The Constant Gardener (2005)

Een sterke drama/mysterie/thriller film...

Prima verhaal volgen...

Prima acteerwerk...

Bekende acteur Ralph Fiennes speelt zeer goed...

Af en toe mooi HD kwaliteit (soms geruis)...

Perfect achtergrond geluid/

muziek (Dolby Digital)...

Mooie filmhuisfilm hoor. Een goede cast werkt daarbij (bijna) altijd. Ralph Fiennes en Rachel Weisz zijn simpelweg topacteurs, waartussen een mooie chemie zichtbaar is. De rest van de cast mag zichzelf ook rustig op de schouders kloppen. The Constant Gardener stelt een interessant dilemma aan de kaak, wat mooi de achtergrond wordt van het onderwerp van de film. Doordat de chemie zo goed is, wíl je graag weten wat er precies gebeurd is. Fiennes speelt perfect de goedzak met wie je kan meeleven. Je wíl geloven dat zijn vrouw hem niet bedrogen heeft. Het is een prachtig, tragisch verhaal met op de achtergrond de ontwikkelingshulp in Afrika met een kijkje in een aantal smerige praktijken. Meirelles weet daar een mooie balans in te vinden. Soms lijkt het alsof de rode draad verdwenen is, maar dan haakt het er toch ineens weer goed op in. Het politieke tintje is er mooi in verweven, zonder dat er met een beschuldigende vinger gewezen wordt (of je er gewetenloze mensen er mee bereikt, is nog maar de vraag). The Constant Gardener is een film die even op je moet inwerken en waarschijnlijk met een herziening indrukwekkender is. Een prachtig drama met genoeg mooie plaatjes voor de liefhebbers.

Blijft een verhaal dat ook bijna 10 jaar na het maken van deze film actueel blijft.

Geheel is minder dan de som van de delen.

Ondanks subliem acteerwerk en voldoende moois voor het oog, beklijft het allemaal niet of nauwelijks. De nogal extreem activistische ondertoon en de bizarre tempoversnelling rond de helft van de speeltijd zijn hier zonder twijfel debet aan. Met de enorme hoeveelheid context die nodig is om het complot rond te krijgen, verdwijnt de magie van het mysterieuze eerste uur volledig. Echt een gemiste kans, want het onderwerp an sich vond ik zeer aangrijpend.

Typisch Hollywood filmpje, hoewel ie dat amper is. Eentje die door jan en alleman aangeraden wordt, top 10 noteringen haald, geprezen wordt voor het intrigerende script, oscars binnensleept,enz enz.

En mij doet het helemaal niets. Lelijke kitch.

Gaap.

Beetje raar van Meirelles om na het geweldige Cidade de Deus met zoiets als dit aan te komen. Gelukkig is zijn cinematografische talent nog zo hier en daar merkbaar, maar voor de rest haalt het het niveau van zijn vorige film absoluut niet.

De film is een soort combinatie tussen een sociaal geëngageerd afrikafilmpje, en een politieke thriller. Beide nogal irritante (sub)genres waar ik weinig mee heb, en door de herhaling ervan nogal saai en weinig opzienbarend. Helpt ook niet echt mee dat zowel Fiennes als Weisz maar een vervelend stelletje zijn. Vooral Weisz irriteerde mateloos, en onder andere daardoor boeide het hele gedoe me allemaal maar weinig.

Verder heb ik sowieso geen film nodig om me te laten vertellen dat dit soort dingen gebeuren in Afrika, en kan me ook niet voorstellen dat andere mensen dat wel hebben. Heb dan veel liever iets als Lord of War, waar er tenminste voor een wat originelere aanpak wordt gegaan.

Hopelijk zijn de andere filmpjes van Meirelles wat beter, want dit is huilie-huilie cinema van het vervelendste soort. 1,0*.

Verrassend goede film. Het Afrikaanse leed wordt heel mooi (schokkend) in beeld gebracht.

In één zin samengevat:

een diepgaand confronterend verhaal, visueel heel mooi en 'af', dat met bovengemiddeld acteerwerk tot een sterk pol&soc drama is gemaakt.

Ook al gaat het hier niet om een waargebeurd verhaal, het lijdt niet de minste twijfel dat dit soort toestanden de realiteit zijn. Dat zorgt voor een ongemakkelijk gevoel bij het bekijken van zo 'n film.

Zou het kunnen dat niet iedereen daar mee wil geconfronteerd worden, dat een groep mensen zich voor tv of in de bioscoop alleen maar wil ontspannen, en dat net daarom de omschrijving 'saai' hier en daar in de commentaren te lezen valt ?

Inderdaad, een verrassend goede film waarin het verhaal wat wordt verfilmd, erg realistisch overkomt. Het gehele verhaal is bedacht maar zo natuurlijk gebracht, het bracht ons in een bewonderende stemming voor spelers en regisseur. Klasse!

Goed gemaakte film over meedogenloze uitbuiting door de pharmaceutische industrie maar ook over liefde.

Sfeervol, knappe opbouw en met indrukmakend camerwerk (de sloppenwijken !).

Uitstekende vertolkingen van Ralph Fiennes en Rachel Weisz.

John le Carre, auteur van het boek waarop de film is gebaseerd, zou de film geciteerd hebben als de beste adaptatie van een roman op het scherm.

Deze film heeft me best wel verrast. Was een beetje bang dat het een saaie film ging worden, maar het geheel zit goed in elkaar. De beelden uit Afrika (gelukkig nu wel lokaal opgenomen; onlangs Legend of Tarzan gezien) en daarbij een prima soundtrack. De flashbacks waren absoluut niet storend en waren juist een mooie aanvulling hoe de twee naar elkaar zijn gegroeid en gaven ook een kijkje dat ondanks hun liefde hun politieke doelen verschilde. Dit maakt het dat ze ondanks hun liefde niet veel van elkaar wisten. En hoewel dit een fictief verhaal is zou het mij niet verbazen dat het in werkelijkheid ook echt gebeurt.

Minder vond ik het camerawerk dat veelal met een handycam is opgenomen. Sowieso geen fan van lopende camera's op de schouder. Het ziet er hier en daar daarom ook wat "schokkend" uit. Ook de blu ray versie vertoont niet de beste scherpte al is de film alweer 11 jaartjes uit. Beetje het begin van het blauwe schijfje. Muziek daarin tegen vond ik schitterend. Helaas missen we op de Ned. versie de extra's. Jammer!!

Prima film!

Eerste 45 minuten erg fijn, maar Meirelles raakt op een gegeven moment de focus volledig kwijt. Wat begint als een aangename thriller eindigt als een soort slap politiek drama.

2,5*

Langdradige film.Met moeite uitgekeken.

Een degelijke thriller met een uitstekende cast.

Helaas verliest de film tegen het einde zijn kracht,

maar al met al een prima tussendoortje. *3,5

“Do you no good to go poking around under rocks, Justin. Some very nasty things live under rocks, especially in foreign gardens.”

Indrukwekkende film. The Constant Gardener zit vol met politieke intriges, moord, drama en zelfs wat romantiek, en Meirelles weet er een enerverende en intrigerende film van te maken, Geen sinecure, maar hij wordt dan ook geholpen door het bronmateriaal van John le Carré.

De regisseur en acteurs wilden de film per se in Kenia opnemen, en ik begrijp wel waarom. Want het geeft de film een bepaalde sfeer die authentiek en realistisch aanvoelt. En Fiennes en Weisz (Oscar gewonnen voor haar rol) zijn beide fantastisch in moeilijke rollen. Fiennes als bedachtzame diplomaat die steeds strijdvaardiger wordt, en Weisz als politieke activiste die helemaal opgaat in haar strijdt tegen de corruptie en de onfrisse praktijken van bedrijven in Afrika. In het begin denk je nog dat zij hem manipuleert, maar later zie je toch wel echt de liefde tussen de twee. Het einde is dan ook bitterzoet, cynisch en hartverscheurend.

Tegenvaller.

Meirelles wist een geweldige film te maken in Brazilië, jammer genoeg voelt hij zich in Afrika duidelijk veel minder in z'n sas. Waar Cidade nog sprankelde, voelt deze film vooral erg geforceerd en hoekig aan. Een typisch Hollywood product, maar dan niet in Amerika gemaakt.

Duidelijk een film "met een boodschap", maar die komt niet echt over. Daarvoor is het veel te sentimenteel, te dik aangezet en te in your face. Wat subtiliteit, zowel qua beeldvoering, soundtrack als acteerwerk, had de film goed gedaan, maar dat zat er blijkbaar niet in.

Het is zo'n typische film die het algemeen wel goed doet, maar na een half uurtje had ik het wel weer gezien. Redelijk saai, by the numbers en zonder al te veel overtuiging. Wat mij betreft had dit veel beter gewerkt als een documentaire, al hebben die het ook niet eenvoudig om objectief te blijven.

1.5*

Meevaller

Deze semi thriller waant zich soms in het paranoïde universum van een Bourne of een Bond waar achter elk banaal voorval een sluipschutter kan zitten (die sequenties in London en Berlijn bv) maar onze held is verre van een Bourne of een Bond. Nee, het is iemand die zijn mond houdt, die zijn job doet zonder veel passie. Meirelles tekent mooi visueel de lijnen uit op zijn spelbord. Afrika wordt gefilmd als een kleurrijk, levende, energieke samenleving (het toneelstukje bv in het begin) terwijl London eerder sober, stil en koel oogt (die prachtige scene in het restaurant met Bill Nighy bv zowel fotografie, kledij als dekor stralen de Britse stijfheid uit) .

Het plot draait rond een complot tussen de farmaceutische sector en het Brits Gemenebest maar de motor van het verhaal vormt de liefdesrelatie tussen Fiennes en Weisz dat postuum nog zal groeien. Wanneer hij ontdekt dat zijn idealistische vrouw een complot op het spoor kwam dat haar dood betekende, komt hij wakker en zet haar werk verder. Meirelles trekt de kaart van persoonlijk drama (cf het einde). Daar haalt de film zijn kracht en schoonheid. Toegeven, bepaalde scenes (vooral in het laatste halfuur als Postlethwaite in beeld komt zeg maar) zijn te sentimenteel, tonen te nadrukkelijk het leiden van Afrika.

Meirelles maakt meeslepende cinema (die score van Alberto Iglesias ! die handheld camera !) met gevulde thema's als corruptie, idealisme, belangenvermenging, belang van liefdadigheidsinstellingen, etc ('De zevende dag' op VRT kan 10 afleveringen vol discussiëren over wat de film aanhaalt). Sommige verhaallijnen zijn misschien iets te schematisch zoals de samenwerking tussen Arnold en Tessa maar het is vooral de dramatiek - met het fatalistisch einde dat zowel onvermijdelijk als romantisch is - dat blijft hangen.

Farmaceuten en overheid die over lijken gaan.

Een thriller over een saaie diplomaat die probeert te achterhalen wat er met zijn idealistische vrouw is gebeurd. Thema's als corruptie en liefde gaan hand in hand met mooie (landschaps)shots van Afrika. En toch stoorde het camerawerk op een gegeven moment, dat gezwiep is nergens voor nodig in dit verhaal. Goed einde wel, maar toch deed het geheel wat langdradig aan. Had stukken compacter gekund.

De film vind ik moeilijk te plaatsen. Het verhaal is in de basis erg interessant en de film weet je ook de volledige speelduur erbij te houden. Toch vind ik de uiteindelijke intrige niet zo heel interessant en in de derde aktr niet heel sterk naar voren komen. De film leunt denk ik daarvoor ook iets teveel op de zoetsappige rol van Weisz.

Vermakelijk, maar ik zou toch eerder Cidade de Deus weer een keer opzetten.

3,0*

Het duurde even voordat ik in de gaten had waar het nu eigenlijk over ging, maar in een film van dik twee uur kun je dat verwachten. En die film duurde me net iets te lang. Niettemin een boeiend verhaal waarbij de uitvoering iets beter en beknopter had gekund.

Knap geacteerd, goed geschoten. Het sociale drama greep me echter totaal niet.

Na een uurtje afgehaakt wat me niet vaak overkomt. Erg matig.

Het is geen slechte film, maar het weet de aandacht wel te weinig vast te houden. Alle namen van personen en bedrijven zijn soms ook maar lastig uit elkaar te houden al kan dat er mee maken te maken hebben dat de film in twee stukken zag in een paar dagen.

Anyway, visueel is de film boeiend genoeg. Blijkbaar van dezelfde regisseur als City of God, en dat verbaast achteraf niet. De wreedheden van continent Afrika zijn wang genoeg altijd sterk filmmateriaal. Helaas duurt de film wel gewoon te lang.

Tot slot is er gelukkig Rachel Weisz, die hier haar karakter zo onwaarschijnlijk charmant neerzet dat je er spontaan verliefd op wordt. Zwijmel..

2,5*

Eigenlijk op veel vlakken best een degelijke film. De locaties leveren bij vlagen mooi plaatjes op, het verhaal draait om mensonterende misstanden en de cast is voortreffelijk: met name Ralph Fiennes weet de film moeiteloos te dragen, maar ook de bijrollen zijn in orde. En toch weet de film zelden of nooit de middelmaat te ontstijgen. Dat hangt er mijns inziens met name mee samen dat de film iets te veel wil. Het lijk soms onnodig complex gemaakt te worden door er allerlei zaken bij te halen. Dat zorgt er niet alleen voor dat de focus wat zoek is, maar ook dat de film maar niet echt spannend wil worden. Wat overblijft is een speelfilm die mij niet op het puntje van mijn stoel deed belanden, maar die me toch aardig geboeid wist te houden.

3*

Alles aanwezig voor een goede film; De locatie, de acteurs....Maar een verhaal wat mij absoluut niet boeit; zielige zwartjes, ellende, corruptie, farmaceutische industrie, driehoeksverhouding..?? Het laatste weet ik niet want na een half uur uit gezet. Nog iets ..ik vind Weisz zeer irritant aanwezig.

Op vele vlakken een film die me zou moeten liggen. Het is fraai gefilmd met prachtige beelden van Afrika, en er zit best wel wat spanning in als diplomaat Justin gaat graven in wat er werkelijkheid gebeurd is bij de moord op zijn vrouw. Weliswaar niet waar gebeurd, maar ook niet vergezocht. Sterke acteerprestaties ook, en Rachel Weisz is een erg fijne verschijning. Maar toch, de film blijft wat afstandelijk en pakt me niet echt, en ook het thrilleraspect in zeker het middelste deel is erg uitgesponnen en sleept best wel. Er is veel aan te bewonderen, maar op een van de belangrijkste aspecten faalde het voor mij wel een beetje - het wist me simpelweg niet écht te boeien.

Terug in Carréland waar niets is wat het lijkt, nu ook nog eens gesitueerd in een land waar de witte man eigenlijk niet thuishoort en waarvan hij misschien ook wel niets begrijpt. Ralph Fiennes is zoals gebruikelijk weer uitstekend in een ingetogen rol van een man die eigenlijk out of his depth is maar die zich vastbijt in zijn queeste omdat dat het enige is dat zijn leven nog zin en richting geeft nu de grond onder zijn voeten is weggeslagen. En verder moeten we maar hopen dat de farmaceutische industrie wat minder rücksichtslos is en de regering (althans sommige regeringsfunctionarissen) wat minder corrupt dan hier wordt voorgesteld, maar dat is misschien te veel gehoopt.

Boek The Constant Gardener wordt nu ook tv-serie | RTL Boulevard

Ik heb deze nog eens bekeken, want ik had hier geen stem staan. Toch had ik goede herinneringen aan deze film en ik begrijp nu ook direct waarom. The Constant Gardener is een voorbeeld van een film waarin Afrika zo typerend in beeld wordt gebracht met al die corruptie en ongrijpbare machtsspelletjes om het grote geld. Heel aangrijpend wordt het als dit fenomeen heel je leven gaat beheersen. En dat is wat Justin Quayle overkomt. Zijn liefde voor Tessa is echter groter en tegen zijn gezonde verstand in vangt hij zijn persoonlijke missie aan. Dat de gevaren daarbij onberekenbaar groot worden is wat de film zijn kracht geeft. Het blijft een spannende en sterke film.

Sterke en een blok in je maag film, met super acteerwerk van Ralph Fiennes en Rachel Weisz die ook de oscar voor beste vrouwelijke hoofdrol kreeg. Het verhaal over hoe machtige spelletjes in de farmaceutische, onschuldige mensen daar de dupe van zijn word erg sterk verteld. Zeker een kijkbeurt waardig. maar hij is zeker zware kost dus daar moet je van houden.

Rachel won de oscar voor beste vrouwelijke HOOFDROL, goedzo Gerlof voor de update