Gekijôban Poketto Monsutâ Adobansu Adobansu Jenereshon Rekku no Homonsha Deokishisu (2004)

al dat pokémon gepraat klink chinees voor mij!

Leuke film. Echt wel 1 van de beste. Maar toch geen 4 waard. Geen enkelke pokemonfilm nog.

Goed te doen.

En dat is al veel meer dan ik nog verwachtte van de zevende Pokémonfilm. Dit deel haalt zijn inspiratie duidelijk bij de eerste grote monsterfilms van Japan: Godzilla. Dan vooral zo'n Godzilla waarin hij het opneemt tegen een ander monster, terwijl de mensen hulpeloos staan toe te kijken en de omgeving verwoest wordt. Dat soort film vind ik nooit echt geniaal (al heb ik er toegegeven weinig gezien) en het wordt al snel knullig, maar het is vaak wel geestig. Dat is precies hoe je deze Pokémonfilm kunt omschrijven: verre van geniaal, knullig, maar nog enigszins geestig. Dat kun je van de meeste films uit de reeks al niet zeggen. Hier worden we dus ook getrakteerd op een monstergevecht in stad. De lange vliegende draak Rayquaza (vreselijke naam, best een leuk ontwerp) wordt pissig als hij bijna door een meteoriet geraakt met daarop twee buitenaardse Pokémon (waarvan één in eivorm). In de lompe, maar vermakelijke openingsscène vechten Rayquaza en alien Deoxys (een van de Pokémon met het lelijkste ontwerp) het uit op de noordpool, waarna wetenschappers het kristallen ei van een van de aliens meeneemt naar een grote futuristische stad voor een onderzoek. Zulke dingen meenemen in een monsterfilm is, zoals Godzillafans weten, nooit een goed idee.

De futuristische stad was ook wel een fijne wisseling van locatie voor deze reeks, die zich nog voornamelijk afspeelde in oerwoeden of op afgelegen eilanden of het platteland. De stad wordt aanvankelijk uitgebreid getoond, met alle technische gekkigheden die een rol kunnen gaan spelen zodra de grote strijd losbarst. Helaas gaat het daar wat mis. Al die technische dingen worden inderdaad gebruikt, maar alleen voor zijlijnen in plaats van om de actie meer dynamiek te geven. De zoveelste Pokémonfilm dus die een groot element zoals een opvallende locatie introduceert en er vervolgens niets mee doet. En eerlijk is eerlijk, zo fijn lomp als de openingsscène wordt het nooit meer. Het wordt dan vooral een standaard avonturenfilm die nooit verveeld (dat is al heel wat in deze reeks), maar ook nooit meer echt boeiend wordt. Sommige momenten zijn wel leuk (het 2-tegen-2 gevecht in die toren), andere zijn vrij irritant (wat doet dat liedje op de helft daar?) en daar moet je het mee doen, tot aan de vreselijke climax. Zodra het gevecht tussen de monsters eindelijk voorbij is en de film ten einde lijkt (de lengte van de voorgaande films was immers al gehaald), wordt er geheel willekeurig nog een nieuwe dreiging geïntroduceerd die niets te maken heeft met deze film of met Pokémon in het algeheel: de beveiligingscomputers slaan op hol en een grote groep blokjes bedelft vervolgens de stad. Ik zou niet weten waarom iemand dacht dat dit een goed idee was.

Nog even het grootste pluspunt: Munchlax. Dit personage bracht een vrij aanstekelijke humor +(voor het eerst!) in de serie die me wat aan Ghibli deed denken. Dit maakt het definitief de beste Pokémonfilm tot nu toe. Nog steeds geen aanrader, zeker niet voor mensen voor wie Pokémon niet al een betekenis heeft, maar als je ergens moet beginnen, dan moet het tot nu toe hier zijn. Maar ik ben nog niet op de helft...
2,5*

deze film is goed bedoeld