High Sierra (1941)

niet een erg speciale film, maar door de uitstekende rol van bogart (begin toch wel een fan te worden),de goeie dialogen en een paar prachtig gefilmde scenes in de high sierra, maken de film erg boeiend om te kijken. 3.5 sterren

Geweldige film en ook terecht uit op DVD !!

****

Kwaliteitsentertainment. Bogey op dreef als altijd. 3,5*

3*, wel ok. Altijd leuk om Bogart te zien acteren, anders had ik de film nooit gekocht.

Ook weer een goede film met Bogart.

Net een tikkeltje minder dan The Maltese Falcon of Casablanca die ook in 1941 en 1942 gemaakt zijn.

Het einde van deze film is trouwens nog redelijk verassend.

3,5*

Gisteren Bogeys THE DESPERATE HOURS gekeken; die is toch stuk- ken beter; HIGH SIERRA leunt te veel op Bogey. Ida Lupino kan 't wel, dat bewijst ze wel in ON DANGEROUS GROUND, maar ik vind haar in HIGH SIERRA te flets.

Arthur Kennedy komt Bogey in deze film en ook in THE DESPERATE HOURS tegen, daarnaast is hij ook vaak co-star bij James Stewart. Hij blijft een matige acteur, niet erg doortastend; blijft uitstralen "beter op de set, dan thuis zitten"....

Blijf bij 3* ( en 4* voor THE DESPERATE HOURS.)

Weer een film van Bogart waar ik me zeer goed mee heb vermaakt. Geen klassiek verhaal, maar wel tijdloos acteerwerk en spanning zat. Wat mij betreft een aanrader, Bogart laat weer zien hoe goed hij is, Lupino als de dame met pit, ook zeker niet mis.

4*

Bogart goes non-Bogart

High Sierra mag ongetwijfeld een film-noir genoemd worden, maar thematisch blijft dit bovenal een rasecht drama.

Humphrey Bogart speelt ditmaal niet gewoon 'Bogart', maar wel iemand met menselijke tekortkomingen. Nadat hij uit de gevangenis ontsnapt is, lijkt het alsof hij toe is aan een nieuw hoofdstuk in zijn leven. Hij is op zoek naar rust en wil een gezin stichten. Alles loopt echter niet van een leien dakje en Bogarts personage begint te twijfelen aan zichzelf.
Het einde in de bergen van de Sierra is daarbij de perfecte afsluiter voor deze film. Het is niet alleen een confrontatie met zichzelf, maar ook een confrontatie met de wet en de natuur.
Wanneer Bogart werd neergeschoten, kreeg ik het gevoel dat hij hiernaar verlangde. Hij heeft iemand die van hem houdt, maar niet diegene waar hij aanvankelijk voor 'vocht'.

High Sierra is een boeiende film, maar mist een sterke tegenspeelster zoals Lauren Bacall in The Big Sleep of To Have and Have Not.

4*

Ida Lupino acteert hier toch gewoon retegoed??

Bogart speelt bijna altijd een personage met vele tekortkomingen. Enkele voorbeelden:

The Treasure of the Sierra Madre - hebzucht. The African Queen - zatlap. The Caine Mutiny - lafaard. Sirocco & To Have and Have Not - eigenbelang boven de greater cause (om vervolgens wel bij te draaien, overigens). En Philip Marlowe en met name Sam Spade zijn natuurlijk ultieme voorbeelden van duistere, onsympathieke noir anti-heroes.

En ook speelde hij voor High Sierra al vaak een rasechte gangster (The Petrified Forest, Angels With Dirty Faces, Dead End, The Roaring Twenties...), en ook daarna nog (The Desperate Hours bijv. of Dark Passage).

Nou, gewoon goed; eerst retegoed is ze als blinde zus in :

ON DANGEROUS GROUND, met ook Robert Ryan.

(De recente R-1 transfer van ON DANGEROUS GROUND is veruit beter dan de Franse R2)

Dan kan ik de underrated, edoch restored IN A LONELY PLACE aanraden!

Bogey tegenover de zeer sterke actrice GLORIA GRAHAME.

GLORIA GRAHAME zit hierin zeker op niveau van INGRID BERGMAN, Bogeys andere sterke tegenspeelster uit CASABLANCA.

Ida Lupino speelt zeker niet slecht, maar na het aanschouwen van Bacall in The Big Sleep en To Have and Have Not, heb ik een zwak voor haar gekregen. Zo zullen films met Grace Kelly, Audrey Hepburn en Elizabeth Taylor ook vaak meer sympathie bij mij opwekken. Het is een kwestie van voorkeur, zou ik zeggen.

Voor deze reactie had ik een beetje schrik.

Ik heb Bogarts personages altijd gekend als iemand met een zekere 'cool', iemand die inderdaad menselijke zwakheden heeft, maar toch steeds een vrij vlekkeloze indruk maakt. In High Sierra laat hij zich van een andere kant zien en stapt hij grotendeels af van het typische gangsterpersonage. Hier speelt hij op subtiele wijze een meer teruggetrokken en nerveus personage, wat zorgt voor een vrij pessimistisch beeld.

Je zal inderdaad gelijk hebben, maar dan ligt het waarschijnlijk aan het feit dak ik steeds één bepaald type Bogart heb mogen aanschouwen of ik een bepaald 'beeld' van hem heb ontwikkeld.

Mijn opdracht moge duidelijk wezen. Ik zal meer Bogart moeten bekijken en herbekijken (6à7 films zijn niet genoeg, veronderstel ik?) en dan pas een duidelijk beeld van zijn 'persoon' moeten vormen. Alvast bedankt voor de voorbeelden, enkele daarvan zijn reeds opgenomen op cassette, dus...

Zal deze op het 'to-do' lijstje zetten, maar dan moet ik hem eerst nog te pakken krijgen.

Helaas is inmiddels de € 5 DVD bij Rodisc uitverkocht; dat geldt momenteel voor alle betaalbare R2's van IN A LONELY PLACE.

(Duurder + wachttijd bij bol.com).

edit 13/9:

op voorraad (€ 8,99 inkl. porto)

Snap niet dat ik deze film op 3,5* had staan. Bij herziening blijkt de film echt fantastisch te zijn. Het script van John Huston levert hier een grote bijdrage aan. Bogart is geweldig, als altijd en ik begin ook steeds meer fan te worden van Ida Lupino. Kortom, een van de beste film-noirs die ik gezien heb!

5*

Het eigenllijk nogal vlakke verhaal dat eindigt in een hooggebergte komt niet echt heel geraffineerd over. Het lijkt soms meer op een weekhartig love-story dan op een spannende crime-story. Bogart weet de rol van bikkelharde crimineel met ook zijn zachtaardige kanten echter boeiend neer te zetten.

Prachtige combinatie tussen harde misdaad noir en een liefdes-driehoeksverhouding. En juist die combinatie, samen met het voortreffelijke spel van Bogart (die constant tussen goodguy en badguy inbalanceert) maken deze film bijzonder. Mooi gefilmd (suggestieve scènes, de autoscènes) en richting het eind steeds beter en beter. 4 sterren.

Spannende film met een onverwacht einde.

Zou normaal eigenlijk op 3.5 sterren blijven steken, maar Humphrey Bogart doet het niveau absoluut stijgen.

Had aardig wat verwachtingen bij deze film, jammer genoeg bleef er na deze film nog weinig van over. Raoul Walsh en Bogart maken een filmje? Dan denk je dat het een schot in de roos is natuurlijk.

Vreemd genoeg bleef het allemaal maar braaf en gewoontjes.

Alleen Bogart zorgde soms voor wat commotie, maar meer dan dat...

Geef mij dan maar In A Lonely Place.

3.0*

Een van de eerste amerikaanse films noir, dit melancholieke portret van een tragische held, met krachtige en dynamische dialogen.

Bogart haalt echt het niveau van deze film omhoog, ja. Bijna zoveel dat ik de 3,5* overweeg. Helaas valt de film als geheel een beetje tegen.

Het plot is niet heel erg bijzonder en er zitten mij iets te veel onhebbelijkheden in. Dat hele geforceerde gedoe met die hond stond me totaal niet aan en het subplotje met die meid en haar voetoperatie kwam pas in de conclusie goed tot zijn recht. Wat acteerde die meid slecht overigens. Niet om aan te zien. Alleen daarom was ik al blij voor Bogart dat hij uiteindelijk koos voor de veel betere Ida Lupino, die ik graag mag zien, ondanks dat ik niet begrijp hoe de moedervlek op haar rechterwang steeds van plaats verandert en zelfs compleet verdwijnt in sommige shots.

De film wordt pas echt leuk in het laatste half uur. De overval is best aardig gedaan. De laatste confrontatie met Velma rondt dat verhaaltje zoals eerder gezegd mooi af en niet zo braaf als ik had verwacht. Bij de finale in de bergen had ik pech. Sterk uitgevoerd, maar ik had deze scène al twee maal eerder gezien: in een docu over Bogart bij de extra's van de Casablanca-dvd en in de docu van Scorsese over Amerikaanse film. Ik wist dus allang hoe het afliep en dat is toch wel jammer.
3*

Goede film met Bogart maar ook weer niet echt top. Film moest het vooral hebben zoals TOR al schreef van het laatste half uur. Toch wel leuk om af en toe zo'n achtervolging te zien in een jaren 40 film. Oogt toch wel een stuk realistischer dan al die achtervolgingen in de huidige Hollywood films met al die crashende auto's.

Waardering; 3,5*

Op de klassieke achtervolging na (voor wie daar van houdt) is dit maar een zwakke bedoening.

Uitstekende film, vooral door Bogart die uitstekend acteert. Heb ook begrepen dat die hond in de film Bogart's eigen hond was. Misschien dat ie daarom wel zo goed op hem reageerde. Dat subplot met die familie is tof maar de film moet het vooral van de coole finale hebben.

Zeer goede Film-noir met een schitterende Humphrey Bogart in de hoofdrol. Wat me als eerste opvalt in deze film en dat geldt voor bijna alle films met Bogart in de hoofdrol is dat de acteerprestaties enorm goed zijn en dan doel ik niet alleen op Bogart maar ook op Ida Lupino, Joan Leslie, Cornel Wilde, en de vele andere bijrollen. Het acteerwerk is dikwijls zelfs van een hoger niveau dan dat ik bij recente films tegenkom. Het verhaal is opmerkelijk interessant en spannend, zo krijg je boeiende dialogen en aardige actiéscènes te zien. Vooral in de laatste 20 minuten gaat de film pas echt spannen wanneer je als kijker getrakteerd wordt op de meest prachtige achtervolgings- scènes langs bochtige bergwegentjes. Van het einde ben ik waarschijnlijk nog het meest verschoten, de eerste keer dat ik Bogart zie doodgaan in een film, maar het moet niet altijd een happy end zijn.

4.0 sterren

He killed... and there on the crest of Sierra's highest crag... he must be killed!

De combinatie Raoul Walsh - Humphrey Bogart leek me eigenlijk wel interessant. Ik had ze al eens eender samen gezien in The Roaring Twenties maar daar werd er meer gefixeerd op Cagney. Ik was dus best wel benieuwd hoe dit zou uitdraaien. Jammer genoeg mondde het uit in een teleurstelling...

Een grote tegenvaller was Bogart himself. Ik heb veel liever dat hij een meedogenloze gangster neerzet die voor niets of niemand uit de weg gaat want hier komt hij verschrikkelijk zoutloos en zwak over. Ook de hele liefdesromance tussen Bogart en Joan Leslie komt veel te geforceerd over, vooral doordat het overduidelijk is dat het niet zijn type is. Die andere romance van Bogart met Ida Lupino kwam dan ook beter over doordat je daar meer de chemie tussen de twee voelt. De rest van de cast acteert wel solide.

Jammer genoeg steunt het verhaal ook teveel op deze liefdesperikelen. Hier en daar zit er wel een boeiend stuk in zoals de conversaties tussen Roy,Babe en Red maar die komen te weinig voor. Het is eigenlijk pas in het laatste kwartier dat de film begint los te barsten uit zijn tot dan saaie plot waar er niet meer gebeurde dan het plannen van een overval en de uitvoering ervan. Iets wat zonder twijfel beter had kunnen worden uitgewerkt want nu lijkt het meer een bijzaak te zijn. Normaal gezien was ik van plan om de film op 1.5* te laten struinen maar dankzij het geweldige einde waar Bogart zich in de bergen verschuilt en tenslotte daar aan zijn einde komt geef ik toch nog een volledig puntje bij.

Velen spreken hier over een film-noir maar dat is High Sierra toch niet. Er zijn wel invloeden te vinden maar de echt typische elementen mis ik toch. Dan is The Big Sleep toch een veel beter voorbeeld van een noir door de femme fatale, de hard-boiled detective en zijn complexer verhaal. Hier in High Sierra kun je Velma met haar klompvoet nu niet echt een femme fatale noemen... Ook het verhaal loopt rechtlijnig zonder verrassingen en de enige verwijzing die ik naar een noir zie is dat de hoofdrolspeler sterft.

Een nipte voldoende voor een Bogart.

2.5*

Ben eigenlijk met het grootste gedeelte van de negatieve commentaren eens, maar hoe goed 'n film is kun je eigenlijk niet altijd beredeneren. Twee grote pluspunten zorgen toch voor 'n dikke vier op vijf: het acteerwerk van humphrey en de geweldige sfeer in de film.

Mooie film met een fantastische laatste 15 min.

En van nu af aan trek ik ook al mijn broeken tot tepel hoogte op, waanzinnig koel dunkt me.

Ik sluit me van harte aan bij de positieve kritieken hier. Het verhaal mét de extra lijnen over de hond wiens baasjes het nooit overleven, het boeren(?)gezin waar hij mee optrekt en waar die ongrijpbare liefde naar voren komt, erg tragisch allemaal, maar wel met de nodige spanning daar tegenover met de overval en het onvermijdelijke zwartgallige einde. Het zat gewoon sterk in elkaar en daarom wil ik op een paar eerder genoemde punten van kritiek in gaan:

@ Metalfist over de afwezigheid van een typische femme fatale: Velma breekt toch zonder pardon zijn hart, misschien niet op de typische manier, maar dat ik vind juist wel sterk. Zoiets hoeft van mij niet altijd op de geijkte manier.
@ Matchostomos over het gebrek aan 'cool' bij Bogart's personage: Hij zet juist een ultiem 'coole' bad guy neer(hij is bij vlagen gewoon 'cold as ice'), maar wel een met een hart net onder de oppervlakte, dat ook nog eens gebroken kan worden, zo blijkt. Petje af, wat mij betreft.
(Van de andere is het ook wel begrijpelijk, wanneer je een typische film-noir verwacht, je hier toch een beetje bedrogen uit komt. Gelukkig zat ik daar niet specifiek op te wachten.)

Bogart begin ik steeds meer te waarderen en films als 'In a lonely place' zal ik bij een nieuwe kijkbeurt vast hoger kunnen waarderen en sowieso heb ik er nog heel wat van hem te gaan. Ida Lupino deed het ook erg goed, de rest ging van adequaat tot erg goed en ook het script(puik werk van John Huston en W.R. Burnett) en de invulling van Walsh daarvan vond ik zeer goed.

4,5*.