The Mighty Ducks (1992)

De eerste film, daarna volgden er nog drie. Deze is de leukste, daarna is het effect er snel af. Dit is zo'n ongelooflijk stereotypische feel-good movie, dat ik begin te denken dat Hollywood dat soort films expres maakt, om de Amerikaanse kindertjes en jeugd wijs te maken dat het leven mooi is, en dat je alles kunt waarmaken, als je maar wilt en goed je best doet.

Een soort positieve stimulatie, of zoiets..

Hoe dan ook: goed vermaak als je wat jonger bent.

bekend concept inderdaad.

maar zolang het leuk verfilmd wordt hoor je me niet klagen

erg melig.

Wel erg voorspelbaar een 3.0

2,5 kom op deze film hebben we ooit wel eens gezien en voor velen is het ene leuke film.

Erg leuke jeugdfilm.

Mischien alleen omdat ik gek ben op dit genre (sportfilms). Maar ik heb me erg vermaakt!

4,0

Leuk ijshockey spelen met eieren. 3*

Echt een leuke, grappige onderhoudende film.

Natuurlijk voorspellend en niet diepzinnig, maar gewoon leuk. Lekker hangen voor de buis en kijken maar.

jeugd sentiment!!!

Vond t altijd en vind t nog steeds een goede feel-good movie.

Leuke jeugd films, al weer jaren geleden dat ik de 3 delen gezien heb.

Er zijn beter films van dit gerne.

maar deze is nog best wel te pruimen.

2***

Erg toffe jeugdfilm van genoten

Vermakelijk sport filmpje, niet meer dan dat. 2,5*

Leuke jeugdfilm die ik vroeger erg vaak gekeken heb. Charlie (Joshua Jackson) was toch altijd wel mijn favoriete personage in de film.

Als je het bekijkt als jeugdfilm is het een prima film.

Heb er vroeger vaak van genoten!

Als film is het niet zoveel waard, maar als kinderfilm heb ik in mijn jeugd zoveel van deze films gehouden dat ik ze een hoog cijfer moet geven! Emilio Estevez rules!

Lekkere vlotte jeugdfilm.

zalig film doet me denken aan men vroegere kindertijd:d

is zo'n leuke film omdat ik hem vroeger echt graag bekeek =)

Een onbedreven ploeg, met een bende stereotiepe misfits binnen haar gelederen, groeit net op tijd naar elkaar toe om de belangrijke wedstrijd op het einde van de film te winnen.
De premisse klinkt al afgezaagd en zo voelt de hele film dan ook aan. Estevez is weinig charismatisch, eventjes lachwekkend in het begin van de film als 'topadvocaat', en hij raffelt de clichés in snel tempo af tegenover zijn toehoorders. De ploeg zelf bestaat uit de bekende stereotypes: de goedlachse joodse dikkerd, de Afro-Amerikaanse trashtalker, de teruggetrokken stille kracht, de nieuweling die eerst niet vertrouwd wordt, en natuurlijk de jonge held die heiliger is dan de paus.
Uit jeugdsentiment nog eens herbekeken (evenals de andere twee) maar een echte meevaller was het niet.

Leuke feelgood, zou niet weten wat er mis mee is, typisch hollywoodstuff, maar wel inspirerend goeds voor de jonge knullen onder ons, is positief.

Heel leuke film voor een koude winter zondag/zaterdag middag.

Zulke films kan ik altijd wel kijken, van die luchtige komedies. Eigenlijk sport komedies. Heerlijk om te kijken, als je eens geen actie film of thriller wilt zien. Kan ook niet wachtten tot die kids van mij de leeftijd bereiken en ook zulke films leuk gaan vinden.

He barely touched him!

Normaal gezien was het het plan om ons verder bezig te houden met de Jackie Chan marathon maar mijn kameraad met wie ik de films kijk is geopereerd aan zijn wijsheidstanden en zat dus thuis. Niet erg want ik heb nog genoeg andere films om te kijken maar om de een of andere reden vond ik niets interessant tussen de stapels films die ik nog moet zien. Althans, dat was zo totdat ik The Mighty Ducks nog eens tegen kwam.

Vroeger was dat één van mijn favoriete films (eigenlijk alledrie de delen) maar het was ondertussen alweer jaren geleden dat ik de films had gezien. Hoog tijd dus om daar eens iets aan te gaan doen en vanaf de eerste momenten is het weer ouderwets genieten. Aan The Mighty Ducks hangt dan ook enorm veel nostalgie aan bij mij. Het was dan ook met deze reeks films dat ik vroeger hockey wou gaan spelen, het was wel gewone straathockey want een ijshockeyveld was te ver weg maar bon. Wat vandaag de dag opvalt is dat The Mighty Ducks wel een serieus voorspelbare film is. Ook de moraal die bijna in je strot wordt geduwd valt me nu veel harder op dan vroeger maar tegelijkertijd blijft dit natuurlijk een jeugdfilm die dan ook nog eens door Disney is gemaakt, de koning van de moraal in films steken. Stoort dat hard? Neen, eigenlijk niet want de film vliegt op zich voorbij juist vanwege deze clichés. Het team van kinderen die nergens echt bij lijken te horen, coach Bombay die het coachen tegen zijn zin doet maar langzaamaan aan de kinderen gehecht geraakt, de finale wedstrijd die dan net dezelfde opbouw heeft als de verloren wedstrijd uit de coach zijn jeugd, ... Al vanaf de eerste minuten kun je de film voorspellen maar net dat maakt het ergens nog zo leuk. Komt voornamelijk ook doordat hier eigenlijk best nog wel vrij leuke humor in zit. Het zootje dat zich een team noemt bestaat uit allerlei verschillende types die regelmatig met elkaar botsen en dat geeft een aantal vermakelijke situaties.

Emilio Estevez blijft zelfs na al die jaren perfect voor deze rol. Ik ben hem in de jaren die hierop volgden regelmatig nog eens ergens anders tegen gekomen maar dit zal toch voor altijd de rol zijn waaraan ik hem link. Estevez speelt de rol van coach Bombay dan ook op een simpele maar degelijke manier. Leuk trouwens om Joshua Jackson te zien als kleine Charlie Conway. Ik ben nooit een fan geweest van Dawson's Creek maar de laatste tijd ben ik aan Fringe begonnen waar hij ook een grote rol heeft. Blijft toch vreemd om hem dan als 10-jarige te zien spelen. De bijrol van Lane Smith was ook wel vrij vermakelijk maar de kracht van de film zit hem eigenlijk in het spel van de kinderen. Ik heb het al meermaals gezegd bij een film maar normaal gezien heb ik een hekel aan kinderen in een film. Er zijn natuurlijk uitzonderingen maar voornamelijk in oudere films lijken ze precies voor het eerst voor een camera te staan. Hier is dat gelukkig niet het geval en zorgt het voor een aantal leuke situaties. Sowieso is Elden Henson als Fulton gewoon een heerlijk personage maar ik geloof dat het allemaal nog net iets leuker werd met deel 2 vanwege de Bash-Brothers dus dat zal voor één van de volgende dagen zijn.

Dit soort nostalgie blijft het toch nog altijd heerlijk doen bij mij na al die jaren. Recentelijk Street Fighter en Space Jam ook nog eens herzien en die bleken ook nog altijd als een huis te staan. Hoewel The Mighty Ducks in elk opzicht voorspelbaar en cliché is, is het ook nog altijd een vermakelijke jeugdfilm. Ik voelde me in ieder geval toch weer even kind.

4*

Ultiem jeugdsentiment.

Jeugdsentiment!

Ik weet nog wel dat iedereen in ons team het hier vroeger het over had.

Het blijft zoiezo een leuke film.

En zoiezo: IJshockey!

“Quack, quack, quack, quack, quack!”

Sympathieke film en een klein beetje jeugdsentiment. Emilio Estevez die leiding moet geven aan een ijshockey team met kinderen die allemaal zo hun problemen hebben. De interactie tussen Estevez en de jonge acteurs vormt het hart van de film en dat gedeelte werkt. Het is jammer dat het verhaal wel erg voorspelbaar is en nergens verassend uit de hoek weet te komen. Ook de personages blijven opvallend vlak, en het acteren en de dialogen zijn soms van een bedenkelijk niveau. Maar de underdog wint en dat is altijd mooi meegenomen.

Vanmiddag samen met mijn kleinzoon van 8 jaar naar dit eerste deel van The Mighty Ducks gekeken, die inmiddels alweer 27 jaar oud is. Mijn kleinzoon had wat beelden gezien op internet en kwam bij mij terecht of ik ook deze film had. Ik vertelde hem dat ik de film had en de 2 vervolgen ook. Was leuk om deze film na vele jaren te herzien en mijn kleinzoon vond hem geweldig en kan niet wachten op beide vervolgen. Ik heb gelijk ook maar even de volwassen versie uit mijn collectie gehaald nl. Slap Shot uit 1977 met Paul Newman.

The Mighty Ducks krijgt van mij een 3.0 en van mijn kleinzoon de volle mep 5.0

Half.

Had gehoopt op een redelijk simpele sportfilm volgens de veilige Disney-formule, en eigenlijk heb ik dat ook gekregen. Het is ondertussen zo veilig geworden dat ik deze film ervan verdenk letterlijk een hele formule te hebben overgenomen. Dat het de grondlegger was, geloof ik eigenlijk niet echt. Er zit niets origineels in deze film.

In principe volgen we Estevez op zijn avontuur met een kinderhockeyteam. Het avontuurlijke karakter dat de film er graag mee wilt uitstralen komt alleen niet zo goed uit de verf. Het voelt nooit echt aan alsof Estevez met de kinderen op pad naar succes gaat. De film gaat er aardig snel overheen, en eenmaal de band dan wel langzaam wordt opgebouwd volgt zowat de finale alweer.

Het acteerwerk is matig, alhoewel ik de kinderen nog wel te doen vond. Een stuk interessanter dan Estevez zelf in ieder geval, waar geen enkel zinnig tekstje uitkomt. De kinderen mogen dan ook wel behoorlijk plat zijn, maar op z'n minst heel wat luchtiger om tegenaan te kijken. De bijrollen zijn ook zo braaf dat er niet veel meer overblijft om überhaupt nog een beetje serieus op te letten.

Mijn gok is dat kinderen hier prima naar kunnen kijken, maar dit vervolgens ook meteen weer vergeten. Misschien als dit de eerste film is die een kind ooit ziet dat er nog wat van zal bijblijven, verder doet deze film niet echt iets dat beter of anders is dan andere films, en veel daarvan zijn een stuk interessanter uitgewerkt. Kan me dus moeilijk voorstellen dat de film een blijvende indruk achter zal laten.

Bon, verder kijkt het wel aardig weg en zijn de hockeywedstrijden vermakelijk en luchtig om te zien. Alles is in principe voorspelbaar en ondertussen sterk herhaald, maar qua vermaak valt het wel te doen. Dat neemt spijtig genoeg alleen niet weg dat het een snel in elkaar gedraaide film is met niet zoveel hart als dat het wil wilt hebben.

Veel clichés, voorspelbaar en karakterontwikkelingen verlopen altijd wel heel erg snel, maar deze film is gewoon onweerstaanbaar en slaagt precies in wat het probeert te doen. Zo'n scène waarin Gordon voor het eerst weer het ijs op gaat is gewoon mooi.

Voor een Disneyfilm zijn die kinderen nog best een mooi stelletje schoffies. Ik had het een stuk braver verwacht. Ze lijken op echte kinderen met hun gebakkelei en de streken die ze uithalen. Ook worden ze zo slecht nog niet gespeeld. Met de kinderachtige humor valt het ook wel mee. Coach Reilly is een effectieve antagonist en Estevez doet het naar behoren.