Genghis Khan (1965)

Net als een jaar eerder in "The Fall of the Roman Empire" (later als remake "Gladiator" genoemd) speelden Omar Sharif, Stephen Boyd en James Mason weer samen in nog een historisch drama. Hoewel historisch? Mij dunkt wordt een en ander ten aanzien van Genghis Khan (Temudjin) behoorlijk verdraaid. Wacht op het uitbrengen van een DVD om de film nogmaals te zien.

De bizarre casting, en teleurstellende uitwerking, maken dit voor mij een weinig genietbare epic, die ik zeker geen tweede kijkbeurt zal gunnen.

Terecht een zo goed als vergeten film lijkt mij.

Zo slecht vond ik hem nog niet , misschien een 2de keer kijken.

Net gezien, gisteravond op BBC TV

Door mij zeker niet vergeten. Één van de films die ik mij nog uit mijn jeugd herinner. Was leuk om weer eens te zien.

Met een affiche dat verdacht veel lijkt op dat van ‘Ben Hur’ (1959), en een scenario dat is gekloond van Dalton Trumbo’s ‘Spartacus’ (1960), probeert ‘Genghis Khan’ een graantje mee te pikken van de rage van het historische epos, welke in de jaren 50/60 zijn hoogtepunt beleefde. Khan wordt voorgesteld als de man die Mongolië verenigde, maar in feite was het niet meer dan een barbaarse moordenaar en plunderaar. De film oogt als één grote carnavaleske verkleedpartij. James Mason als de continu glimlachende Kam Ling, ambassadeur van de keizer speelt de slechtste rol van zijn carrière. Ook Robert Morley weet als keizer van China geen moment te overtuigen. En het is natuurlijk helemaal van de zotte om een Egyptenaar de rol van Mongoolse vrijheidstrijder te geven. Om over de historische correctheid nog maar te zwijgen.

Oei oei oei. De opkomst van Genghis Khan, van obscure stamleider tot veroveraar van een gigantisch rijk is een verhaal dat mij altijd heeft geintrigeerd, en wat zeker goed materiaal voor een historisch epos zou kunnen zijn. Maar deze Genghis Khan is een ontzettende draak van een film geworden. Het begint al met de absurde casting, bijvoorbeeld van Omar Sharif als Genghis Khan of die Chinese ambassadeur, of de vele overduidelijke blanken die een rol als Mongool, Chinees of andere orientaal hebben gekregen. Dat het verhaal niet bepaald de levensloop van Genghis Khan volgt of een enigszins historisch accuraat beeld van hem geeft, dat is nog tot daar aan toe, maar hoe het wel uitgewerkt wordt slaat echt als een tang op een varken: Genghis Khan als feminist, als een Mongoolse vrijheidsstrijder a la Spartacus, het moet niet gekker worden. En dan ook nog een potje slecht en overdreven acteren, moi he. Zo af en toe zijn er dan wel fraaie natuurbeelden of scenes in bijvoorbeeld een historisch Beijing. En een beetje actie komt af en toe nog voorbij, en dat soort gevechten en actiescenes zien er aardig uit, dat dan wel weer. Maar dat maakt het verschrikkelijke acteerwerk, script en de achterlijke dialogen bij lange na niet goed. Hoe dan ook, ik voel me actief dommer nadat ik deze film heb gekeken. Afrader, dit.