat? Jezus wat goed''. Nou, dan verdien je als documentairemaker toch wel een bescheiden pluim wat mij betreft, je kan mij wegdragen tijdens zulke momenten.

Zo'n man zou niet misstaan in Koefnoen, met als grote verschil dat dit gewoon echt is.

En dan de bus met Chinezen, die als buitenstaander erg treffend beschreven wat deze documentaire wil zeggen over Nederland en de Nederlanders. Dat het in scene gezet zou zijn, ach tja, doet voor mij niet zoveel af aan het effect.

Ik heb me er, in tegenstelling tot sommigen hier, niet aan gestoord dat het soms wat overdreven knullig en pijnlijk, of eenzijdig was. Deze docu geeft, zoals ik zei, precies mijn gevoel over de 'leuke dingen doen'cultuur in Nederland weer. De serieusheid waarmee de organisatoren er achter de schermen mee bezig zijn, om mensen zoveel mogelijk te paaien, te entertainen, dingen te laten kopen. Dan zie ik het door de vingers dat sommige dingen misschien eenvoudig te schieten zijn, lullig muziekje, en klaar.

Wel teveel 'saaie' stukjes. De interviews met de ''Jiskefetfiguren' waren op den duur te prominent aanwezig, had toch nog iets meer pure registratie willen zien, van wat meer locaties en evenementen.

Maar toch, een documentaire die gemaakt moest worden, vind ik. Hoewel het voor de meeste cynici wellicht een open deur was allemaal, vond ik het toch treffend en best wel geslaagd.

Leuke momenten en mooie typetjes maar ontroeren doet het niet, het is inderdaad misschien iets te klinisch, afstandelijk en cynisch wat Van Erp hier voorschotelt. Toch een paar echt gouden maar tenenkrommende zaken en karakters, natuurlijk vooral die fantastische slogan die steeds weer terugkomt en ook de Batavia-man op zijn uitkijkpost. Daarvoor kijk je uiteindelijk toch, zo eerlijk ben ik dan ook wel weer.

3*.

Als je deze of Bert Haanstra's 'Alleman' bekijkt dan zou ik direct, ondanks mijn nog niet al te hoge leeftijd, kiezen voor de tijd van Alleman; toen gezellig nog echt gezellig was.

Holland Doc - Pretpark Nederland - hollanddoc.nl

Van erp weer op de klinische tour. Vreselijk gesketched en vooral dat eeuwig klinische afstandelijk filmen van Van Erp moet indrukwekkend overkomen maar het lijkt meer een trucje dat de meeste van zijn docu's flink de grond inboordt.

Goeie documentaire over de vrijetijdsbesteding van de Nederlander anno 2006. Lopend van de gay pride naar de Efteling tot aan Bataviastad. De documentaire mist enige structuur en had wellicht ook wat korter gekund, maar leuk is het wel. Leuk omdat het allemaal lekker knullig en vooral zo herkenbaar is. Een nipte 3.5 sterren.

Hier kon ik niet zo veel mee. Ja, het was in veel opzichten typisch Nederlands, maar ik was er nou niet van ondersteboven. Had evengoed een aflevering van Man Bijt Hond kunnen kijken. Vond het over het algemeen vrij 'normale' doorsnee mensen. Ok, een beetje volks dan. Maar niet heel erg opvallend, met uitzondering dan van de gay pride deelnemers. Het Chinese tourbusje kon me nog enigszins een beetje bij de les houden, maar laten dat nou net geen Nederlanders zijn. Kan me eigenlijk ook maar 1 stukje herinneren dat redelijk grappig was, en dat was toen die evenementenorganisator op dat parkeerterrein zijn moeder belde en tevergeefs meerdere malen een poging deed om het gesprek af te ronden. Nee, dit was hem echt niet, maar ik zal er denk ik wel niet 'Hollands' genoeg voor zijn.

Zelden zoveel droeftoeters in een documentaire rond zien lopen, fascinerend !

Doorgaans heb ik best waardering voor het werk van Michiel van Erp, maar hier mis ik scherpte en focus. Er valt uit het materiaal, en alles wat we uiteindelijk niet kregen te zien, denk ik best een goede documentaire over PR Mannetjes te zitten. Zou ook een mooie titel zijn geweest.

Die PR mannen van Zutphen en BavariasStad waren interessant. Is het exploitatief om de man van Bavaria Stad afschuwelijke, ingestudeerde promopraatjes te laten houden? Je ziet echter wel weer dat zijn enthousiasme waarschijnlijk gemeend is, maar dan volgen er weer wat shots dat hij ´obsessief´ door zijn raampje staat te kijken... Ik vond dat best snijdend materiaal, waar je veel gedachtes en denkbare emoties bij kunt voelen. Scherp is het nog niet, maar het is vele malen boeiender dan al het andere materiaal.

Ik weet nu waar wij in de zomer heen gaan op vakantie!

Zutphen, ideaal voor fijnproevers.

Geweldige docu.