Mr. Holmes (2015)

Ik ben enigszins in een opwelling bij deze film binnengestapt, waar ik slechts vaag van op de hoogte was, maar de combinatie van Ian McKellen en Sherlock Holmes was meer dan reden genoeg om me over te halen. Een vrij originele variant op het Sherlock Holmes-verhaal, waarin een stokoude Holmes die ook langzaam aan het dementeren is mede geïnspireerd door het zoontje van zijn huishoudster zich langzaamaan door de herinneringen van zijn laatste zaak heenwerkt. De Alzheimer speelt daar natuurlijk een belangrijke rol in.

Als je denkt dat dit op een klassieke whodunit gaat uitlopen, dan ben je aan het verkeerde adres. De film beperkt zich voornamelijk tot meditaties over ouderdom , dementie, gemiste kansen in het leven, en een wat mij betreft wat gezocht conflict tussen logica en deductie enerzijds en de menselijke aard anderzijds. Daar hoeft op zich niks mis mee te zijn, maar het leidde in dit geval bij een gebrek aan een werkelijk boeiend plot (of eigenlijk, twee niet bijzonder uitgewerkte flashback-plots en een overkoepelend plot) wel tot een wat saaiige, oubollige film. Ian McKellen zet een bijzonder overtuigende Holmes neer, zowel een kwetsbare stokoude Sherlock als een jongere variant in de flashbacks, de historische setting komt goed over en ook de rest van de cast is prima. Toch overheerst bij mij een licht gevoel van teleurstelling, misschien ook omdat ik diep van binnen meer hoopte op een scherp verhaal dan op deze Ikiru-variant van Sherlock Holmes. 2.5 ster.

Best mooi! Als fan van Ian McKellen kon ik mijn hart ophalen, zijn persoonlijkheid draagt de film. Maar hij voelde voor mij niet als Sherlock Holmes. Zelfs in de flashbacks is niets terug te vinden van het geniale en razendsnel denkende personage. En natuurlijk kun je dan de ouderdom de schuld geven, daar ging het hele verhaal juist om: wat blijft er van de detective over als zijn brein niet meer werkt als voorheen? Een sentimentele knorrepot, blijkbaar. Eentje die McKellen dan wel weer heel mooi heeft neergezet.

Mr. Holmes

De beste man is oud, dement en ontzettend knorrig geworden. Althans, dat krijg je uit de trailer mee. Holmes leeft alleen met zijn huishoudster - niet mrs. Hudson - en haar zoontje. Het leek me met name een concept voor pietluttigheden en oude-mannen-gezeur. Dat is het ook exact geworden...

Bijen houden en dementieproblemen staan centraal binnen het kader van de film. Zo heeft de film twee verhaallijnen die zich op klassieke wijze ontwikkelen. De eerste moet je goed doen voelen, de tweede moet een dramatisch sentiment aan de film geven. Beiden slagen deels in hun opzet. De lijn met de oude Holmes is vermakelijk, maar niet heel boeiend. Waar het om gaat is de tweede: de mysterieuze onopgeloste zaak uit het verleden. De opbouw hierbinnen is goed, mede door de aanhoudende mystiek, simpelweg gecreëerd door onwetendheid. De climax valt echter behoorlijk tegen. Die is puur op dramatiek gericht, en niet op detectivewerk, waar ik wel op gehoopt had.

Ik moet zeggen dat ik met name voor Ian McKellen naar de bioscoop ben gegaan. Gelukkig weet hij de film te dragen, want de rest van de cast valt behoorlijk tegen. Zo weten zowel Laura Linney als Milo Parken (ik ben sowieso geen fan van kinderen) weinig tot niet te boeien. Vooral de eerstgenoemde speelt ver onder een gemiddeld niveau.

Hattie Morahan en Patrick Kennedy die centraal staan binnen de onopgeloste zaak krijgen veel te weinig speeltijd om echt te boeien. Had meer de focus op hen gelegd, dan was het resultaat misschien beter geweest.

Visueel gezien was de film vooral herkenbaar. Aangezien ik twee weken geleden in West-Sussex geweest ben was het een aaneenschakeling van herkenningspunten zoals de haagjes, het glooiende landschap en de rotsachtige kust. Goed weergegeven dus, als je een referentie hebt om het te checken. De typische Holmes-sfeer komt echter geen moment goed van de grond. Iets waar ik toch wel naar verlangd had. Al was het maar een snufje. Iets dat in zijn oude dag terug zou komen.

Mr. Holmes is een wat magere verfilming van de laatste jaren van 's werelds bekendste detective geworden. Ian McKellen draagt de film, maar daar houdt het dan ook wel mee op.

2.5*

Mr. Holmes vindt ik een goede film.

Dit is geen spannende detective film. Dit is een rustige film wat naar mijn mening op een mooie manier een verhaal verteld. Deze film gaat over een stokoude Mr. Holmes die steeds meer dingen lijkt te vergeten. Mr. Holmes is ook veel over zijn laatste zaak vergeten. In deze film probeert Holmes zijn laatste zaak weer te herinneren. Doormiddel van flashbacks kom je als kijker steeds meer te weten over de laatste zaak. Deze laatste zaak eindigt heel tragisch.

Zo wie zo is dit best wel een tragische film. De Holmes in deze film is iemand die feitelijk voor een deel een rol heeft gespeelt. Tevens is de Holmes in deze film een oude man die last heeft van de ouderdom.
Hier tegenover heeft de film ook een verhaallijn dat gaat over de band tussen Holmes en de zoon van huishoudster en de bijen. Ik vond de scenes tussen Holmes en het zoontje erg mooi. Deze verhaallijn lijkt nog tragisch aftelopen, maar het loopt uiteindelijk goed met het zoontje af.

Het acteerwerk van Ian Mckellen als Holmes vindt ik geweldig. Mckellen weet heel goed de emoties van zijn personage goed neer te zetten. Ook de rest van de cast acteert goed.

De film heeft ook een erg sterke soundtrack van Carter Burwell. Zijn muziek geeft de film nog wat meer emotie mee.

Al met al vindt ik Mr. Holmes een erg mooie film.

4 sterren voor deze film.

Snapte er werkelijk helemaal niets van. Wazige verhaallijnen door elkaar heen. Waar heb ik naar zitten kijken..... pffff

Geweldige ingetogen film zoals alleen de Engelsen die kunnen maken.

Prachtige rol van Ian McKellen als Mr. Holmes

Fenomenale rol van topacteur Ian McKellen, maar verder is dit een tergend saaie film geworden. Een stokoude Sherlock Holmes wordt gevolgd als man waar het leven er bijna van op zit, die oud, dementerend en fragiel is geworden. Eerlijk gezegd kon het me weinig boeien (ik heb sowieso heel weinig met het personage Sherlock Holmes) en had ik dit zeker ook niet gekeken als McKellen er niet met de hoofdrol in gezeten had. Ik had toch wel wat meer gehoopt dat we hier een Sherlock Holmes kregen die ondanks zijn leeftijd en klachten nog 1 laatste kunstje uit zou halen. Het werd 'm niet.

2* (puur vanwege McKellen zijn acteerwerk en de best fraaie aankleding van de film)

Toch wel een stijve/stoffige en ook saaie Britse Misdaad / Drama film over de inmiddels op leeftijd (93 jaar) geraakte gepensioneerde Sherlock Holmes die nu woont in een afgelegen boerderij in het fraaie Sussex met zijn huishoudster Mrs. Munro (die hem verzorgt) en haar zoon Roger (die Sherlock Holmes bewondert) en zijn bijen waar hij een obsessie voor heeft. Ook houdt hij een dagboek bij, maar omdat zijn geheugen hem inmiddels door ouderdom flink in de steek laat heeft hij moeite met dingen te onthouden/herinneren en op te schrijven zoals ze zijn gebeurt. Ook met zijn fysieke gezondheid gaat het achteruit, waardoor hij afhankelijk wordt van mensen die hem moeten verzorgen.

Toegegeven visueel zag het er allemaal prachtig uit qua aankleding, decors en vooral de schitterende landschapsbeelden van de omgeving van Sussex, maar het hele verhaal wat o.a. draait om het verleden van Sherlock Holmes (wel goed gespeeld door Ian Mckellen) en zijn bijen is gewoon saai en langdradig. Zo weet de onopgeloste zaak omtrent Ann Kelmot (verdienstelijk gespeeld door de fraaie Hattie Morahan) niet echt te boeien, maar was het wel mooi hoewel het natuurlijk tragisch was wat er uiteindelijke met Ann Kelmot gebeurde (pleegt alsnog zelfmoord via een trein). Door dit vooral, wat Sherlock Holmes enorm heeft geraakt, is hij ook gestopt met werken zodat hij eventueel andere personen geen pijn meer kan doen. Het gedoe omtrent Japen/Hiroshima was helemaal niet interessant en alleen de beelden van Hiroshima (dat geraakt is door de atoombom) waren indrukwekkend.

Het gedeelte omtrent de bijen en Roger (matig gespeeld door Milo Parker) was wel mooi, maar was tevens erg kinderachtig en flauw om te zien. Gelukkig komt daar op het einde nog wel een aardige wending in het verhaal als Roger enorm vaak wordt gestoken en bewusteloos op de grond ligt. Het gedoe met huishoudster Mrs. Munro (verdienstelijk gespeeld door Laura Linney) was wel aardig omdat zij en Sherlock Holmes elkaar niet zo moeten (levert leuke discussies tussen beiden op en zij vindt ook dat hij eigenlijk thuis hoort in een ziekenhuis) en zij eigenlijk met haar zoon in een hotel (wat wordt gerund door familie van haar) wilt gaan werken. Op het einde komt het natuurlijk goed tussen haar en Sherlock Holmes en ook de bijen (wespen waren namelijk uiteindelijk de schuld van het steken op Roger en Sherlock Holmes ontdekt dat, zodat hij toch nog een zaak oplost in dit verhaal) en zodoende eindigt de wel film mooi.

Al met al niet meer dan leuk om eens gezien te hebben deze Misdaad / Drama film. Maar in het algemeen is het allemaal saai, flauw, langdradig en eigenlijk ook kinderachtig. Het visuele gedeelte en acteur Ian Mckellen maken deze film alleen nog het kijken waard.

Een sfeervolle setting en een degelijk acterende McKellen, maar verder heeft deze film vrij weinig te bieden. Het plot is niet heel erg boeiend uitgewerkt en de zaak waar Sherlock Holmes op terugblikt is niet bijster interessant. Ook als karakterstudie kan de film onvoldoende boven de middelmaat uitstijgen. Had er meer van verwacht.

"I've decided to write the story down; as it was, not as John made it. Get it right, before I die."

Ben geen fan van regisseur Bill Condon, aan zijn filmografie te zien heeft hij hiervoor eigenlijk nooit echt een succesvolle film gemaakt. Toch had ik al vrij hoge verwachtingen van Mr. Holmes en wel omdat Ian Mckellen de rol van Sherlock Holmes zou gaan vertolken.

De film gaat over een bejaarde Sherlock Holmes die na de oorlog de laatste jaren van zijn pensioen uitzit in een boerderij in Sussex waar hij samen met zijn huishoudster en haar zoontje woont. Hij blikt terug op zijn reis naar Japan, waar hij trachtte om een kruid te vinden dat zijn dementie tegen zou gaan en naar de laatste zaak, waarvan hij de details nog maar moeilijk kan herinneren... Ondertussen ontwikkeld hij een hechte vriendschap met het zoontje van zijn huishoudster.

Ian Mckellen zet een erg goede rol neer als Sherlock Holmes. De detective is ondanks zijn ouderdom nog even scherp als altijd maar heeft zich ook ontwikkeld tot een vriendelijke oude man met een passie voor bijen. Het verdere acteerwerk was ook allemaal zeker niet slecht.

Net las een andere goede film over Sherlock Holmes, Young Sherlock Holmes, negeert de film een deel van Arthur Conan Doyle's literatuur. Holmes zou namelijk volgens de verhalen eerder sterven als Watson in een gevecht met Professor Moriati in Zwitserland, dat verhaal behoort toevallig tot het tiental dat ik heb gelezen.

Toch kan ik deze wat rustigere Sherlock Holmes verfilming, waar we een oude man zien die zich een zaak uit het verleden te herinneren, erg waarderen. Tegenwoordig lijkt het of alles maar spektakel moet zijn met CGI-effecten en al die onzin... maar dit is nog echt een rustige film die de nadruk legt op het verhaal en de personages (het legendarische personage). Wel hadden ze wat mij betreft wat minder mogen inspelen op de populariteit van Holmes, maar dat is ook weer niet zo'n punt.

De film is mooi opgenomen, goed gebruik gemaakt van widescreen en de digitale opnames zien er lang niet slecht uit. De setting is erg mooi en de locaties zijn goed gekozen. Zelfs de muziek van Carter Burwell was zeker niet onaardig.

Al met al voor deze tijd weer een erg leuke film. Van dit soort mogen er meer gemaakt worden. Samen met het eerder genoemde Young Sherlock Holmes, Murder by Decree met Christopher Plummer en The Hound of the Baskervilles met Peter Cushing een van de betere Sherlock Holmes adaptaties.

"The man beyond the myth"

De tagline zegt het eigenlijk al. Verwacht geen Sherlock Holmes in de klassieke zin. Geen Holmes zoals Doyle hem heeft bedoeld of zoals hij althans in talloze film- en televisieproducties is geportretteerd.

De rode draad in de film is een oude 'case' die niet tot tevredenheid werd opgelost. Holmes probeert meer inzicht te krijgen in de afloop van deze zaak en wordt zich meer en meer bewust van zijn gevoelens. Gevoelens die gaten schieten in zijn deductieve wezen. In een langzaam maar aangenaam tempo ontrafelt zich de rode draad en wordt "the man beyond the myth" steeds meer zichzelf.

De film is zoals gezegd absoluut geen klassiek Holmes verhaal. Geen klassiek 'mind over matter' verhaal. Nee, de film laat behalve een scherpzinnige Holmes ook een breekbare en afhankelijke Holmes zien. Een menselijke Holmes. Een Holmes die is ontdaan van verfraaiing door compaan Watson. Holmes is hier niet alleen de rationele deductiemachine, maar krijgt hier ruimte om meer spiritueel te zijn en aan emotionele zelfontplooiing te doen. We zien de echte Holmes.

Prachtrol van Mckellen. Het andere acteerwerk is eveneens sterk. Verder opvallend gul kleurgebruik en een schitterende setting.

Fraaie film.

Goeie film over een bejaarde Sherlock Holmes die een teruggetrokken bestaan leidt samen met zijn huishoudster en haar zoontje. Alhoewel er wel wat zaken worden opgelost, draait het in deze film hier niet om en staat het personage van de oude Holmes hier centraal. De drie verschillende verhaallijnen zijn onderhoudend door elkaar gemonteerd. Ian McKellen is uitstekend gecast in de titelrol.

“Take this diary.

Each day you don’t recall a name or place, make a mark on the page for that day's date.

What if I forget to make the mark?”

Alweer een film over deze wereldberoemde Britse detective ? Schijnbaar zijn er al bijna 200 films gemaakt over deze fictieve figuur (alleen Dracula komt in de buurt van dit aantal). De recentste Sherlock films zijn die waar Robert Downey Jr. de hoofdrol op zich neemt. Maar verwacht je echter niet aan mysterieuze ontwikkelingen, vuurgevechten of wilde achtervolgingen in “Mr. Holmes”. Ze hadden het evengoed “Mr. McKellen” kunnen noemen, want deze briljante acteur speelt de stokoude Holmes met enorm veel bravoure en klasse. De film toont niet Sherlock Holmes als de mythische figuur maar tracht een realistisch beeld te scheppen van deze man. Een met geheugenverlies geplaagde ex-detective die zijn laatste dagen nurks doorbrengt op een afgelegen hoeve op het platteland. Gefrustreerd doordat hij de laatste zaak waar hij mee bezig was niet heeft kunnen oplossen.

“Mr. Holmes” is eerder een biografische film dan een spannende detective, met in de hoofdrol een legendarisch figuur die gebukt gaat onder ouderdomskwaaltjes. Een man die op het moment dat zijn fenomenaal geheugen hem in de steek laat zich terugtrekt en op zoek gaat naar remedies tegen de verdere aftakeling. Een realistisch portret van de figuur Sherlock Holmes die zichzelf distantieert van het fictieve personage die opgevoerd wordt in de literatuur. Zelf noemt hij de typische attributen zoals de “deer stalker” en zijn pijp karikaturale verzinselen bedacht door Dr. Watson.

Het hoofddeel van de film wordt in beslag genomen door zijn passie voor bijen en de relatie die hij heeft met Roger (Milo Parker), het nieuwsgierig zoontje van de huishoudster Mrs. Munro (Laura Linney). Langzaamaan zien we de nurkse, nuchtere Sherlock ontdooien. Een man die nooit echte emoties heeft getoond in zijn leven en alles op een logische en beredeneerde manier benadert, zie je langzaam veranderen in een kwetsbaar en menselijk iemand. Iemand die je nu zelfs tot ontroering kan brengen en grappig uit de hoek kan komen. Uiteindelijk zijn het drie verschillende verhaallijnen die op een ingenieuze manier met elkaar verweven zijn. Enerzijds hebben we de allerlaatste onopgeloste zaak die hij tracht te vereeuwigen met behulp van Roger. Anderzijds is er het Japanse hoofdstuk over de zoektocht naar een geneeskrachtig kruid dat uitdraait op een oud verwijt. En dit alles wordt omhelst door het verhaal in het heden waarbij de mythe Sherlock langzaam wegdeemstert.

De hele film is een collage van fragmenten uit deze drie verhaallijnen. Onnodig te zeggen dat McKellen, beter gekend als Gandalf uit “Lord of the Rings”, een meesterlijke prestatie levert. Schitterend om te zien hoe hij de 93 jarige Sherlock plaatst tegenover de dertig jaar jongere detective. Een legende wiens herinneringen langzaam vervagen tegenover een kwieke, intelligente man die alles gedetailleerd observeert en interpreteert. Subliem en magistraal. Tevens mag men gerust vol lof spreken over de jeugdige Parker. Hij komt heel natuurlijk over en het samenspel met McKellen is bij momenten echt genietbaar. Spijtig genoeg had Laura Linney weinig armslag om te schitteren. De schaarse momenten dat ze echter in beeld kwam, waren voldoende om te tonen dat ze een schitterend actrice is.

Alhoewel het zich situeert in een tijdperk dat gekenmerkt wordt door een rustiger bestaan zonder hectische toestanden, kan het algemeen tempo nogal enerverend overkomen. Dit tempo is gelijkaardig aan het levensritme van de oudere Sherlock : gezapig, bedeesd en berekend. Daarnaast is de aankleding uit het Victoriaans Engeland een lust voor het oog. Alsook het prachtige landschap aan de Engelse kust. Maar meer nog is er het feit dat ik op het uiteinde er stellig van overtuigd was dat Sherlock geen fictief personage was ontsproten uit iemands verbeelding. Laat ik dan Sherlock zelf maar eens quoten : “How often have I said to you that when you have eliminated the impossible, whatever remains,however improbable, must be the truth?”

3,5*

Tamelijk mislukte film waarbij het karakter Holmes weinig toevoegt aan het verhaal, dat eigenlijk draait om een soort gevecht tegen dementie dat heel misplaatst gewonnen wordt, nu kan hij tevreden oud(er) worden zogenaamd....
Holmes is een iconisch karakter en dat wordt hier afgebroken door hem als een demente eikel neer te zetten. Als je een film over dementie maakt maak er dan geen sprookje van. Als je een film over Holmes maakt, maak er dan geen misplaatste film over dementie van.

Een goede drama/mysterie film...

Leuk verhaal...

Prima acteerwerk...

Bekende acteurs Ian McKellen (Hobbit) en Hiroyuki Sanada...

Mooi HD kwaliteit breedbeeld...

Prima achtergrond geluid/muziek

(Dolby Digital)...

Leuk mooi kostuums...

Elke film met McKellen is het kijken waard, die man is zo'n geweldige acteur. En die stem er dan ook nog is bij... wow. Mr. Holmes weet niet op alle fronten te overtuigen, en dat komt met name omdat de film hinkt op 2 gedachten (komedie of drama?). Maar de humoristisch bedoelde stukjes zijn geslaagd in mijn ogen en het is verfrissend om Sherlock Holmes een keer op een andere manier te zien dan zoals meestal gewoon in 221B.

3,5*

7/10 (IMDB)

Wat een welkome bron is deze Sherlock Holmes voor de filmmakerij. Nu is hij al gepensioneerd en zelfs hoog bejaard en nog kan hij dienen. Straks wordt hij aan de hemelpoort teruggezonden. Een soort "Heaven can wait"...

Deze keer evenwel geen suspensverhaal met actie en verrassende wendingen en een misdaadintrige dat door de grootmeester uit de doeken wordt gedaan, maar een rustige film over een Holmes als mens en niet als een herkenbaar, fictief personage. Grappig hoe hij "John" steeds de schuld geeft van de abusieve creaties.

Ook een film over dramatisch ouder worden en eenzaamheid en een film die kan rekenen op de klasse van een Ian McKellen in zijn beste welbespraaktheid. Daarnaast zijn de jonge Milo Parker en ook vooral Laura Linney in hun act te waarderen.

Te genieten zijn ook de fotografie, de decors en de costumering.

Niet groots, maar anders dan verwacht en aldus best origineel.

Ian McKellen is een geweldige acteur en bewijst dat hij een film kan dragen. De beelden waren mooi, maar zulke dingen maken nooit indruk op me als het verhaal me niet raakt. Dat is het meer een plaatjesboek en daar kan ik natuurdocumentaires voor kijken.

Helaas is het een ongelooflijk saaie film, niet iets dat je verwacht met zo'n beroemd hoofdpersonage. Het was alsof de makers wisten dat hun verhaal te slap was en daarom het maar oploste door het hoofdpersonage Sherlock Holmes te noemen.

Het mysterie en de oplossing daarvan stelden niks voor. Nee, als je Sherlock als personage gebruikt, doe het dan goed. Dat er geen schietpartijen in de film zitten is prima (Sherlock is sowieso iemand die vooral zijn brein gebruikt), maar geef ons dan een mysterie waar we onze tanden in kunnen zetten. Dat was hier niet het geval en ik vind het ook raar dat het voorval Sherlock naar een vervroegd pensioen dreef.

Heb de film met tegenzin afgekeken, zooo saai...

Toch wel geslaagde film van een op leeftijd zijnde Sherlock Holmes die terug kijkt op zijn carriere en één zaak in het bijzonder en ter gelijkertijd worstelt met de kwalen van het ouder worden.

Twintig jaar geleden had ik de film misschien ook saai gevonden maar nu wist Mr. Holmes me te boeien door de magnifieke rol van Ian McKellen en de mooie locaties.Het verhaal mocht dan misschien niet al te veel voorstellen maar als karakterstudie vond ik het best fascinerend.

Geen hoogvlieger maar mede door de geweldige hoofdrol toch zeer de moeite waard.

Goed.

Een Sherlock Holmes op leeftijd verdwaalt in het onoplosbare, het onkenbare, het irrationele en het raadselachtige van de menselijke psyche. Niet zo weergaloos als 'Gods and Monsters' (1998) - de vorige samenwerking tussen acteur Ian McKellen en regisseur Bill Condon - maar hier is het leuk gedaan hoe de ingewikkelde detective-structuur verschillende tijdlijnen in elkaar laat vallen. 'Mr.Holmes' (2015) gebruikt de genre-conventies van een klassiek speurdersverhaal (plot driven, een sfeervolle rurale omgeving en met een pientere titelheld) voor de existentiële zoektocht van een dementerende man naar zichzelf tussen de sporen van zijn eigen mythe. Soms gaat het net iets te snel om als kijker een emotionele binding te krijgen met de vele verschillende bijrollen, maar Ian McKellen is op zichzelf zo'n magnetische attractie dat het niet uitmaakt.

Verbazingwekkend hoe vaak het woord "saai" op deze pagina's valt. Een prachtige, warme, emotionele film over de kwetsbare mens achter Sherlock Holmes, los van het feit of je daar het personage van Conan Doyle, de creatie van Watson of de jeugdige, arrogante en afstandelijke (vertolking van) McKellen in de flashbacks onder moet verstaan. Een mens takelt af en probeert met zijn verleden in het reine te komen, perfect neergezet door een geweldige Ian McKellen, een brok in mijn keel.

Het is niet de eerste keer dat er een film is over de man achter de mythe Sherlock Holmes. Zo speculeerde The Private Life of Sherlock Holmes uit 1970 reeds rond zijn seksuele geaardheid en andere films bleven hangen bij zijn drugsverslaving, maar Mr Holmes is van een ernstiger orde, met een personage dat minutieus ontleed wordt. Hier is hij 93 jaar, verliest hij zijn geheugen en blikt terug op de mens die hij is geweest. Ondanks de mythologische proporties van Holmes, destijds zwaar opgeblazen door Dr. Watson, schuilt een eenzame man die niet in staat was om anderen te begrijpen op een emotionele manier. De flashbacks over die depressieve mevrouw Kelmot zijn een trauma gebleven.Sterker nog: Holmes is in feite nooit geweest zoals hij werd voorgesteld.

De mooie band tussen Holmes en de intelligente Roger, zoontje van zijn dienstmeid, is een leuke toevoeging maar de twee flashback-verhalen zijn niet zo boeiend. De film had misschien meer baat gehad aan één laatste volwaardige enquête als rode draad, want nu is het een redelijk chagrijnige film geworden. Over McKellen niks aan te merken, de man staat er hoor

Eens in de zoveel tijd, komt er een cinema parel voorbij.

Dit is er zo een, met een van de meest fantastische acteur ter wereld.

Overdonderend mooi, en zo raak.

Met alles, ook de muziek, zo prachtig en gepast.

Magisch en overweldigend, stijlvol, en het hoogste niveau op cinema gebied.

Sherlock Holmes [Ian McKellen] is ernstig op leeftijd en mede door de dood van zijn broer Mycroft [John Sessions] in alle opzichten wat uit balans. Hij kweekt nu bijen, leunt op de zorg van Mrs. Munro [Laura Linney] en krijgt een band met diens zoontje Roger [Milo Parker]. Toch kan de meesterdetective de verleiding van een goed mysterie niet weerstaan wanneer Thomas Kelmot [Patrick Kennedy] zijn hulp vraagt om te ontrafelen wat er precies aan de hand is met Ann [Hattie Morahan], die zich steeds vreemder gaat gedragen. Het mysterie is best interessant, maar het verhaal (gebaseerd op het boek ‘A Slight Trick of the Mind’ van Mitch Cullin) richt zich meer op de ontwikkeling van Holmes, die in het reine moet komen met het feit dat zijn leeftijd zorgt voor fysieke en mentale beperkingen. Vooral een triomf voor McKellen, die ronduit perfect is.

Dit scenario had een wat meer ingenieuze uitwerking verdiend. Niettemin kabbelt de film prima voort in de BBC-traditie, met een McKellen waar je altijd op kunt rekenen om de hele zaak te dragen.

Zoals je misschien al weet kijk ik steeds vaker films zonder de trailer te kijken of de beschrijving te lezen. Ik twijfelde dus ook of deze film over gewoon een Mr. Holmes zou gaan, of om Sherlock Holmes. Het bleek dit laatste. Sherlock is beroemd van de boeken en tikt inmiddels de ouderdom aan, met alle gevolgen van dien: zijn geheugen laat hem meer en meer in de steek. Ik vond het een aandoenlijke film, maar het is wel een film waar je van moet houden. De film kabbelt namelijk rustig voort en bevat weinig tot geen spannende momenten met wat actie. De film wist mij wel hier en daar te verrassen. Ik heb genoten van de film, maar het is voor mij wel het soort film dat je één keer kijkt en daarna weer vergeet, ondanks dat je hem wel leuk vond.