V/H/S/94 (2021)

Alleen al vanwege de bijdrage van Timo Tjahjanto de moeite waard.

Zo! Dat is nog eens een afschuwelijke trailer, in de goede zin van het woord.

Aan de trailer te zien wordt het weer een behoorlijk zieke horror film. Kijk hier naar uit.

"It's our videotapes that are the villain."

Met 'V/H/S: Viral' vond ik al dat de koek op was, maar dit vervolg tracht nog het laatste restje prut bij elkaar te schrapen.

Zeven jaar na het laatste deel probeert men met 'V/H/S/94' terug te grijpen naar de jaren '90. Beginnende bij de wraparound volg je een SWAT-team die een inval doet in een magazijn gevuld met allerlei obscure dingen en uiteraard de welbekende videobanden. Het is erg zwak en boeit nauwelijks.

De vier shorts zelf variëren in toon en kwaliteit; je zou verwachten dat de gritty look van een videoband behouden zou blijven, maar sommige zien er erg crisp uit. Deze zijn in de volgende volgorde:

'Storm Drain', een redelijke opener over een overambitieuze journaliste die samen met haar cameraman op zoek is naar een wezen dat leeft in het riool. Dit segment moet het vooral hebben van de locatie en de duisternis. Een klein stukje gore op het eind is mooi meegenomen.

'The Empty Wake', een medewerkster van een uitvaartcentrum wordt op haar eerste dag alleen gelaten met een kist. Er wordt een beetje gespeeld met de lichten en de onthulling is best freaky moet ik zeggen. Voor mijn gevoel had hier wel iets meer mee gedaan kunnen worden.

'The Subject', de beste short van niemand minder dan Timo Tjahjanto. Een gekke wetenschapper voert allerlei experimenten uit op mensen met interessante resultaten als gevolg. Het is all-out gekkigheid vanuit een P.O.V. perspectief die je als kijker een lekkere portie gore voorschotelt. En daarbovenop nog eens wat toffe body horror.

'Terror', een nietszeggend stukje over witte nationalisten die in een militie zitten. Er lijkt meer focus te zijn op de idiote rednecks dan op de daadwerkelijke dreiging zelf. Hierdoor is het nogal warrig en voornamelijk saai te noemen.

Al met al een te verwaarlozen vervolg waar je niets aan mist, alleen het segment van Tjahjanto is de moeite waard. Overigens heeft Steven Kostanski een stukje genaamd 'The Veggie Masher', maar dat is nauwelijks de moeite waard.

2,0 Sterren.

Shinobi

Ik heb je review gelezen, maar je bent over 3 van de 4 filmpjes best positief. Dan is 2 sterren best laag als totaalcijfer? Da's in mijn wereld een 4/10.

Voor mij is dat ook een vier, maar 2,5 sterren vind ik weer te hoog gegrepen. Vooral als ik kijk naar 'V/H/S: Viral' die ik iets beter waardeer.

Dit is wel de slechtste van heel de VHS reeks. Het kan nergens het niveau van de eerste 2 films halen. Ook de bijdrage van Tjahjanto kan de film niet redden. Dat filmpje ging nog wel. Het was niet echt super goed maar 't ging er mee door. Als het niet beter gaat worden dan deze V/H/S/94 dan kunnen ze beter gaan stoppen met nog meer vervolg films, want dit is eigenlijk het kijken niet waard.

V/H/S/ is een franchise van Found footage horror-anthologies die al begon in 2012 en nu, na negen jaar, is er een nieuw vierde deel. Natuurlijk vinden deze filmpjes plaats in 1994 en het belooft dus een retro-kijkervaring. Alleen komt dat niet in elk filmpje naar voren en ook het doel van zogenaamde gevonden beeldmateriaal om je het gevoel te geven dat je naar iets "echts" kijkt, was niet altijd kloppend. De film is verder gebaseerd op een concept-script van David Bruckner (The Ritual 2017, The Night House 2020 en aankomende nieuwe Hellraiser) en Bloody Disgusting-oprichter Brad Miska. Deze kozen vier (of eigenlijk vijf) getalenteerde regisseurs uit, beginnende bij;

Het wrap-around verhaal dat de aanzet geeft tot alle terreur, 'Holy Hell', van Jennifer Reeder (het stijlvolle Knives and Skin 2019) Een SWAT-team dat zich voorbereidt op het uitvoeren van een inval in een fabriekshal waar verslaafden en dealers zich ophouden. Wat ze echter vinden, is een nachtmerrie-labyrint en uiteraard verschillende vhs-banden.

De eerste tape die je bekijkt, is "Storm Drain" en werd geregisseerd door nieuwkomer Chloe Okuno (de korte film; Slut) Dit filmpje doet het meest aan de periode waarin het zich afspeelt denken, door de lokale nieuwsuitzending en de getoonde mode. Een verslaggever onderzoekt de waarnemingen bij de riolen van wat klinkt als een stedelijke legende, een wezen dat mensen 'Rat Man' noemen. Door de onthulling van de demonische ratten-god kwam het tot een bevredigende conclusie met kots en gore.

Aan het einde schakelt het ook nog even over naar een nep Tell-Sell tv-commercial voor een "Veggie Stamper" die ziet er vrij 'echt' uit totdat je beter gaat kijken. Dit is geregisseerd door Steven Kostanski (The Void 2016, Psycho Goreman 2020 en groots make-up artiest) Wel grappig gedaan.

De tweede tape is meer een traditioneel horrorstuk en is geregisseerd door iemand die al eerder een filmpje verzorgde in V/H/S/2, Simon Barrett (schrijver van You're Next 2011, The Guest 2014 en zijn eigen film Seance 2021) Een medewerker van een uitvaartcentrum houdt voor het eerst een nachtwake terwijl er buiten een storm opkomst is. In de eenzame en verlaten zaal gebeuren vreemde dingen. Redelijk solide met zijn flikkerende lichten, vreemde geluiden en nog geen mobiele telefoon. Het einde werd ietwat open gelaten.

De derde tape "The Subject" is eveneens de langste. Ook regisseur Timo Tjahjanto (Headshot 2016 en Sebelum Iblis Menjemput 1 & 2 2018 & 2020) deed al eens een filmpje voor V/H/S/2. Hier doet hij het met menselijke experimenten, uitgevoerd door een soort gekke wetenschapper die een "neo-mens" wil creëren door het menselijk lichaam te fuseren met mechanische verbeteringen. Alhoewel het verreweg de bloederigste van de vier is, houd het filmpje zich niet aan het VHS-concept. Zo lijkt het veelal digitaal op te zijn genomen en switch het regelmatig tussen wat op een high-tech camera lijkt. Ook moet regisseur Tjahjanto heel goed gekeken hebben naar genregenoten als Frankenstein's Army en Hardcore Henry. (Overtreffen doet hij ze niet) De praktische effecten van de body-horror waren sterk maar de first-person, videogame-achtige maken het veel meer eigentijds!

Vervolgens heb je de laatste tape "Terror" bereikt van Ryan Prows (het fijne Lowlife 2017) Een religieuze militie met een bovennatuurlijk 'superwapen'. De terroristische patriotten maken zich klaar om deze kracht te ontketenen zodat het de wereld van zondaars kan 'zuiveren'. Bizar en angstaanjagend idee! Hoewel veelbelovend, schiet de ontknoping iets tekort, zag ik nu echt een soort Venus vliegenval -bek? Sociaal commentaar maar wel met behoud van de setting van 1994!

Na elke tape keert de focus weer terug naar "Holy Hell" en zodoende sluit deze ook het geheel af. Een wat ondankbare taak voor regisseur Jennifer Reeder want het enige wat ze echt hoeft te doen is enkele personages te laten zien die de mysterieuze videobanden ontdekken. Ze vervult die taak prima verwijst naar 'een verregaande fetisjfilmcultus' en de slasher "Final Girl"

Elk segment heeft een aantal goede momenten en het zijn alle getalenteerde regisseurs. Ik ben ook redelijk gek op anthologiefilms en deze kunnen soms best soms wisselvallig zijn. Doordat er verschil zit in productiewaarde maar het is vooral ook een kwestie van persoonlijke voorkeur. Toch was dit, ondanks niet alles binnen het VHS-concept paste of even sterk was uitgewerkt, een vermakelijke film.

V/H/S/94 is de zoveelste film in deze reeks die nooit echt lekker op gang is gekomen door het wisselende niveau en het matige acteerwerk. Dit nieuwe deel kent meerdere video's waarbij er een paar best te pruimen zijn, zoals in het riool of het de medische experimenten. Het is allemaal wel vermakelijk bloederig, maar jammer genoeg valt wel te zien dat er niet al te veel budget is want het oogt niet allemaal overtuigend. En het concept VHS-band tonen is wel geinig, maar zorg er dan voor dat het daar wel wat op lijkt. Het zag er minus de eerste video veel te strak uit. En het duurde me allemaal wat te lang, een minuut of 80 was wel lang genoeg geweest voor 4 van die losse filmpjes. Maar heel slecht is het niet, redelijk vermaak.

2,5*

De V/H/S-franchise blijft gewoon knallen. Was al fan van de vorige drie films, en ook de vierde is een schot in de roos. Alicht de beste reeks in het subgenre van de found footage horror. Heerlijk ouderwets griezelen met fijne, originele verhaaltjes die de traditie eer aandoen. Goede regisseurs ook, maar zoals verwacht steelt vooral Tjahjanto de show. Heel fijne verrassing, wist niet dat dit vervolg in aantocht was.

Yeah! Oldskool horror, waar ik me ontzettend mee vermaakt heb, voor mij klopte het ganse plaatje eigenlijk. Al was het voor een anthology, eigenlijk veel beter, anthology is vaker wat cleaner n braver, terwijl hier de sfeer en goorheid op top niveau zaten gedurende de ganse film. De delen met 'Ratman' en die Japanse cyber doctor waren zalig. Hopelijk komt Shudder snel naar BeNe.

Ik vond de andere delen toch beter.

Geen enkel verhaal werd eng ondanks de gore en sommige waren best grappig zelfs....

Aanvankelijk leek de V/H/S/-franchise een manier om ambitieuze filmmakers een uitdagend format te bieden voor een kort horrorverhaal, maar inmiddels is het vooral een excuus om het budget laag te houden en dat komt de kwaliteit niet ten goede. Deze keer zit er helaas geen enkel goed segment in en dat komt vooral door het gebrek aan originele of goede ideeën. Het enige segment dat het niveau van een amateurfilm ontstijgt is ‘The Subject’ van de duidelijk getalenteerde Indonesische Timo Tjahjanto. Dat begint met een indrukwekkend en gruwelijk effect en grijpt je meteen naar de strot, maar ook dit segment bevat teveel slordigheden om werkelijk te beklijven.

Ook maar gezien.

Toen deze uitkwam moest ik snel nog even deeltje drie kijken, die me erg meeviel. Ik had eigenlijk gedacht dat dit deel dan stukken beter zou zijn, maar eigenlijk viel het erg tegen. Toch moet ik zeggen dat deze omnibusfilm de betere stukken uit de hele reeks bevat, maar veel concurrentie heeft het daar ook niet in.

Holy Hell (2,0*). Erg saai stukje dat de verhaaltjes moet verbinden. Net als bij de vorige films is dit stukje wederom saai ingericht, en weet enkel zijn rauwe en gritty look voordelig te gebruiken. Inhoudelijk wat minder verwarrend vergeleken met bijvoorbeeld deel drie, maar het voornaamste probleem blijft dat het gewoon niet zo interessant is.

Storm Drain (3,0*). Film met goede en minder goede ideeën. De minder goede ideeën uiten zich vooral in de uitwerking, want na enige tijd leunt de film te sterk op glitchy effecten en warrige bewegingen, maar ook de bedreigingen met uitzondering van die rat zuigen veel spanning weg. Toch kent de film een spannend begin en een erg grappig einde, waardoor het z'n pootjes wel op een voldoende kan zetten.

The Empty Wake (2,0*). Het leukste gedeelte aan dit stukje is dat het een aardige tweede helft kent, maar van een regisseur als Barrett verwacht je simpelweg wat meer dan dit. De opbouw is veel te lang en kan niet naar behoren worden ingericht, aangezien de personages ontzettend saai zijn. De finale leeft dan wat op, maar dat compenseert het stroeve begin nauwelijks.

The Subject (4,0*). Heerlijk, een Tjahjanto op niveau. Bouwt zichzelf even op maar stort zich nagenoeg gelijk al in weirdness en dat werkt erg goed. Acteerwerk is matig maar eenmaal de bal begint te rollen trapt de film ontzettend lekker en vermakelijk door. Dit zijn de stukjes die zich kunnen ontwikkelen door middel van creativiteit en fun. Ondanks dat het stukje qua toon serieus is breekt het entertainment behoorlijk door, en maakt van dit stukje een van de betere van de serie.

Terror (2,0*). Opent naargeestig maar dit stukje heeft vooral in z'n nadeel dat het volkomen nergens op slaat. De finale kent de leukste stukjes en de film kent aardige effecten, maar ik vond het stukje te leeg en slecht doordacht voor een concept dat zoveel te vertellen heeft. Met dit cijfer komt VHS94 uit op een 2,6* gemiddeld, afgerond naar een 2,5*. Dat is net wat beter dan deel drie, maar bij deel 2 komt het niet in de buurt.

Alleen al voor de Indonesische bijdrage geef ik dit een 3,5 .

Holy fuck wat een intens dikke SF / horror was dat .

De rest was oké . Er zitten mindere delen tussen . Ik juich dit soort projecten altijd toe , deel drie stelde wel erg teleur . Maar verandering van spijs doet eten is een gezegde , hier krijg je genoeg variatie van kijkspijs om de meeste horror liefhebber te behagen l

De rat man was maar voor de helft gelukt , maar ook wel creepy , en genoeg humor .

3,5 * voor nu .

Waarom kan ik V/H/S 94 niet vinden op moviemeter als ik dit intyp bij zoeken?

Wederom een leuk deel. Deel 3, door velen al bejubeld, vond ik ook het leukste deel. Het laatste filmpje vond ik het minste.

3 sterren.

Weer een goede VHS-archief. Net als vele andere projecten lijken ook deze makers naar de retro te willen grijpen en keren we terug naar 1994.

Holy Hell is de opname waar we geregeld bij terugkomen. Een SWAT-team valt een pakhuis binnen die lijkt te zijn voorzien van allerlei duistere rituelen en sporen... En zijn videotapes die er hier her en der verstopt liggen.

Storm Drain is een redelijke folklore-horror over een gerucht in een plaatselijk stadje dat er een "ratman" in de riolen verscholen zit. Twee journalisten zijn zo gek om maar even een kijkje te nemen en uiteindelijk is toch niet alles helemaal zoals het lijkt... of toch wel? Het lijkt een beetje horror en komedie tegelijk te zijn. Kenmerkend is ook die maffe nieuwsuitzending (en zijn geschifte afloop)

The Empty Wake voelt een beetje aan als een jaren 80 horror. Ondanks het lichtelijk spannend is, wil het al wel vrij snel cliché worden.

The Subject was een ultieme uitschieter. Natuurlijk van niemand minder dan Tjahjanto. Een gestoorde professor die mensen ontvoerd en vervolgens ombouwt en vervormd in cyborgs. Natuurlijk mogen de kenmerkende actiescenes in deze bekende Indische kruidenmix ook niet ontbreken als een SWAT-team binnenvalt. Maar het gaat zelfs nog even veel verder dan dat. Een heuse oorlog tussen de bouwsels en het team waarbij de rollen ook constant verwisseld worden. Compleet over de top, het lijkt steeds verder te gaan en het staat gerant om het uit te gieren van het lachen. De beste van deze reeks.

Terror is een best interessant onderwerp over een groepje Rednecks in het besneeuwde noorden van Amerika die er een stevig regime op nahouden, waarbij er beslist wordt welke mensen er opgeruimd moeten worden om het land te zuiveren. Maar dan ineens lijken ze de verkeerde ontvoert te hebben...

Ook die reclame van die groentestamper was geestig.

Een vermakelijke bijdrage in de reeks, die met zijn retro-aspecten zelfs nog verder lijkt te gaan, maar toch niet de beste. In vergelijking met de vorige delen voelt het toch wel een beetje snel en losjes aan elkaar geregen. Waar Viral bijvoorbeeld nog een aaneenschakeling aan hilariteit en absurdisme is, is deze toch net iets te braafjes. Afgezien van The Subject dan. Neemt niet weg dat dit weer een leuke kijkervaring was. Hopend dat ik de twee volgende delen ook nog eens ergens kan treffen.

3,5*