Singwa Hamgge (2017)

Spectaculair fantasy-mengelmoesje uit Zuid-Korea, dat helaas inhoudelijk behoorlijk tekort schiet. Visueel ziet het er allemaal prachtig verzorgd uit en saai is de film bepaald niet, maar de flauwe humor en het dik aangezette melodrama doen het geheel geen goed. En met twee uur en twintig minuten is de film ook nog eens veel te lang.

Wat zou er gebeuren als Hirozaku Koreeda’s After Life (1998) vrij bewerkt zou worden tot een hysterisch megaspektakel? Met Along With the Gods geeft Kim Yong-hwa (Mr. Go – over een gorilla die aan baseball doet) het antwoord. Brandweerman Ja-Hong wordt na een misgelopen reddingsoperatie opgewacht door twee ‘guardians’, transcendente gidsen die de doden begeleiden in hun tocht door het hiernamaals. Geheel naar boeddhistische leest is reïncarnatie nog mogelijk, maar wel pas nadat Ja-Hong zeven goddelijke processen heeft doorstaan. Terwijl de gidsen doodkalm de procedure uitleggen, kijkt de brave vuurblusser nog wat verbijsterd toe hoe zijn lichaam door de hulpdiensten geborgen wordt.

Along With the Gods was vorig jaar met een dikke honderd miljoen dollar de best verdienende Koreaanse titel aan de box office. Wie dit groteske schouwspel op een bijpassend scherm ziet, begrijpt vast waarom: qua toon en aanpak sluit de film strak aan bij westerse pendanten. Marvels Avengers worden zelfs expliciet benoemd – uiteraard omlijst in een goed bedoelde oneliner.

De heren van Dexter Studio’s (een groot Aziatisch concern voor productie en VFX) hebben kosten nog moeite gespaard om naar Dante riekende taferelen door een digitale filter te halen, maar dat voorkomt niet dat de godenwereld altijd even generiek blijft aanvoelen. De personages draven van de ene naar de andere extravagante locatie, terwijl toon en genre constant wisselen. Flashbacks in karmawolken zijn aan de orde van de dag. Tijdens het eerste halfuur weten alle visuele vondsten nog wel te amuseren, maar de sleet zit er al snel op, en dan is 139 minuten erg lang. Yong-hwa schrikt er nooit voor terug om overdosissen sentiment (inclusief aanzwellende strijkers) onschadelijk te maken met uitgekiend geregisseerde dijenkletsers. Je moet er maar van houden.

Niet mijn ding. Deze fantasie over een brandweerman, die bij het betreden van het hiernamaals met hoop op reïncarnatie ter verantwoording wordt geroepen voor zijn levenswandel. Inhoud is ondergeschikt aan effectbejag. De zinnige momenten, die af en toe boven komen drijven, worden goeddeels ondergesneeuwd door overdreven chaotisch spektakel. Matig.

De sequel heb ik ook, maar die laat ik nog meer even liggen.

'Along With the Gods: The Two Worlds' was één van de duurste en (op één na) succesvolste bioscoop hit in Korea. En is een Live-actie-versie van een populaire web-comic met dezelfde naam en waarvan dit pas het eerste gedeelte van het verhaal is.

Brandweerman Ja-Hong krijg de mogelijkheid om te reïncarneren. Hiervoor moet hij eerst vrijgesproken worden in zeven processen in zeven verschillende lagen van de Samsara. De kenmerken van een grote blockbuster; geweldig uitgevoerde actiescènes, de nodige humor en CGI-effecten in de vorm van een boeddhistisch jasje.

De film is vrij origineel, regelmatig ontroerend (familie-melodrama) en verrast op veel vlakken. Zowel het acteerwerk als de beelden van een fantastisch over-the-top hiernamaals, kostuums en special effects zijn zeer goed! Degenen die de Koreaanse cinema een warm hart toedragen en bereid zijn de film een kans te geven worden niet teleurgesteld, al is de speelduur misschien het enige aspect wat een struikelblok kan zijn. Die is met 139 minuten, best aan de ruime kant!