Demon (2015)

Word hier nog niet echt warm van maar we zullen zien.

Kan alle kanten op als ik de trailer zie. Dit was wel positief

Een bijzondere film was het wel! Een film die laveert tussen thriller en mystiek. Piotr “Pyton” arriveert in Polen om met zijn verloofde Zaneta te trouwen. Ze gaan trouwen bij het familie landhuis en voordat dit gaat plaatsvinden moet er nog wat boompjes weggehaald worden. Tijdens de werkzaamheden ziet Piotr wat menselijke botten. Eerst vertelt hij niets maar tijdens de trouwerij en het daarop volgende feest gebeuren er vreemde dingen. Nadeel van de film is dat alles afspeelt op één locatie. Hierdoor verandert de film vooral in een klucht. De vader die alles wil verbergen voor de gasten. Een dominee, dronken broers, de bruid en de bruidegom waar duidelijk iets mis mee gaat. Iedereen loopt van de ene kamer naar de andere, komt binnen of gaat weer weg. En ondertussen vloeit de wodka rijkelijk. Dit irriteerde me in deze film lichtelijk. Het acteerwerk was dan wel zeer goed. Geen topper, maar wel een film die interessant genoeg is om als liefhebber van films een keer gezien te hebben. Als was het maar omdat regisseur Marcin Wrona na deze film zelfmoord heeft gepleegd.

is hij te zien met nl ondertitteling???

In de loop der Jaren heb ik hier en daar wel eens wat Poolse films voorbij zien komen. En de Poolse films die ik gezien heb, stellen niet vaak teleur. Melancholiek, somber, tragisch, niet bepaald speels en soms met zwarte humor. De films roepen veel pessimistische emotie op. Dan heb ik het trouwens wel over films uit het post-communistische tijdperk. De vreugde over de vrijheid en de onbeperkte mogelijkheden die het kapitalisme verschafte na 1989 zie je in die films niet vaak terug. Die dingen vielen waarschijnlijk toch wat tegen.

Net als deze film. Met deze horror lukte het gevoelsmatig niet zo goed. De film als geheel genereert weinig gevoel. Op onderdelen gebeurt het gelukkig af en toe wel. Dan is de film eventjes duister en diepzinnig en ontstaat er een gevoel van beklemming. Op die momenten wordt het onderhuidse horrorgevoel even aangeraakt. Dat gevoel is vluchtig. De film slaagt er goed in om elke poging tot intense inleving abrupt te onderbreken met een hoop lawaai en gedoe op een trouwfeest. Een reeks scènes vol chaotisch rumoer die als een soort tweede film naast de horrorsequenties meeloopt en de film op die manier voorziet van een overbodige verkwikkende laag .

Die "tweede film" speelt zich af op een dorpsbruiloft. Heel Pools ontaardt de bruiloft in een zuipfestijn van grote orde. Harde vrolijke muziek en stompzinnig gelal en gebral worden op luide toon over de kijker uitgestort. Met dat deel van de film had ik weinig band.

Het uitbundige deel staat te haaks op de horrorsequenties die juist heel ingetogen, kalm en indringend het horrorgevoel oproepen. De abrupte switches tussen de vrolijkheid en roerigheid van de bruiloft en de sfeer en duisternis van de horror (gevat in heerlijk gloomy beeldmateriaal dat soms neigt naar surrealisme) werkte afknappend.

Net op weg om geroerd ingekapseld te worden door de beklemming van een demonische bezetenheid, wordt de inleving ruw afgekapt door de boertige leut van de feestende massa. Het zijn twee absolute uitersten. Extatische massale uitgelatenheid versus stemmig vormgegeven individuele vervoering. Bezetenheid komt blijkbaar in diverse stadia voor, lijkt de film te willen zeggen. Ik vond de afstand tussen beide vormen te groot en miste de brug tussen beide. Beperk je tot één vorm of maak de mix vloeiender, zou ik willen zeggen.

Ik kan wel aardig mee met joolstein en Collins. In Demon zit er wel wat subtiele horror in, maar dat is maar mondjesmaat, en het wordt toch grotendeels teniet gedaan door de setting op een luide, Poolse bruiloft. Die setting is verder niets mis mee zodra de focus wat meer ligt op de kluchtige en zelfs op de drama-gerelateerde aspecten - rare gebeurtenissen op de bruiloft, die af en toe de relaties op scherp zetten, omgeven door wat familie die het allemaal alsnog in goede banen probeert te leiden, een escalerend zuipfestijn, en zoals zo'n beetje elke Oost-Europese film is het grauw weer en regent het continu. Hoe dan ook, dat zorgde wel voor wat interessante ontwikkelingen, maar helaas draaide het ook de horror/bezetenheidselementen de nek om. Jammer, want de film had zeker potentie en ziet er ook fraai uit, maar toch deed het me te weinig.

Ik ga niet mee met bovenstaande bevindingen. De afstand tussen de bruiloft en de duisternis, de dood, is juist zo bedoeld door Marcin Wrona. Het contrast dat niet overbrugd wordt. Best wel macaber in het licht van de zelfmoord van de regisseur.

"Waar is de brug", vraagt de bruidegom wanneer hij arriveert bij de veerpont. Wel, hij doet een poging, wroet in het verborgen verleden en confronteert middels de bezetenheid de schoonfamilie en de bruiloftsgasten. Deze laten zich de feestvreugde echter niet verpesten en sluiten hem op en wissen na afloop alle sporen.

Zie het niet als horror, maar als mysterie.