Qui Vive (2001)

Mijn probleem met Qui Vive is dat er een heleboel mensen rondlopen die allerlei problemen hebben, maar dat je je eigenlijk met geen van hen echt identificeert. Over het algemeen is iedereen behoorlijk bot (voor sommigen is dit zelfs een understatement), waardoor je als kijker niet echt geneigd bent die problemen serieus te nemen. Dat is jammer, want het is duidelijk dat het om serieuze problemen gaat (eerste en tweede generatie oorlogstrauma's). Er wordt wel gesproken over heftige emoties, maar die zijn nergens zichtbaar.
Aan het eind, als de relatieve buitenstaander Alexander als enige werkelijk treurt over de dood van Ada, wordt duidelijk dat dit nu juist het probleem is van de mensen, maar dan is het eigenlijk al te laat. Je bent dan al teveel vervreemd van de personages om nog met hen mee te voelen. Misschien was het beter geweest als er voor de kijker een sterker emotioneel houvast was geweest dan alleen Ada, inclusief voice-over.
Deze week heb ik Festen gezien, ook een film waarbij trauma's een grote rol spelen, zij het natuurlijk van een totaal andere aard. Het verschil met Qui Vive is dat je in Festen werkelijk meeleeft met de hoofdpersoon Christian. Daardoor ervaar je het leed dat hem is aangedaan als kijker als werkelijk ondraaglijk. Dat gevoel van medeleven weet Weisz in Qui Vive bij mij niet op te wekken.

Kessels verwoord het al aardig. Ik moest zelf steeds denken aan de briljante Van Kooten en De Bie sketch met de man en vrouw die naar theater willen gaan en de man niet meer wil. Dat ik daaraan moest denken duid erop dat ik mij toch niet al te goed heb vermaakt De cast is goed, maar het voelt aan dat een boel leden de volledige aandacht naar zich zelf toe proberen trekken. 2.5 sterren

Beter dan voorloper Leedvermaak, beter uitgebalanceerd, geen overbodige personages of vaagheden. Het drama komt nu meer tot haar recht. Rijk de Gooyer en Sigrid Koetse (als zijn vrouw) imponeren. Probleem is echter dat de problematieken van een soap-niveau zijn (alleen de zwangerschap al). Het verwordt daardoor meer tot veredeld huisvrouwen-drama. 3 sterren.

Vond ik moeilijk om door heen te komen, veel te statisch en toneelachtig, als film niet boeiend genoeg. Een soort veredelde bejaarden soap.

Op de dvd zit als extra de korte film Babyphoned, deze zat ook al op Dichter op de Zeedijk?????!!!!!

Het geheel deed mij bizar weinig. Frans Weisz brengt een groot theaterstuk vol emoties en verledens maar heel veel verder dan veel dialoog komt hij niet. Dat is jammer aangezien de personages stuk voor stuk interessant zijn en (vaak) uitzonderlijk goed gespeeld. Het geheel is nogal ondynamisch en ik kon zelf helaas niet de interesse opbrengen om met ze mee te leven. De wel heel bijzondere scene in het concentratiekamp (volgens mij Westerborg) zorgt toch nog voor een overwegend positief oordeel.

Een redelijk dramafilm...

Redelijk verhaal...

Redelijk acteerwerk...

Bekende acteurs Pierre Bokma, Peter Oosthoek en Rijk de Gooyer...

Ook een bekende actrice Kitty Courbois...

Redelijk HD kwaliteit...

Redelijk camerawerk...

Prima achtergrond geluid/muziek (Dolby Digital)...

Ook Qui Vive vind ik een mooie film van Weisz. Minder 'rommelig' dan de bruiloft in Leedvermaak, maar nog steeds wat fragmentarisch van opzet; dat krijg je met grote families en aanhang... De schitterende muziek springt je hier meteen in het oor; openend met een (terugkerend) stuk dat me erg bekend voor kwam (of het speciaal voor deze film gemaakt is of een al bestaand stuk, weet ik niet; imdb helpt me ook niet uit de brand) en meteen daarna een vingervlug pianostuk dat er niet voor onder doet.

Dat zoals, hier eerder genoemd, sommige verwikkelingen wat soap-achtig overkomen, is, in samenspel met de Joodse roots en de onlosmakelijke, doorsudderende trauma's uit het verleden, geen enkel probleem; het zorgt op de een of andere manier juist voor wat balans.

Ik kan me ook wel een beetje vinden in de ''toneelmatigheid''-kritiek, maar ja, waar was het ook alweer op gebaseerd? Toch weet het ook op veel momenten erbovenuit te stijgen, vooral door het uitstekende spel en de zorgvuldige opbouw en creatieve regie van Weisz.

Weerom 3,5*.

Waar is deze film te koop? Weet iemand dat?