The Waterboy (1998)

Bizar dat ik me nog kan herrineren dat er een tijd was dat ik niet begreep waarom mensen Adam Sandler zo irritant vonden. Had dan ook enkel Anger Management, Little Nicky en Big Daddy gezien. Het echt pijnlijke moest dus nog komen, en The Waterboy behoort daar toe. Het stemmetje, de vervelende pogingen om uit simplistisch oninterresante 'vreemde' situaties humor te halen en de ontzettend puberale humor...The Waterboy is moeilijk uit te zitten.

Zeker geen slechte film.

Adam Sandler zet hier mooi acteer prestatie neer.

Verhaal op zich niet slecht alleen spijtig da je rap beseft hoe het zal aflopen. Maar voor de rest goed verhaal.

3,5 sterren

Heerlijke Comedy, van begin tot eind dubbel gelegen, ik hou dan ook erg van deze films dus ook Happy Gilmore vind ik fantastisch.

Oke. Ik heb hem nu toch wel zo vaak gezien en hij is telkens op 3 sterren blijven staan. Nu gooi ik er een halfje op.

Adam Sandler zet wederom een leuke rol neer (ik kan er niks aan doen, maar ik vind hem een grappige acteur). Zijn stem wordt wel op den duur vervelend maar dat is maar een klein minpuntje. Er zitten namelijk echt veel momenten in deze film die op mijn lachspieren werken. Bijv. als hij die leraar van hem te lijf gaat Ook de wedstrijden zelf worden vermakelijk in beeld gebracht. Ook leuke bijrollen van de andere acteurs zoals Kathy Bates en Henry Winkler. Al met al is The Waterboy een komedie die ik keer op keer leuk blijf vinden. Zo simpel en zo low-budget, maar toch erg leuk.

3,5*

Een aardige film maar niet meer dan dan. Ik heb Sandler in veel betere rollen gezien.

Die stem begon me echt te irriteren. 2* voor Bates.

Which brings me to my second point, kids. Don't do crack

Met The Waterboy ben ik aan de laatste van een serie films gekomen over de sport American Football die ik hier in bezit heb. Ik was deze eigenlijk bijna vergeten omdat hij ergens vergeten stond als tape uit een uitverkoop van de plaatselijke videotheek (indertijd alle ex-rentals voor 1 euro). Het was nog even duimen of de tape zelf het ging volhouden want het begin haperde wat maar gelukkig bleef het goed gaan. Vroeger vond ik The Waterboy nog een vrij degelijke, hier ondergewaardeerde, film maar gisteren moest ik mijn mening toch wat gaan bijstellen.

Voornamelijk doordat Sandler hier werkelijk op het randje van irritant zit. Het is precies een hedendaagse versie van Jerry Lewis geworden en vermits ik die ook al verschrikkelijk vind, heeft Sandler ook niet al te hoog gescoord. Vooral de manier waarop hij praat is werkelijk tenenkrommend te noemen. Ik vraag me af wat dit had gegeven mocht er een andere komiek aan te pas zijn gekomen (hoewel Sandler later wel scoorde met The Longest Yard maar dat terzijde) want de rest van de cast is wel goed op dreef. Vooral Fairuza Balk is enorm (maar dan echt enorm) sexy als Vicki Vallencourt. Wat ze in godsnaam in het personage van Sandler ziet is mij een raadsel maar haar aanwezigheid alleen maakt veel goed. Ook de rol van Henry Winkler (Aaaaeeeyyy Fonzie) is op zich goed te pruimen. Volgens mij de eerste keer eigenlijk dat ik hem in iets anders zie dan in Happy Days. Wat Kathy Bates hier heeft te zoeken is mij ook een raadsel eerlijk gezegd. Ik ken haar alleen maar van films zoals Misery en Dolores Clayborne, wat toch films zijn van een compleet andere genre, maar de rol van Bobby's moeder gaat haar nog redelijk goed af. Voor de rest ook nog een paar leuke bijrollen zoals Rob Schneider en Blake Clark als Farmer Fran.

Het verhaal zelf heeft nu ook niet al te veel om handen. Het trademark van Sandler (from zero to hero) is hier ook weer van de partij en blijft niet de gehele film boeien. Vooral de laatste minuten waar Bobby's vader ineens nog op de proppen komt mocht voor mijn part compleet geschrapt worden. Als je dit vergelijkt met The Replacements, nog een andere American Football komedie, is het niveau van humor een stuk lager. Het blijft allemaal serieus platvloers en voorspelbaar maar tegelijkertijd heeft het toch ergens zijn charme. Zo kon Rob Schneider zijn rol me wel een glimlach op de mond toveren maar daar bleef het grotendeels dan ook bij. De film concentreert zich vooral op het verhaal van Bobby Boucher maar probeert het allemaal nog iet of wat diepgang te geven door een subplot te introduceren rond een play book dat nooit bij zijn eigenaar is terecht gekomen maar boeien doet het allemaal niet echt. Voor de rest kent de film ook nog een aantal foutjes in de wedstrijden zelf (zo is de runner down wanneer hij met zijn knie de grond raakt en op een bepaald moment zie je Sandler naar de endzone schuiven)

Zeker niet het beste wat Sandler te bieden heeft, persoonlijk ben ik meer voor Little Nicky en het hierboven genoemde The Longest Yard, en hij is zelfs vrij irritant te noemen. Gelukkig maken een aantal bijrollen erg veel goed en is de film toch nog enigszins doenbaar om naar te kijken. Toch een verlaging ten opzichte van vroeger.

Nipte 3*

Ik probeer Adam Sandler films eigenlijk het liefste te vermijden. Samen met een andere groep 'komische' acteurs als Will Ferrell, Owen Wilson, Ben Stiller en Rob Schneider, vind ik hem eerder vervelend dan grappig. Soms ontkom je er bij vrienden echter niet aan om dit soort films te zien en dan ben ik in ieder geval nog blij dat ik in ieder geval niet alleen zit, in een groep is een film vaak immers leuker.

Goed, af en toe heb ik wel wat gegrinnikt, maar Sandler blijft een abominatie als acteur in dit soort films. Op zo'n manier geacteerd dat ik gewoon plaatsvervangende schaamte voel en mezelf beledigd voel voor mensen die echt een beperkt intellect hebben en zo'n kneusje als dit figuur hier in feite de spot mee te zien drijven. Het enige wat eigenlijk nog grappig was, was de aanwezigheid van Henry Winkler, maar zelfs dan meer vanwege nostalgische overwegingen dan vanwege een briljante rol.

Dat ik kan lachen om films als Anger Management en Little Nicky heeft meer te maken met de scripts, dan met Sandler's acteerwerk en personages. The Waterboy krijgt ook weer niet de laagste score, omdat hij uiteindelijk gewoon makkelijk wegkijkt, maar net als met het eten van een gefrituurde boterham voelde ik mezelf na afloop gewoon erg vies.

Doorsnee.

Sandler hier weer duidelijk minder. Hij moet gewoon geen typetjes met idiote stemmetjes doen want het gaat hem gewoon echt niet af. Gelukkig laat hij dat in z'n latere films vaak achterwege (of kiest hij animatiefilms uit om het uit z'n systeem te krijgen).

Wat mij hier wel verbaast is dat bijna niemand ziet dat Coraci toch aardig wat tijd aan het uiterlijk van z'n comedy heeft gespendeerd. Het hutje van de moeder ziet er geweldig uit, zo zijn er wel meer scenes waar het visuele detail opmerkelijk is. Is me ook wel al meer opgevallen bij Coraci films, jammer dat hij verder niet echt geweldig materiaal aflevert.

De humor komt hier vooral van wat leuke bijrollen. Bates toch erg leuk, Schneider z'n rolletje werkt ook best goed en Farmer Frank moet één van de betere bijrollen in een Sander film zijn. Het maakt deze film gelukkig draaglijk.

Best amusant dus, al ben ik na luttele American Football films het hele last second win gebeuren reeds helemaal beu. Sandler stelt teleur hier, de bijrollen maken veel goed.

2.5*

Leuk om even een ochtendje in bed te kijken.

Verder ook niet!

3.0

Deze film gekeken om even vermaakt te worden. Wat mij betreft maar één echt leuk moment in de film, althans waar ik echt om moest lachen, dat was met de ezel en moeder. Verder zeer voorspelbaar, iets dat standaard is in dit soort films. Het was leuk om eens te zien maar ook niet meer.

Dacht dat die Adam Sandler-films met de jaren steeds stompzinniger werden, maar deze vroegere prent uit 1998 kan er ook wat van. Alleen de spaarzame soundtrack-deuntjes zijn het horen waard en de kleuurijke aankleding die blijkbaar in Louisana hip is, ziet er fraai uit. De rest is ronduit rommel. Sandler zet continu een irritant stemmetje op en dan is de film al vrijwel direct verpest. Verder heeft zo'n ongelooflijk zero tot hero-verhaal helemaal niets te bieden.

“Gatorade not only quenches your thirst better, it tastes better too.”

Matig. Maar aan de andere kant is The Waterboy ook zo ongelooflijk slecht, dat het bijna weer leuk wordt om naar te kijken. En de makers en acteurs weten dat volgens mij zelf ook. Sandler is hier alle schaamte voorbij als dommige ‘waterboy’ met een spraakgebrek en aardig wat mamma issues. Wanneer hij talent voor American Football blijkt te bezitten zorgt dat nog wel voor wat komische situaties, maar meestal is het vooral erg flauw. Kathy Bates heeft nog wel een aardige rol en doet het niet slecht als moeder van Sandler.

Half.

The Waterboy is een wat vreemde mix tussen verschillende soorten films. Je hebt bijvoorbeeld een film die oprecht een serieus onderwerp in het daglicht probeert te zetten. Zo is het personage van Sandler waarschijnlijk iemand die "anders" is. Aan de andere kant is dit een erg typerende film voor Sandler, met idiote stem en al.

Probeem is alleen dat de komediekant van het verhaal overheerst waardoor de serieuzere kant compleet in het water valt. Ik vond dat Coraci die balans veel beter in stand kon houden tijdens Click. Het grootste probleem van de film is vooral Sandler zelf, die vooral dwaas acteert en een personage speelt waar we sympathie voor moeten voelen. Dat lukt met deze kerel echter totaal niet.

Anderzijds vond ik de sportscenes ook een klein beetje tegenvallen, ik miste vooral de gekke personages. Die kunnen voor een goede inslag zorgen, maar in dit geval is het vooral normaal gedoe. Om dan Sandler daar tussen te zien gaat er niet zo best in. Het voordeel is echter wel dat het allemaal goed weg blijft kijken en aardig gedetailleerde scenes kent tussendoor zoals het huis van Bates.

Het kijkt lekker weg en doet hoogstwaarschijnlijk niemand pijn, maar storend is het feit dat deze film drama, sport en komedie niet zo goed bij elkaar krijgt. Afzonderlijk zijn ze aardig, maar bij elkaar werkt voor geen meter. Onder de lagen onzin zit er nog wel een redelijke film verborgen, maar Coraci slaagt er simpelweg niet in om deze boven de grond te krijgen. Altijd zonde.

Leuk tussendoortje.