Wo Hu Cang Long (2000)

Ik had tot op de dag van vandaag nooit van King Hu gehoord en zo te horen is dit een genre waarbij ik liever enkele kilometers om maak. De vraag is of het wijs is van Ang Lee om op twee gedachten te hinken en vervolgens op beiden vlakken hopeloos te falen. De 90% (melo)drama en 10% martial arts combinatie ( maar ook afzonderlijk ) vond ik gewoon totaal niet tot zijn recht komen, wat Ang Lee er ook mee heeft willen bedoelen.

Verder zal je er maar aan moeten wennen dat ik niet uitbundig het net afstruin op zoek naar al Ang Lee `s beweegredenen met deze film, daar heb ik mijn tijd echt niet voor over.

Daarbij heb ik al aangegeven waarom ik deze film bleek af vind steken bij andere martial arts films, er lopen geen echte specialisten in rond en het vliegen an sich is niet gewoon gelijk goed, omdat er anders bijna nooit in films gevlogen wordt. Ik zeg zelfs nog indirect dat ik de omgevingen waarin Ang Lee zijn gevechten heeft gefilmd, spuuglelijk vindt!

Ja, dat zal wel. Maar als ze in tegenstelling tot een dramafilm als Dances with Wolves lachwekkend beginnen te worden in een bloedserieus gebrachte film, dan is er iets grondigs mis.

Onzin, als jij jezelf geen spiegel voor wil laten houden dat de gevechten in deze film vaak niet om aan te gluren zijn dan moet je lekker deze film als maatstaf nemen voor een goede martial arts! film. Je hebt het er notabene zelf over dat deze film tal van andere accenten legt dan alleen maar een martial arts film te willen zijn, maar vervolgens struikel je er wel over als ik zeg dat er vele betere films binnen dit genre gemaakt zijn.

Met jou dan, zul je bedoelen? Dit soort namen komen voor in vele swordplay-films en zeer waarschijnlijk ook in de Chinese literatuur waar het 1 en ander op gebaseerd is. Maar jij doet lekker makkelijk: je geeft gewoon de regisseur de schuld want jij bent er niet bekend mee. Ik vind het kulkritiek.

Welke twee gedachten? Hij maakt een swordplay film a la King Hu (net zoals hopen volgelingen), gebruikt bekwame acteurs en actrices die bekend zijn met het genre, en hij pleurt er 3 a 4 actiescenes in (zo ook een Yimou of Wong Kar Wai) wanneer het plot daar om vraagt. En hij vult het verhaal met drama (zoals zo veel regisseurs voor hem). Hij hinkt helemaal niet op twee gedachten.

Cheng Pei-pei, Michelle Yeoh en choreografie door Yuen Woo-Ping for crying out loud. Gaat nergens over.

Huh? Weet je hoeveel wire-fu er gemaakt is?? Zelfs Hu liet zijn personages al vliegen met trampolines. Wire-fu door Yuen Woo-Ping is slecht? En waar wordt dat aanwijsbaar? Enlighten me! Of heb je een draadje ontdekt?

Die zandvlaktes, groene wouden en theehuizen die kung fu helden al decennia lang in de cinema afstruinen zien er opeens niet uit? Kom zeg. Maar ik vind op een slechte dag mijn gekookte aardappels ook wel eens niet lekker.

Ja, doe maar gewoon laten overkomen dat ik er geen bal van weet. Dit is gewoon heel degelijk gedaan hoor. Niet de creme de la creme aller tijden, maar zeer goed uitgevoerd verder.

Waar zeg ik dat in hemelsnaam? Gewoon een erg goed uitgevoerde swordplayopleving. ik heb het niet over accenten gehad.De film ademt King Hu uit! Maar soms, als de verdediging niet wil lukken, kun je beter overgaan tot aanvallen inderdaad. Verbloemt je gebrek aan degelijke argumenten.

In het martial arts genre zijn er zeker betere films (er staan ook geen 5*!), maar qua conventioneel swordplaydrama is dit gewoon erg solide (met een paar puike momenten zelfs). De intimici op het net zou je af kunnen struinen (martial arts cinema sites die enkel dit soort voer verorberen) en ik zou het al knap vinden als je 1 site vindt die de film slechts een voldoende geeft. Je combinatie van 1,0* plus je review vind ik in ieder geval zwak.

Geen discussie nodig verder, ik respecteer je mening, want je zult met enorm goede argumenten moeten komen om me enigszins te doen laten twijfelen aan mijn standpunten.

Voor mij is het ook meteen klaar hier. Ik zal je enkel nageven dat het Ziyi Zhang romance-gedeelte inderdaad wat zwak en traag is.

Heb ik aangegeven dat ik de film extra straf geef omdat hij bijnamen voor zijn personages bezigt? Neen. Meer een bijzaak, gewoon even een constatering. En dat het hele gebeuren waarheidsgetrouw is, wil natuurlijk niet zeggen dat het niet onbedoeld op de lachspieren kan werken.

Ach kom, doe jezelf niet zo onschuldig voor. Als je menigeen naar Crouching Tiger....vraagt dan zal men niet antwoorden dat dit een dramafilm is, maar terugkoppelen naar de martial arts die in de film verweven zit ( Het enige punt waar deze film zijn bestaansrecht nog een beetje aan ontleend ). Maar goed, niet dat ik graag een volledige speelfilm van Ang Lee geweten aan melodrama of martial arts zie.

Ik vind het ook grote onzin om een House of the Flying Daggers met deze film te vergelijken. De openingsscene daar met een sierlijk, dansende vrouw straalt gelijk een heel ander gevoel uit, meer gevoel voor film. Daarbij maakt het liefdesverhaal het hier echt tè bont, met al die cliché hindernissen die eerst overwonnen dienen te worden.

Je kunt natuurlijk ook blind zijn voor de gegeven beargumentatie......

Ik vind dit soort gedoe nogal vermoeiend. Je zit te zeuren over een recensie die je zwak vindt, maar eigenlijk begijp je er gewoon geen snars van. Ik had het er al over dat het net lijkt alsof personages de tokkelbaan lijken te nemen, uiteraard doelend op hun manier van naar beneden vliegen. 1+1 = 2.

Maak je er maar grappig vanaf, ja. Ik heb reeds aangegeven dat de film veel te donker gefilmd is, met name de gevechten in het begin. Daarbij ga je toch niet beweren dat deze film gestileerd is, dat zou pas een flater zijn.

Mooi natuurschoon is overigens ook niet lelijk, maar als de personages zich al zwevend(!) nog geen minuut in de bomen begeven en de focus daarna snel verlegt wordt naar een rivier etc. Dan vind ik dat de regisseur geen enkel gevoel voor ritme in zijn donder heeft, die saaiige gesprekken weet meneer immers ook te rekken tot Sintjuttemus. Bah!

Ik geef notabene zelf toe dat ik voor de eerste keer in mijn ganse leven met het begrip King Hu geconfronteerd wordt. En nee, de film is uitermate wanstaltelijk uitgevoerd.

Jongen, ik zei toch eerst dat dit een martial arts film was die wel heel veel weg had van een vervelend melodrama, waarna jij dit gegeven rechtvaardigde door te stellen dat Ang Lee er een King Hu film mee bedoeld had en waar melodrama schijnbaar aan de orde van de dag is!

Idem dito. Dan kunnen we de discussie nu voor gesloten verklaren!

Slecht is een groot woord, maar echt goed is het niet. Zeker in HK is een grote naam geen garantie voor goed werk. De meeste helden daar hebben meestal ook wat slechter werk op hun naam staan (Woo-Ping en The Matrix of zijn crappy 80s politiewerk).

Vond de wire-fu hier erg houterig overkomen. Komt natuurlijk ook omdat het camerawerk er ook niet echt voor geschikt is, maar zo oogt het toch redelijk slordig en weinig energiek of elegant.

Doei Maxcomthrilla!

Ik ben gewoon van jouw recensie uit gegaan in mijn commentaar en niets anders. En nu begin je te mauwen dat ik het ene wel als een argument mag zien, en dat andere weer niet. Bovendien kom je nu met andere dingen op de proppen, die helemaal niet in je oorspronkelijke recensie staan, en leg je mij dingen in de mond die ik nooit gezegd heb etc. Je mag ook gewoon een keer toegeven dat je het allemaal niet zo sterk verwoord hebt. Geen schande hoor.

Geen last gehad van een slechte choregrafie. Gisteren de actiescenes nog even onder de loep genomen en het ziet er buitengewoon degelijk uit. Vooral die Yeoh/ Zhang weaponfight! Waar je wel gelijk in hebt is dat de wirefu iets duidelijker te zien is vanwege de conventionele manier van filmen en monteren. Tsui Hark zou zo'n vlucht niet geheel in beeld brengen, en verknippen zelfs om het tempo wat te verhogen en de wirefu wat te verbloemen. Maar daar is dit de film niet voor.

Hoezo??????? Jij geeft aan dat de martial arts acteurs niet kundig zijn!? En ik beweer het tegendeel! Je bent irritant. Geen zin om nog tijd te besteden aan zo'n zwakke review. Doei!

Jij, jij, jij..... ( ziet Ramon met zijn vinger wijzen.... ) Als je telkens zo `n toon aanslaat kun je wat mij betreft gewoon keihard het deksel op de neus krijgen.

Kom op zeg wat is dat voor een Calimero gedrag? Omdat ik je niet naar de mond praat ben ik irritant? Nou, fijn om te horen dat ik het niveau van ergerlijk al ontstegen ben. Het is soms net alsof ik met een kleuter van doen heb.

En voor de laatste keer ( je legt me constant woorden in mijn mond die ik nooit gezegd heb, dus je bent niet vanuit de recensie uitgegaan ), ik heb nooit gezegd dat de acteurs niet kundig zijn ( hoezo zwart/wit denken! ), maar dat Ang Lee gewoon niet de creme de la creme van het stel heeft uitgezocht omdat hij ook wilde dat zijn acteurs goed konden acteren, daarom is hij gaan schipperen. Maar goed, dat had je uiteraard allemaal al kunnen lezen in de zwakke review. Maar je vond het klaarblijkelijk leuker om wat tam, tam te schoppen. Kom op, al was het maar 10% aan Brabantse gemoedelijkheid, het zou je sieren!

Ik vind het trouwens ook frappant dat je nu al terugkomt op je opmerking dat de gevechten er helemaal vlekkeloos uitzagen, nadat OH ook even aandrong:

Kortom, het tokkelbaan idee! Poeh, poeh...het hoge woord is er uit. Hallelujah!

Hoezo is ie gaan schipperen? Cheng Pei-pei is immer de queen of swordplay geweest, Michelle Yeoh misschien wel DE beste vrouwelijke actiester die HK ooit gekend heeft en Yuen Woo-ping is een legende.Plus debutant Ziyi Zhang (19 jaar) had een dansopleiding achter de kiezen.... Dat bedoel ik dus! Hoe kun je dan zoiets beweren?

Je stelt je echt aan. Misschien is het ook eens beter om in een film te duiken, en dan precies vast te stellen wat je mist ipv negatieve krachttermen te gebruiken die totaal over-the top zijn.

En je opmerking over de 'intimici' zaaide helemaal kwaad bloed. Kom toch met een normale review!

Ik vind de gevechten nog steeds vlekkeloos! Ik kom nergens op terug. Ik heb enkel geopperd dat Lee de wirefu wat minder maskeert met zijn manier van filmen. Ik heb daar geen enkel probleem mee. Vliegende mensen bestaan niet, of ze nu in hypermontage aangevlogen komen of in een gracieus wide shot.

Uit jouw review kon je halen:

Dat de film melodrama kent (is 'maar' in 50% van alle swordplayfilms zo, hoe kun je daar dan problemen mee hebben? En is hier zelfs subtieler dan in het merendeel van de films binnen het genre)

Dat je indianennaampjes niet leuk vindt (is in vele swordplayfilms zo plus al die Chinese heldenliteratuur) CTHD is zelfs een verfilming van zulke literatuur.

Dat Lee op twee gedachten hinkt omdat ie geen echte martial arts sterren bij zijn film heeft betrokken (stikt van de kundigheid in deze film)

Dat de film op twee gedachten hinkt en daarom niet uit de verf komt. (martial arts genre kent vele stromingen en Ang lee kiest voor een vorm die begon bij King Hu, waarin de actie slechts een onderdeel van de vertelling vormt)

En dat had ik waarschijnlijk gewoon genegeerd maar dan die opmerking over de intimici die dit dan eigenlijk wel een slechte kung fu film MOETEN vinden....

Dan trigger je mij inderdaad.

Verder: zand erover!

Toch komt het in deze film ook weer niet gracieus over, zeker niet als je het naast ietwat recentere films legt. Dan zijn films als The Banquet of die van Zhang weer veruit de betere.

Moet wel zeggen dat ik omwille van die nieuwere films deze steeds minder en minder ben gaan waarderen, al was ik de eerste keer ook al niet écht onder de indruk van Lee's film.

Ik blijf er gewoon bij dat de gevechten veel dynamischer in beeld gebracht konden worden, op dit punt valt vooral Ang Lee wat te verwijten, aangezien hij vrij weinig ervaring met het genre op had en volgens mij niet zo is van het dynamisch hanteren van een camera, iets waar een film als deze wel om schreeuwt!

Jet Li, Tony Jaa, Donnie Yen!, Yanin Vismistananda en ongetwijfeld nog een paar anderen vind ik veel soepeler ogen in hun gevechten. Deze mensen laat je gewoon liever vechten dan acteren, al is Donnie Yen een twijfelgeval op dit vlak, omdat hij ook qua acteerprestaties soms nog redelijk uit de voeten kan.

Verder: zand erover!

Prima!

Kijk, dat mag je natuurlijk vinden, maar in Lee's King Hu tribute hebben vrouwen de sterke rollen (dat introduceerde Hu met zijn oeuvre, check het maar na) en dan heb je niet zoveel keus qua actrices. Dan heeft ie gewoon uitstekende keuzes gemaakt, en dan is het niet helemaal eerlijk om de film af te gaan katten omdat je liever Li of Yaa ziet, Dan ga je de martial arts film wel erg veralgemeniseren.

Ik vind het woudgevecht bijzonder gracieus en sprookjesachtig in beeld gebracht, maar het is alleen wat conventioneler dan een Yimou doet in oa zijn bamboe-fight. Ik vind dat niet per se minder elegant. Yimou drukt zijn visuele stempel enkel wat meer door dan Lee (wat ook niet bij iedereen in de smaak valt getuige de opmerking van een user op de vorige pagina). Lee pakt het anders aan.

Probleem is dat als je resoluut eisen gaat stellen aangaande hoe jij je martial arts film wilt hebben, dat je dan 97% van het genre kunt gaan afschrijven op basis van je smaakpatroon.

Laat de wereld dan weten dat het jou niet smaakt ipv de regisseur in kwestie te bombarderen. Het laat ook weinig ruimte open voor discussie.

Ik heb nu toch echt mijn best gedaan dit soort films leuk te vinden, maar het lukt echt niet.

De beelden zijn prachtig sommige vecht scenes ook. Al vond ik dat gevlieg wel bijzonder vreemd. Waar komt dat vandaan?

Misschien nieft te vergelijken maar ik had iets meer met de film 'House O Flying Daggers'.

Hiervoor niet meer dan een 2,5!

Wel SnakeDoc, dat gevlieg dát is nu wǔxiá.

Wǔxiá is een populair Chinees genre. Wǔxiá-verhalen gaan over strijders met bovennatuurlijke krachten. Ze kunnen vliegen, enorme sprongen maken, over water lopen en enorme snelheden behalen terwijl ze rennen. Deze verhalen werden en worden nog steeds veel gelezen.

Het is dus een soort van fantasyverhaal. Wij hebben elfjes, feeën, trollen en tovernaars. De Chinezen hebben wǔxiá.

Thnx, ... weer wat geleerd

Heb deze nu twee keer gezien maar weet niet wat ervan te vinden. Acteerwerk niet slecht, vechtscenes mooi en de moeite waard om te bekijken en ook het verhaal is best goed en uitgewerkt. Toch is het voor mij geen topfilm. Waarom? Tja, wist ik het maar. Gevoelsdingetje........nog geen cijfer, dus.

Heerlijke film. Ik ben geen karate liefhebber, maar op deze wijze is het super. Mooie zwerige beelden en een goed verhaal met dito acteurs. De sfeer in Hero was een beetje vergelijkbaar, maar dan nog beter (zweefbeelden)

Een teleurstellende film, waarbij ik het tweede gedeelte iets beter vond dan het eerste deel. Ik heb de film zelfs uitgezet en de volgende dag pas verder gekeken. Donker, saai, lange eentonige vechtscenes.

Ik ben een fan van de martial art film, maar deze film haalt het niet bij de films van Zhang zoals Flying Daggers. Daar bleef ik geboeid kijken en was ik gefascineerd door de kleuren, de acties en het acteren. Dat was bij deze film op alle fronten minder.

Ik vind het spijtig dat Aziatische film lijken te worden ondergewaardeerd op dit forum. Blijkbaar heeft men hier moeite met een andere kijk op films maken. Films als Crouching Tiger en Hero stralen, naar mijn mening, een prachtige mix uit van emotie, scherpe actie, goed acteerwerk en prachtige beelden.

Een 3,59 hier en een 3,68 voor het overgestileerde en zoetsappige Hero? Hoezo ondergewaardeerd? Deze link is ook niet misselijk. Mooie top 2.

itt tot Amerikaans geweld kan je wel degelijk spreken van onderwaardering. Gek genoeg vind ik deze film dan weer vooral overgewaardeerd, maar dat lijkt meer te komen door het beperkte dieet (men kijkt en kent wat in de bios komt).

Gek genoeg voel ik me niet aangesproken Voor de rest misschien ondergewaardeerd in kijkersaantallen, niet in waardering.

ik zie nu de link pas die je stuurde: thank you very much!;)

Ja compleet fan van deze film, al heel lang (:

Deze eindelijk ook eens een kans gegeven en wat een film is dit.

Opwindende gevechtsscènes die er letterlijk en figuurlijk echt uitspringen. Het bosgevecht was zeker een van de verrassendste die 'k al heb gezien.

Meestal heb 'k het niet zo voor vechtfilms, maar deze had toch wel wat meer te bieden. Zo was het verhaal en de muziek ook erg de moeite en ook de acteerprestaties waren overtuigend. Ook het einde was mooi, net als de beelden van China met z'n landschappen.

Erg aangenaam verrast door deze film.

Redelijke film, maar indrukwekkend wordt het nooit.

De film is natuurlijk in vele opzichten vergelijkbaar met House of Flying Daggers en Hero, die ik allebei net wat beter vind dan deze film.

De combinatie van overdreven gevechten en serieus drama werkt voor mij niet helemaal. Het dramagedeelte wist mij niet altijd te overtuigen en leidde soms wat af van de eigenlijk wel aardige actie. Dat zweefgebeuren is ook niet altijd even geweldig, maar ergens heeft het wel iets kunstzinnigs.

Toch blijf ik het jammer vinden dat een film als deze zo serieus wordt gebracht. Ik het liever allemaal over de top zoals bij “Kung Fu”. Ondanks de degelijke acteurs werkt het drama niet voor mij in deze film. Door de prima actie is het allemaal nog goed uit te kijken gelukkig.

2,5*

Ik ben niet zo'n liefhebber van martial art-films. Regisseur Ang Lee en de actrice Ziyi Zhang (Memoirs of a Geisha) waren echter voldoende reden voor mij om deze film toch te bekijken. Ik heb daar absoluut geen spijt van. Vooral de balletachtige vechtscènes en achtervolgingen vond ik mooi in beeld gebracht, zoals trouwens de hele cinematografie én het verhaal van deze film mij wel aanspraken.

Ik deel de mening van barbie voor deze film. Ook een pluim voor de soundtrack

Vervolg voor Crouching Tiger, Hidden Dragon - Nieuws.nl

De Chinese regisseur Ronny Yu is in gesprek om de regie van de film op zich te nemen.