The Many Saints of Newark (2021)

Familieopstellingen

The Many Saints of Newark geeft inzicht in het leven van een jonge Tony Soprano en zijn bedding, waarbij je door middel van een systemische bril, een blik op zijn verleden kunt werpen. De focus ligt hierbij overigens wel op Dickie Moltisanti, die Tony als een soort vaderfiguur ziet en waar hij enorm tegen opkijkt. Ik heb het idee dat het door sommigen als een teleurstelling gezien wordt dat de focus op hem ligt in plaats van op Tony, maar ik had hier zelf geen problemen mee omdat ik hem een erg boeiend personage vind.

Ook de sfeer vind ik vergelijkbaar met de serie, al blijven de personages hier wel veel meer aan de oppervlakte waardoor het niveau van de serie nooit gehaald wordt. Dit is ook lastiger te vermijden bij een speelfilm, binnen een universum waar met gemak een complete prequel serie uit gehaald had kunnen worden. Dit wordt vandaag de dag echter al vaak genoeg gedaan, dus ik vond het ook wel een keer verfrissend om een compact verhaal te zien en tegelijkertijd meer over de jeugd van Tony te weten te komen.

Verwacht alleen niet dat er diep op de jeugd van Tony zelf ingegaan wordt. Hij speelt eerder een bijrol in zijn eigen verhaal. Hierdoor begrijp ik wel dat fans teleurgesteld kunnen zijn omdat ze niet meer van de opkomende maffiabaas zelf te zien krijgen. Hier krijgt het personage te weinig schermtijd voor en ligt de focus eerder op referenties met betrekking tot personages die een belangrijke rol in de serie hadden. Dit was in de basis leuk gedaan, maar niet meer dan een leuke bonus. Daarnaast leidde het mij soms ook af, omdat sommige acteurs té hard probeerden om de personages te imiteren. Los van dit kritiekpunt, kun je deze film beter als een standalone verhaal van Dickie Moltisanti zien die toevallig een verbinding met het Sopranos universum heeft, dan dat het heel veel toevoegt aan het personage van Tony Soprano zelf.

3,5*

Het is alsof HBO een grote som geld aan een groep scholieren heeft gegeven met de memo "maak een Sopranos prequel film".

Vervolgens hebben die scholieren al het geld aan de cast, set-design en een cameraman uitgegeven, en zelf de regie, het script, editing en sound-design voor hun rekening genomen.

Het is werkelijk onbegrijpelijk hoe zo'n slap aftreksel van een geweldige serie, is goedgekeurd voor release.

Ik raad iedereen aan die sopranos heeft gezien niet te kijken naar deze kt film. Ik adviseer degene die sopranos niet heeft gezien niet te kijken naar deze kt film.

Zover mijn analyse.

Gepolijste voorganger op de bekende televisieserie, met eenzelfde sfeerimpressie. Alhoewel de stilering iets moderner wordt opgezet door regisseur Alan Taylor, lijkt de inhoud redelijk dicht bij de kern te blijven. Helaas is die desbetreffende inhoud maar zeer beperkt interessant, met te weinig gebeurtenissen en te veel opbouw om The Many Saints of Newark doorlopend boeiend te krijgen. De personages zijn namelijk niet intrigerend genoeg (Alessandro Nivola) of krijgen te weinig mee (Leslie Odom Jr. evenzeer als Michael Gandolfini) om de rechtvaardiging van een 120 minuten speelduur strak te trekken. De scenarioschrijvers doen hun best om iedereen een zekere mate van diepgang mee te geven en de inkleuring van de achtergrond is bovengemiddeld fraai, maar toch levert het een gematigd interessante filmervaring op.