Brightburn (2019)

Be careful what you wish for

Kinderwens, maar tot op heden nog geen kinderen kunnen krijgen? Hier is een tip. Adopteer dan in ieder geval niet het eerste de beste kind wat je vind naar aanleiding van een crash van een neergestort ruimteschip midden in het bos. Met deze aangehaalde situatie van wat je in ieder geval niet moet doen begint Brightburn, en de stront blijkt al gauw aan de knikker te zijn wanneer deze zelfde vondeling in zijn puberteit niet alleen rebels wordt, maar ook de behoefte krijgt om de wereld te vernietigen.

Het verhaal van deze "superhelden" horror is simpel in eenvoud, geeft verder geen verklaring over de kwade macht die Bryan aanzet tot moord en doodslag en wil al helemaal niet stilstaan bij het innerlijke conflict wat Bryan kennelijk op bijna geen enkele manier lijkt te ervaren. Goed aangehaald door Flipman in zijn recensie hierboven. En zo zijn er nog wel meer minpunten te benoemen. Zoals een inspiratieloze start, die ook doorzet vanwege een regisseur die simpelweg niet alles uit het gegeven van een superman, die rechtstreeks uit de diepste krochten van de hel is gekropen, lijkt te kunnen halen. Daarnaast is met name het begin ook behoorlijk saai, omdat er aanvankelijk weinig gebeurt.

In het laatste deel echter, scoort Brightburn met name punten op het gebied van een aantal brute kills. Met name hoe hij zijn oom in de auto vermoorde en de moord op zijn moeder waren huiveringwekkend. Wanneer de nieuwslezer tijdens de credits verschillende wereldrampen begon te linken aan bovennatuurlijke verschijningen (waarbij de kijker weet dat het om Brandon gaat) houdt de film eigenlijk op, wanneer hij net goed begon te worden.

Wanneer je op zoek bent naar een vermakelijke horror, waarvan ik verwacht dat de meeste kijkers hem niet eng zullen vinden maar wel grof, ben je bij Brightburn aan het juiste adres. Wanneer je je verwachtingen laag houdt en door het zwakke eerste deel heen komt, het gebrek aan diepgang, en het veelal ontbreken van logica negeert, wordt je in de laatste akte aardig beloond.

3,0*

Zo'n aardig idee waarvan het zonde is dat het niet met meer lef, ideeën en ambitie is uitgewerkt. En dat is erg jammer. Helaas is het daarmee vrij doordeweekse horror geworden. Het idee, wat aardige details en de manier waarop zijn moeder aan d'r einde komt en een leuke hoofdrolspeler, dat is het dan ongeveer wel met wat boven het maaiveld uitsteekt. Veel indruk heeft het niet gemaakt

Nou vermaak me doorgaans wat beter met matige horror, dan met matige andere genres. Daarom rond ik dit nog wel naar boven af. Maar toegegeven: een beetje mild is het wel

Ik ben wel te spreken over deze film. Ik wist vooraf niks van de film; waar het naartoe zou gaan, hoe het zou aflopen en verwachtte eerder de zoveelste smakeloze Marvel film maar dat was het dus helemaal niet. Stop een superheldenfilm in een blender met een alien horror en je krijgt Brightburn. Hoe dan ook vond ik het allemaal wel werken. Het is en blijft een onzinverhaal en verstand-op-nul film maar de sinistere Brandon, de fijne horrorscènes, een goed tempo en een korte speelduur maken dat ik me hier prima mee heb vermaakt.

Het gaat nog net om dit werkje af te kijken. Geen vernieuwingen, geen schrikmomenten, geen spanning. Aardig acteerwerk maar daar hebben we het dan wel mee gezegd. Erg voorspelbaar allemaal en nog onzinnig ook.....kortom, met een 5 blijf je zitten.

Best een aardige film. Meer Sciencefiction dan horror in mijn beleving.

Het kind ziet er vreselijk irritant uit en doet ook zeer irritant, dus goed gecast.

Het verhaal is wat slapjes en simpel. Blijkbaar weinig budget. Want het kind heeft een doel en dat pakt hij maar minimaal aan, vind ik.

Maar ja, als je het groots aan wilt pakken, dan moet je dit ook kunnen laten zien aan het film kijkend publiek. En dat kon dus niet, want het budget was er gewoonweg niet.

Desondanks zitten er een paar best leuke scene's in en een paar enge momentjes, maar echt spannend wordt het allemaal niet. Klein tussendoortje, als je echt niks anders te doen hebt.

Simpel verhaaltje, nogal ongeloofwaardig, maar wel zeer doeltreffend. Een klassieker zal het niet worden, maar je hoeft je er zeker niet bij te vervelen. Brandon was een schattig lief intelligent kind, komt in de pubertijd, dat is al wat lastig, maar deze ouders krijgen wel heel wat voor de kiezen met Brandon. Niet al te serieus nemen, bak popcorn erbij en prima horror-vermaak.

Bij de moeder duurt het uiteraard lang vooraleer het tot haar doordringt dat er serieus iets mis

is met hun zoon. De vader beseft het eerder: He's not our son. He's something we found in the

woods. Beslist niet onaardige horror, met een keurige opbouw waarin het joch steeds moeilijker

te handhaven is. Kil en meedogenloos zal uiteindelijk blijken, met bovennatuurlijke krachten. Met

best wel enkele gave scenes, en een mooie ook aan het einde van de film.

Deze ook eens bekeken en het was niet mis. Een beetje mysterieus, maar was wel leuk. De cast deed het prima. Visueel waren de special effects wel niet altijd even geslaagd. Het verhaal zelf verveelde niet, mede door de korte speelduur.

Geen topper, maar zeker ook geen slechte film.

Vrij originele horror scy-fy. Tijd vliegt voorbij, en inderdaad enkele gaaf weergegeven kills.

We Need To Talk about Clark Kent. 'Brightburn' (2019) is eigenlijk best een toffe spin op zowel het superheldengenre als films over opgroeiende seriemoordenaars. Of hoe Tori (Elizabeth Banks) en Kyle Breyer (David Denman) de ideale ouders zijn om adoptiezoon Brandon (Jackson A. Dunn) groot te brengen. Het is eigenlijk niet zo'n moeilijke jongen en hij lijkt zelfs aangepaster en braver dan leeftijdsgenootjes. Maar wat als je de superheldenconventie van de buitenaardse redder omdraait en superkrachten eerder perversie en machtswellust opwekken? Ook zo vilein omdat je niet Brandon's coming of age volgt (diens motieven zijn immers kristalhelder), maar juist het sluimerende besef bij de adoptieouders dat zijn hun invloed kwijtraken. Dat lieve jongetje van weleer kan toch niet zomaar verdwenen zijn!? Wij zien echter al welke onontkoombare dingen Brandon in gang heeft gezet, terwijl zijn ouders nog naarstig naar manieren zoeken om het tij te keren. Het maakt 'Brightburn' (2019) een compromisloze treinramp waarvan de lol meer zit in hoe het zich ontvouwt dan in de verrassingen die je onderweg tegenkomt.

Alleraardigst tussendoortje dat helaas niet lijkt te kunnen kiezen tussen de vorm: wordt het een donkere versie van Superman, of toch een soort The Omen? Plot maakte daardoor een paar rare sprongen, maar ik heb me vermaakt, wat vooral te maken heeft met Elizabeth Banks - een actrice die soms alles lijkt te kunnen, het komische (en wat mij betreft leukere) alter-ego van Naomi Watts. Een paar lekker smerige momenten ook. Leuke onzin!

3,0*

Vreemde film, maar toch afgekeken. Niet schokkend voor horror.

Blijft beter plakken dan verwacht en is toch een mainstreamfilmpje waar ik wel een soft spot voor heb. Halfje erbij.

Een horror-superman..

Kom op zeg, ze hadden toch Kryptonite kunnen gebruiken...

Best aardige film, maar of horror het juiste genre is. Een superman-achtig verhaal, maar dan met een minder sympathieke 'man from space'. Er zaten een paar mooie special effects in deze film (daarnaast ook amateuristische) en de muziek leek een beetje op het gedreun uit bepaalde sciencefiction films. Geen hoogvlieger deze film maar gewoon anderhalf uur kijkplezier.

Niet spannend, niet eng, niet heel sterk drama. Het is het net niet helaas. Wat de film volgen mij opbreekt is dat er niet een duidelijke richting wordt gekozen en dat het verhaal toch wel erg matig is. Dat is jammer want er had m.i. veel meer in gezeten. Indien de mensen om Brandon heen wat minder dom waren geweest en de innerlijke strijd en motivatie van Brandon wat verduidelijkt waren had het volgens mij ene stuk spannender en interessanter kunnen worden. Dar staat tegenover dat ik me toch wel redelijk vermaakt heb. Vijfje dan maar..

Heb deze tijdje terug nog eens gekeken, omdat ik deze bij de release, vet zalig vond en nu, zelfs op vrij korte tijdspanne, heb ik me hier weer uitermate mee vermaakt en Jackson A. Dunn als Brandon 'de super kiddo' is zooow geweldig Is dit horror pur sang, nee, plakt er thriller, scifi, zwarte humor,...op, weet ik veel, film is sterk op zichzelf, labels zijn vr mij dan geen indicatie. Net zoals ik al drama's gezien heb die, meer door merg n been gaan n die je met wtf gevoel achterlaten, dan vele horrorfilms.

Redelijk onverwacht bleek dit toch een alleraardigste horrorprent te zijn. Bovendien is de insteek verfrissend. Het voelt vaak als een soort superheldenhorror aan. Verder acteert de cast naar behoren en ziet de film er visueel gelikt uit. De gore momenten waren heerlijk grof en oogden ook zeer overtuigend. De film neemt zichzelf gelukkig ook niet te serieus. Een vermakelijke zit van begin tot eind. 3,5 Ster.

Spannende "slasher" achtige superhelden horror film. Sterk geacteerd, klein verhaal, zenuwslopend. Verrassend sterke film over wat Cllark Kent was gaan doen als hij kwaadaardig was geweest.

Vandaag bekeken op Blu-ray, ik had er toch iets meer van voorgesteld, het begin was goed en erg mysterieus, ook naarmate de jongen 12 wordt begint de horror ook met diverse ongelukken en rare verschijnselen, ook wordt het verhaal dan ook wat duidelijker hoe de jongen zo is geworden en hoe het zit met zijn ouders.

Ook goede moorden gezien, alleen er had meer uitgehaald kunnen worden, het had allemaal wat meer spectaculairder en wat grootser mogen zijn, er ontbrak wel het 1 en ander.

Hopelijk komt er nog een deel 2 ofzo waarin het verhaal verder gaat.

Al met al leuk om gezien te hebben en vermakelijk.

Ik had deze film al een tijdje op mijn kijklijst staan en zetten hem met goede verwachtingen aan, maar het was overal net niks.

Het acteerwerk was prima en ik vond het leuk om Jesse Pinkman´s kameraad Badger in een ´serieuzere´ rol te zien, alleen Brendan (het joch in deze film, niet het Breaking Bad karakter van Matthew L. Jones) vond ik af en toe erg irritant. Hij was niet slecht, maar voor de 2000ste keer ¨AAWRGGRW¨ schreeuwen terwijl hij boos alle muren van het huis sloopt door er door heen te vliegen, darwerd op een gegeven moment lachwekkend.

Brightburn was op alle vlakken net te gebrekkig om het een voldoende te geven, daarom geef ik het een 5, jammer.

Een creepy en spannende science fiction horror film.

Nagenoeg bijna het verhaal van Superman in een eng jasje nagebootst.

Dat is jammer en weinig orgineel.

Wel is het een goede en tikkeltje duistere film.

Een geslaagde superheldenvariant in een horrorjasje. Vooral ook fijn dat het kleinschalig blijft: geen portals naar andere dimensies, enorme gevechten, tijdreizen of megalomane villains: gewoon een monsterlijk space-jochie die zijn familie vermoordt als ze achter zijn evilness dreigen te komen. Over het algemeen aardig geacteerd, maar het jochie leunt wel erg op soortgelijke types uit andere films en was niet altijd even overtuigend als er meer werd gevraagd dan kil en emotieloos voor zich uit staren- het verbaast me niet dat zijn carrière sindsdien niet echt van de grond lijkt te zijn gekomen.