The Dogs of War (1980)

1e deel is goed (door Walken uiteraard), daarna beetje Rambo-achtig gedoe in Afrika.

Best over te slaan

boek is 1000x beter

Inderdaad! Zouden ze eigenlijk een keer helemaal opnieuw moeten maken, want het verhaal is het absoluut waard.

Clichématige oorlogsfilm. Dictator Idi Amin Dada stond onmiskenbaar model voor de president in kwestie. Het scenario bevat veel actie, maar weinig verrassingen. De vertolking is middelmatig, maar het camerawerk is schitterend...

Leuk hoe meningen kunnen verschillen. Ik vond hem OK, vooral het eerste deel. Christopher Walken zorgt ervoor dat deze film toch enige kwaliteit bezit en daarom het aankijken best waard is.

De zoveelste niet overtuigende film van regisseur John Irvin. Slechte aktie, platte dialogen en veel toevalligheden. Christopher Walken doet z'n best en een leuke bijrol van Ed 'Al Bundy' O'Neill. Twee sterretjes..

De roman van Frederick Forsyth, waar op deze film is gebaseerd, is de fascinerende blauwdruk hoe men een staatsgreep voor bereidt en plaats laat vinden.

Echter de film is helaas oppervlakkig en bijna de stripvariant hier van. Het is meer Kuifje dan Forsyth. De rol van de latere Al Bundy helpt hier ook niet echt bij.

Walken is gelukkig wel weer heel goed en maakt de film toch nog de moeite van het kijken waard.

3,5 ster.

The Dogs Of War is iets beter dan het gemiddelde actie-werk, mede door de aanwezigheid van Walken. Echt een hoogvlieger is het niet, wel onderhoudend. Redelijk.

Klotefilm. Eerste par minuten en de laatste paar zijn de enige die de moeite waar zijn.

Deze film heb ik ergens halverwege de jaren 80 gezien en afgelopen zondag zag ik hem weer op MGM. Het is al ruim 20 jaar geleden dat ik hem voor het laatst dag maar desondanks kan ik me nog bepaalde stukken goed herinneren. Vroeger vond ik het een vermakelijke film en nu ik hem weer gezien heb blijf ik achter dit standpunt staan. Het is zeker geen topper deze film maar dankzij (de toen nog jonge) Christopher Walken is hij wel het kijken waard. Ook leuk om de destijds jonge Tom Berenger weer eens te zien.

Erg sterke, serieuze aktiefilm met een sterke cast en een goed plot. Christopher Walken is erg goed als huurling, die samen met een groep een coup gaat plegen in een Afrikaans land.

Niet een aktiespektakel zoals de films van Stallone of Norris, maar eerder een karakterstudie over huurlingen.

Ook het camerawerk van Jack Cardiff is erg goed.

4*

Nogal een weirde flick. Getergde huurling ontpopt zich in akte 2 tot een briljant wapensmokkelaar en complotverzinner met buitengewone organisatorische kwaliteiten. Hetgeen resulteert in een bonte actiespectakel (a-3) waarin 100en Afrikanen omkomen tijdens een coup, door middel van (toen) high tech wapens, en 1 blanke (in de rug geschoten door een vrouw): Tom . Gelukkig wordt bij hem nog even stilgestaan want dat was heel erg. Kortom: fout en fantasievol en best het bekijken waard.

Ach, 3 X misschien.

Het eerste uur doet lekker thrillerachtig aan, maar de boel dondert helaas na dit eerste uur als een kaartenhuis in mekaar.

Om in het laatste halve uur weer helemaal op te veren.

Met wel lichtelijk wat rambo-actie ja.

Maar persoonlijk hou ik daar wel van.

Boek is veel, veel beter. Dit vedient een tweede kans.

ja de film was op MGM en ik was er klaar voor! het begon in ieder geval hoopgevend, donker Afrika

een hotelletje, het hoofd van Walken, een dictator, oorlog spelen en dan...

daarna had ik net zo goed de was op kunnen hangen, keukenkastje uitsoppen, hond uitlaten

bed verschonen, om als de donder het laatste half uur weer aanwezig te zijn

beetje overdreven maar er gebeurde gewoon teveel oninteressants halverwege de film

misschien gebeurt er ook wel teveel in het boek om allemaal in een film te worden gepropt

2 x hoera voor Christopher Walken (dat wel)

Ooit het boek van gelezen, en dat dat verfilmd was was me even ontgaan. En wellicht eigenlijk maar beter, want het is wel een beetje een rariteitenkabinet geworden. Niet de beste prestatie ooit van de nog jonge Walken, met een haast onherkenbare kop - alleen zijn wat raar staande ogen komen bekend over. En Berenger ook. En Ed O'Neill, die ik pas herkende bij de aftiteling. Het einde maakt dan wel weer wat goed - heb niet meer scherp of die twist ook in het boek zat.

Eigenlijk alleen interessant om de jonge en later bekende acteurs aan het werk te zien, de film zelf heeft maar weinig te bieden.

Lekkere gritty politieke thriller op de grens van de jaren 79 en 80. Walken steekt de show als kille huursoldaat. De film neemt z’n tijd en is op zich vrij straight foreward, maar als liefhebber van de rauwe stijl van filmmaken die je jaren 70 zo kenmerkte, heb ik me er prima mee vermaakt.

Nog een leuke cameo van Al Bundy die toen ook al bij z’n vrouw onder de plak zat. En een fijne jaren 80 actiescene als toetje.

4*

Ik zag trouwens de langere International cut. Beide versies staan op de blu ray van Eureka.

Oudje waarvan ik me heel goed de openingsscène kon herinneren, van de rest wist ik niets meer wat de vraag doet rijzen of het daarna zo weinig indruk maakte of dat ik niet verder gekeken heb.

De opening is in ieder geval indrukwekkend en filmisch, de chaos na een mislukte coup of burgeroorlog. Het vervolg van de nieuwe opdracht voor Jamie is aan de tamme kant, vooral op locatie, en begint überhaupt pas te leven als het misgaat. Redelijk maar niet super is het vervolg en de opzet voor een nieuw plan. De uiteindelijke en typsiche jaren '80 actie op het einde is dan wel weer vermakelijk, en de ontknoping voorspelbaar.

TDOW heeft een aantal sterke punten met de opening, een fraaie soundtrack, een prima acterende Walken, leuke kleine rolletjes van O'Neill en Berenger en een boodschap die luid dat zelfs een huurling principes heeft. Toch zit aan de meeste punten ook meteen een maar. Als de opening zo goed is moet je je al afvragen wat dat betekent voor de rest van de film. Walken acteert wellicht goed maar is niet het karakter of persoon dat een film draagt vind ik persoonlijk. Verder zijn alle personages te vlak en is de boodschap aardig maar tevens voorspelbaar.

Eindconclusie is dan ook dat TDOW aardig is voor een keer, en zekere voor de moeite en vanuit het tijdsbeeld jaren '80, een voldoende krijgt, maar TDOW is, en dat zal voor niemand een verrassing zijn, uiteraard niet meer van deze tijd, hooguit vermakelijk.

Niet al te best, om maar niet te zeggen slecht. De poster is stoerder dan de film. Een groep huurlingen organiseren een coup om een Afrikaanse dictator omver te werpen. Ik vond de eerste helft nog het best, met Walken die op verkenning gaat ter plaatse; daar zat best een beklemmende sfeer in. Daarna, vanaf de logistieke organisatie van de staatsgreep tot en met de effectieve operatie is er niks meer aan. Ik verwachtte dan nog wat van die finale, maar die was tot mijn spijt erg slecht gebracht en zag er uit als een koud kunstje. Beetje lopen, wat schieten en vuurwerk, en weg is de president. Dat was zowat de enige echte actiescène in de film. Verder erg onevenwichtig vol personages die niet werken of er zelfs gewoon niet toe doen. De maitresse van de dictator sloeg achteraf bekeken nergens op, de ex van Shannon boeit niemand en zijn buddy's was ik vijf minuten na afloop van de film alweer vergeten.

Gaat wel als tussendoortje. Ik had hem ooit gezien op een verveelde zomerdag maar wilde hem nu nog eens beleven, maar dan aandachtiger.

De hand van Forsyth kan ik wel herkennen. Het realisme neemt helaas soms de overhand van vermaak. En hij wil alle stapjes laten zien van een coup d'etat, ook de saaiere, meer burocratische of logistieke kanten ervan.

Voor een boek werkt dat misschien ook beter voor lezers die veel details en feiten willen. Voor een film kan het in de weg zitten. Maar dit is geen film van het nivo van Day of the Jackal, die een betere balans hierin vond. Teveel gepraat in deze film, te weinig schwung.

Walken is intens als gebruikelijk. Een beetje eng grimmig ook, met die uitpuilende ogen, mede omdat hij vooral een kille en boze huurling is. Toch zie je ook menselijke kanten.

Wat de actie betreft ontbeert deze de dynamiek die veel latere films ontwikkelden. Het is ook niet echt bedoeld geweest als actiefilm maar meer als document van een coup. Hoe lekker die roterende granaatwerper ook knalt. Van de chaos en onvoorspelbaarheid van oorlog krijg je afgezien van 1 scene erg weinig mee. Het wordt allemaal een beetje droogjes afgevinkt. Mooie locaties wel.

Gemiste kans is verder dat de Idi Amin-achtige dictator amper in beeld komt. Dat was juist zo fascinerend aan Last King of Scotland. Hoe beklemmend zijn dictatuur is wordt daarom hier ook nooit voelbaar. De bedoeling van zijn minnares blijft ook ondergeschoven.

Kleine rolletjes van Ed O'Neill (die later schitterde als ultieme working class held Al Bundy) en kapitein pannekoek (Panaka, bewaker van Queen Amidala) in The Phantom Menace.

Zeker weten.

Matig.

Het eerste half uur kan nog enige interesse opwekken als een schriele Christopher Walken in een politieke thriller terecht gekomen lijkt. Al snel verzandt men in een saai niemendal dat in de finale zowaar Rambo avant la lettre wordt. De film valt geregeld stil en wat mij betreft krijgt men na een tijd de motor ook niet meer aan gezwengeld, waardoor de luidruchtige finale een scheelt in een fles is. Jammer.

2

Weer een bewijs dat boeken vele malen beter zijn dan de verfilming. Het boek is top , de film ondermaats . Eerste half uur gaat wel...maar dan....