The Land That Time Forgot (1974)

Als tiener was ik dol op de avonturenfilms van Connor. Deze film , At The Earth's Core en Warlords of Atlantis heb ik toen met veel verwondering bekeken.

Ondertussen is het al járen geleden dat ik ze nog gezien heb en zou ze graag nog eens zien.

Ik heb ze alle 3 uit nostalgie een 3/5 gegeven.

Ver voor alle Jurrasic Park / Dino Hypes, was ik al grote Dino fan, en keek alle films waar ze in zaten. Dit was opzich een redelijke, maar ik zou toch iedereen die een oude "goede" dinofilm wil zien willen verwijzen naar "Planet of the Dinosaurs".

Deze film miste de spanning en de goede soundtrack van POTD.

3,0

Knullige speciale effecten (ik miste bij de dieren duidelijk de meesterhand van Ray Harryhausen). De vulkaanuitbarsting werd echter mooi in beeld gebracht. Vervolg op deze film (weer met Doug "Trampass" McClure in de rol van Bowen Tyler) heet "People that time forgot".

Naar een oorspronkelijk verhaal van 'Master of adventure' Edgar Rice Burroughs, die ook de schepper van 'Tarzan' was.

De film werd helaas grotendeels verprutst door de zeer knullige special effects.

Met behulp van Ray Harryhausen had dit een klassieker kunnen worden.

McClure vind ik een misgreep voor de hoofdrol.

Susan Penhaligon daarentegen een heel goede keuze.

Momenteel is er een nieuwe versie in de maak, die zeer binnenkort op dvd zal verschijnen.

Maar wat ik daarvan tot nog toe gezien heb doet mij het ergste vrezen..

vrij goede avonturenfilm met redelijke effecten. jammer dat de producenten stop-motion als effecten afwezen. sommige instellingen met de dino,s zijn toch nog als geslaagd aan te zien. het remake is rommel.

Das Boot, Jurassic Park en Robinson Crusoe losjes door elkaar mengen, even opwarmen .. et voila : The Land That Time Forgot.

Best wel leuke middagfilm.

Erg fijne Britse avonturen / fantasy film van de Amicus studio (de tegenhanger van de veel betere Hammer studio). Zoals al eerder gezegd zijn de effecten niet al te best (een pteradactyl die niet vliegt maar zweeft en dino's die gewoon handpoppen zijn), maar dit alles maakt de film erg charmant.

Gewoon een erg leuke film, meer ook niet!

3,5*

Alleen was het verhaal (The Land That Time Forgot ) van E.R. Burroughs er dan wel véél eerder dan 'Das Boot en 'Jurassic Park'.

Het originele boek dateert van 1918.

(En de film is natuurlijk ook van ver voor beide genoemde films)

Zo'n typische film die ik vroeger op RTL of Arte voorbij zag komen en waarvan ik geen idee had waar hij over ging, behalve dat er dinosaurussen inzaten. Bij een her-kijkbeurt valt het vanzelfsprekend allemaal iets tegen. Die mooie special effects bestaan uit lachwekkende handpoppen, de film is gigantisch bloedeloos en veilig geschoten en het script heeft een gigantische hoeveelheid lachwekkende inconsistenties en onzinnigheden.

Toch, als je jezelf bedenkt dat dit gewoon een verfilming is van een jaren '20 avontuurverhaal is het allemaal een stuk beter te behappen. Het dramatische acteerwerk en dito soundtrack is iets waar je van moet houden, maar het kijkt allemaal toch wel lekker weg. Op het einde tijdens de vulkaanuitbarsting begint het zelfs qua special effects ergens op te lijken en ontstaat er iets wat ik het beste kan omschrijven als 'spanning'. Het komt wat laat, maar desalniettemin bereikt de film hier wel iets mee: mij gewoon vermaken.

Jammer toch dat men geen gebruik heeft gemaak van stop-motion effecten, want films als When Dinosaurs Ruled The Earth en One Million Years B.C. zijn op deze manier echt vele malen beter.

Die knullige speciale effecten waren volgens mij in 1975 state of the art. Ik vind de film ook nu nog wel te pruimen, en daarom heb ik de film drie sterren gegeven.

Dat kan ik me toch slecht voorstellen aangezien Harryhausen's werk er toch beduidend overtuigender uitziet.

Dat is ook niet altijd het geval hoor. Zelfs de grootmeester (RIP) heeft stopmotions op zijn naam staan, die er van een afstand erg plastic uitzien. The Land That Time Forgot heeft ook momenten waarin je vooral de visdraadjes zoekt, maar stiekem vind ik deze effecten al veel beter dan sommige CGI-meuk van tegenwoordig. Bij vlagen zag dit er nog best goed uit (de Diplodocus op een afstandje bijvoorbeeld).

Handpoppen of niet, The Land That Time Forgot biedt veel vermaak. De vaart zit er, om te beginnen al goed in, het verhaal is erg fantasierijk, al is de nodige inspiratie gehaald bij andere verhalen over paradijslijke toestanden in afgelegen, onbereikbare locaties (Shangri-La, Xanadu etc.). Jammer om te zien hoe deze film alleen maar bekend is in bepaalde kringen. 25 stemmen zijn toch erg mager. Ik geloof wel dat veel mensen afknappen op de verouderde looks, maar toch is de prent erg charmant en zit het gevoel voor avontuur er nog onverminderd in. Houd er alleen wel rekening mee dat ondanks de vele doden die vallen (zeker voor een film uit 1975) het geweld erg mild is. Het bloedeloze is wel iets wat de makers aangerekend mag worden, maar het maakt de film toegankelijk voor een groter publiek. In dat geval is het gewoon achterover leunen en genieten van de dinosaurussen en oermensen (plotlijn met de U-boot vind ik ook erg leuk trouwens).

Over het acteerwerk en dergelijke valt vrij weinig te zeggen. Het is niet groots, maar ook niet storend. De decors zijn opvallend vaak schaalmodellen, maar ook dat ziet er over het algemeen keurig uit. Het moet je trekken natuurlijk. Houd je er niet van, dan heeft deze film je ook niks te bieden. Zoek je nostalgie, zit je hier goed. Snel maar eens het vervolg, The People That Time Forgot, kijken.

Leuke avonturenfilm dielekker wegkijkt.

Leuke voorloper van Jurassic Park, wel erg nep. HarryHausen was toen z'n tijd echt wel ver vooruit.

Simpel verhaal maar een leuke film voor op een regenachtige dag...

Ik zat te twijfelen tussen 2.5 of 3 sterren, toch maar de positieve kant opgegaan... 2.75 sterren..

Zoals anderen reeds zeiden, voorloper van Jurassic Park. Het duurt echter wel even voor het allemaal op gang komt. Het gedeelte van voor ze op het eiland terecht komen is ook niet bijster interessant. Beste zijn dan ook de momenten dan er dino actie te zien is. De effecten mogen dan wel knullig overkomen, maar ik vind ze veel beter te pruimen dan de CGI toestanden van tegenwoordig. Het laatste half uur is het vooral actie en vechten. Dat was dus wachten tot het afgelopen was. Leuk, voor een keer dus maar verhaal en de karakters waren niet memorabel.

Niet slecht. Ik kan makkelijk wegdromen bij dit soort films... zuiver escapisme. Qua special effects was er nauwelijks beweging van de jaren '50 tot ver in de jaren '70. Vandaar ook dat de film er vrij gedateerd uitziet op dat vlak. Het schuim op de duikboot die de vriesplekken moeten voorstellen, de handpoppen dino's (die allereerste die ze bevechten zag er echt knullig uit), beelden uit een documentaire over vulkanen die ertussen gemonteerd zijn. Toch doet deze film zijn uiterste best om de nodige sfeer te scheppen met kleurrijke mattes waardoor de film visueel aanslaat en zelfs een redelijke herzieningswaarde heeft.

Deze jaren 70 Avontuur / Sciencefiction film, beter gezegd de voorloper van "Jurassic Park (1993)", was afgelopen nacht (begon om 01:50 uur) te zien de Duitse televisiezender ZDF en omdat jaren 70 films vaak mijn aandacht trekken (vooral vanwege de sfeer), heb ik hem ook maar gelijk bekeken.

Het verhaal speelt zich af in 1916 gedurende de Eerste Wereldoorlog, waarbij een Brits schip, te weten de "S.S. Montrose", wordt getorpedeerd door een Duitse onderzeeër, te weten de "U-33". Het groepje overlevenden van het Britse schip, onder leiding van Bowen Tyler (Doug McClure), willen de onderzeeër overmeesteren zodra hij aan de oppervlakte komt. Ze slagen in hun opzet, maar de radio van de Duitsers wordt tijdens het overmeesteren onklaar gemaakt en hetzelfde geldt voor het kompas, waardoor ze in de ijzige Stille Zuidzee stranden op een eiland (beter gezegd nieuw werelddeel) met de naam "Caproni" (voorzien van een onherbergzame kust welke omgeven is door rotsen en zonder strand of haven), dat door de tijd is vergeten en bevolkt is door dinosaurussen en prehistorische mensen. De Duitsers en de Engelsen zullen vanaf nu gezamenlijk de gevaren moeten trotseren, om te overleven en om weer van het eiland af te komen.

Het verhaal is opzicht wel leuk gevonden en weet ook wel te vermaken, maar omdat deze film afstamt uit de jaren 70, zijn de speciale effecten (zeker m.b.t. de dinosaurussen) natuurlijk niet indrukwekkend en werken ze soms zelfs op de lachspieren, zoals de scene waarbij de prehistorische man Ahm (Bobby Parr) wordt gegrepen door een vliegende Pterodactylus en waarbij je dan goed de touwtjes ziet hangen aan de Pterodactylus. Opzicht zagen de vliegende Pterodactylussen er nog wel aardig uit, maar dat geldt zeker niet voor de Diplodocus, de Plesiosaurus (die ze nota bene gaan opeten en dat was opzicht wel een komische scène), de T-rex, de Triceratops en de Styracosaurus (twee stuks). Uiteraard valt er ook een gevecht te zien tussen twee dinosaurussen en wel tussen een T-rex en een Triceratops, die haar nest met eieren beschermd, waarbij de laatste wint.

De mens gaat overigens niet zachtzinnig om met de dinosaurussen, want ze worden regelmatig dodelijk beschoten met geweren en zelfs met het kanon op de duikboot. Dit moeten ze ook wel doen want de dinosaurussen hebben het regelmatig voorzien op de mens, waarvan ze ook een aantal te pakken krijgen.

De eerste 30 minuten van het verhaal spelen zich vooral af in de Duitse duikboot en daarbij draait het vooral om de Eerste Wereldoorlog en daarna speelt het verhaal zich af op het eiland "Caproni", waarbij de Duitsers (die gewoon Engels praten) en Engelsen (die besluiten om samen te werken) te maken krijgen met dinosaurussen, agressieve prehistorische stammen (waaronder de "Sto-lu" stam, waarbij ook een paar vrouwen topless te zien zijn, als ze zich zitten te wassen in water), olie (die ze gaan raffineren voor de duikboot), een vulkaan uitbarsting, drijfzand en muiterij en in dat laatste geval gaat het om de irritante Duitser Dietz (Anthony Ainley), die ook al een keer onnodig in gevecht raakt met de Engelsman Olson (Declan Mulholland).

Echt boeiend of spannend wordt het wel nergens, maar deze film weet opzicht wel te vermaken en kijkt ook wel lekker weg (duurt ook maar circa 90 minuten). Van de cast had ik eerlijk gezegd nog nooit van gehoord en echt geweldig acteren deden ze eigenlijk ook niet. Degene die misschien nog wel het beste acteert, is misschien John McEnery in de rol van de Duitse sympathieke duikboot kapitein Von Schoenvorts. Verder vond ik Susan Penhaligon in de rol van drenkeling en biologe Lisa Clayton wel een mooie vrouw om naar te kijken. Samen met Bowen Tyler blijft zei op het einde van het verhaal ook achter op het eiland (de duikboot met de muitende Dietz en de overige overlevenden zinkt dan), waarbij ze een kokker, voorzien van een brief, in het water gooien en welke in de huidige tijd (oftewel 1975) wordt gevonden (spoelt aan op een kust) door iemand tijdens de opening van het verhaal.

Al met al leuk om eens gezien te hebben deze helaas gedateerde Avontuur / Sciencefiction film en de combinatie van films die "Darbie" noemt, is best treffend.

P.S. de filmposter mag er best wezen en was waarschijnlijk destijds ook een leuke aandachtstrekker om publiek naar de bioscoop te lokken.

Theunissen

(Verder vond ik Susan Penhaligon in de rol van drenkeling en biologe Lisa Clayton wel een mooie vrouw om naar te kijken.)

Maar je herkende haar niet uit een van je favoriete films? (Soldaat van Oranje)

Nee, ik herkende haar niet bij één van mijn Nederlandse favoriete films. Is ook best lang geleden dat ik die film voor het laatst helemaal heb gezien. Maar ik zie dat ze inderdaad heeft meegespeeld in die film en ze was zelfs ook in een paar scènes topless (o.a. in bed met zowel Jeroen Krabbé als Rutger Hauer) te zien.

Misschien moet ik vanwege haar nog maar eens naar "Soldaat van Oranje" gaan kijken

Ja Theunissen, of naar House of Mortal Sin (1976), waarin ze toch ook een leuke rol speelt. Maarre....gaat ze hier nog uit de kleren? En die Duitsers spreken zeker weer allemaal perfect Engels?

Het verhaal is wel leuk. Jammer van de special effects, anders had deze wel iets hoger gescoord.

Redelijke film waarin de bemanning van een Britse en Duitse onderzeeboot op elkaar aangewezen zijn. Op sommige fronten heeft deze film de tand des tijds niet geheel doorstaan (en dan bedoel ik niet alleen de veroudere special effects). Het wordt wel avontuurlijk genoeg gebracht allemaal en de finale met aardig wat actie is het beste gedeelte. Een nipte 3.0 sterren.

Altijd mooi die waargebeurde films!