The Taking of Deborah Logan (2014)

Mijn hoge verwachtingen werden niet waargemaakt door deze slaapverwekkende meuk, totaal niet spannend en dat is toch wel één van de uitgangspunten van een dergelijke horrorfilm...

Wat een hysterische film, het geschreeuw begon meer op mn zenuwen te werken als de spanning. De overacting droop er van af. De eerste 40 minuten begon sinister, daarna gleed de film af naar 13 in een dozijn.

Zijn er nog goede horror films? echt ik begin me te irriteren aan het huidige niveau, het wordt gewoon met de film slechter. Gebeurt echt veel te weinig. Het einde was zelfs lachwekkend. Ben nog in mijn beoordeling mild

Eigenlijk zou ik het niet meer doen, van die horrorfilms a la The Blair Witch en [REC], maar goed vooruit het aanbod aan goede horror is nogal matig en ik werd er toch wel benieuwd naar.

Documentaire over patiënt in het beginstadium van Alzheimer en binnen no-time verergert de ziekte en dan gaat het helemaal loos en blijkt er misschien wel iets heel anders aan de hand te kunnen zijn.

Je blijft toch wel erg benieuwd hoe het nu allemaal zit en de scares zijn goed gedoseerd, verhaal gaat ook net boven het punt waar het nog allemaal aangenaam blijft, beetje bodyhorror en Ramsey doet het geweldig als moeder.

Zo, maar voorlopig zijn we weer even klaar met de zwiepende handheld camera's en voortaan gaan alle horror-regisseurs gewoon weer echte cameramensen inhuren in ieder geval wil ik het voor 2035 niet meer zien.

Tegenvallend!

De zoveelste found footage film die bij mij geen indruk weet te maken. De opzet is vaak geen meerwaarde. Nochtans valt dit hier nog wel mee, al gaat de techniek in het slotkwartier totaal in de mist. Een hoop geschreeuw, storende beelden, weinig te zien. Het acteerwerk viel wel mee, vooral Jill Larson die Deborah Logan speelt kwam wel overtuigend over als een freaky enge oude vrouw.

Een groot negatief punt, vooral in dit genre, is dat de film totaal geen spanning weet te creëren. 4/10

een van de betere horrorfilms van het laatste jaar , overtuigende rol van jill larson.

Ik word strontvervelend van die tsunami van handycam-horrorfilmpjes.

Blijf dan maar uit mijn buurt

Goed maar voor 1 keertje en dat is dan ook dat.

De poster zegt: The best possesion film since the exorcist. Dat is nou wel beetje overdreven, maar amusant en boeiend is de film zeker wel, en heeft de juiste speelduur gelukkig.

Jill Larson was wel heel goed op dreef geef ik al meteen toe. De effectjes waren ook boven mijn verwachtingen gekomen, toch voor een found footage film wauw.

Verder de documentaire sfeer had wel iets, en de stukjes in het begin over het alzheimer proces was leuk.

2,5

Trek je daar niks van aan, dat staat zowel op elke cover van films over exorcism.

Dat is natuurlijk weer een feit, slechte found footage over exorcism was het niet, maar vond als je hem hebt gezien heb je het gehad

Begint aardig en bevat enkele oprecht enge scènes, maar ontspoort naar het einde toe compleet door het expliciet maken van datgene wat een hele film lang gesuggereerd werd. Favoriete scène is die met de oude telefoonkast. Bovendien heeft dat mens een fotogenieke smoel voor nachtmerries. Niet helemaal slecht, maar er zat absoluut meer in.

Wat een onzin deze hoofdzakelijk met een handcamera opgenomen Thriller / Horror film. Het eerste gedeelte van het verhaal was eigenlijk nog best aardig en lekker mysterieus, maar naarmate het verhaal vordert wordt het eigenlijk alleen maar belachelijker en ongeloofwaardiger. Vanaf dan vond ik het ook nog eens eerder op de lachspieren werken dan dat ik er bang van moest worden.

Het draait in deze film om de aan de ziekte van Alzheimer lijdende moeder Deborah Logan (overtuigend en zeer goed gespeeld door Jill Larson die er ook regelmatig behoorlijk creepy uitzag) die samen met haar dochter Sarah Logan (verdienstelijk gespeeld door Anne Ramsay) gevolgd worden door Mia Medina (verdienstelijk gespeeld door de Aziatische Michelle Ang), en haar team bestaande uit wetenschapper Gavin (gespeeld door Brett Gentile) en cameraman Luis (gespeeld door Jeremy DeCarlos), die bezig is met een proefschrift welke gaat over de ziekte Alzheimer. Daarbij wordt in een aantal maanden, via diverse camera's, het dagelijkse leven vastgelegd van zowel moeder Deborah als dochter Sarah. Daarbij komen ze tot de ontdekking dat Deborah zich vreemd begint te gedragen en dat er vreemde dingen gebeuren rond haar, die beiden niets te maken kunnen hebben met de ziekte van Alzheimer. Daarbij lijkt het er sterk op dat Deborah is bezeten door een ander luguber persoon en daar draait het dan om in dit verhaal.

Het eerste mysterieuze gedeelte van het verhaal was best aardig en wist me nog te vermaken en zelfs te boeien. Daarbij is het vooral de aan de ziekte van Alzheimer lijdende moeder Deborah, die de show steelt met haar vreemde en beangstigende gedrag en ook wat ze zichzelf aandoet (het openkrabben van haar rechterarm was best smerig). Vanaf het moment dat duidelijk wordt dat Deborah is bezeten door een ander luguber persoon (na circa 45 minuten), vond ik het snel bergafwaarts gaan met het verhaal en kon het me eigenlijk ook niet meer echt boeien. Vanaf dan vond ik het ook allemaal flauw en belachelijk worden (inclusief de ontvoering van het kind Cara welke het volgende slachtoffer moest gaan worden) en zelfs wat langdradig. Hier en daar heeft de film best wat spannende momenten (met name in het eerst uur), maar echt spannend worden vond ik het nergens en ik heb eigenlijk ook nergens om hoeven te schrikken en dat ondanks dat Deborah soms lekker creepy tekeer ging. Naarmate het einde van het verhaal vordert werd ik langzaam camera ziek van de heftig schokkende camerabeelden, waarbij je ook maar weinig tot niets ziet omdat het zich dan afspeelt in een donkere omgeving. Hoewel het einde best heftig en bizar was, sloeg het ook nergens op en was het eigenlijk ook lachwekkend slecht.

Vanwege het aardige eerste gedeelte van het verhaal en vooral door de sterke en overtuigende rol van Jill Larson, als de aan de ziekte van Alzheimer lijdende moeder Deborah, krijgt deze Thriller / Horror film toch nog een kleine onvoldoende van mij en dat ondanks ik het op een gegeven moment allemaal flauw en belachelijk vond worden.

P.S. Anne Bedian in de rol van dokteres Nazir vond ik wel een mooie verschijning en ze zag er ook veel mooier uit dan hoofdrolspelers Michelle Ang en Anne Ramsay. Bij de laatste is "lelijk" ook eerder van toepassing dan "mooi".

Ik heb er in de afgelopen paar weken weer drie van gezien (twee in dit weekend) en het is hedendaags een beetje een hype geworden (is natuurlijk ook lekker goedkoop om te maken). Opzicht vind ik ze wel altijd vermakelijk om naar te kijken en ze duren ook nooit lang.

Exorcisme van Alzheimer

We hebben tegenwoordig inderdaad al teveel van dit soort handycam filmpjes gehad die nagenoeg nooit ergens vernieuwend zijn. Zo ook hier is het weer een zoveelste "heb ik al gezien" verhaaltje.

Waar het verhaal aanvankelijk nog interessant is, het onderzoek van een Alzheimer patiënt en het mysterieuze gebeuren hierbij, loopt het eenmaal halfweg wat uit de hand door weeral uit de oude vaatjes te gaan tappen. Ook dat camerawerk, hier bij momenten heel schokkerig met bovenop storingen en beelduitval, is alles behalve gezellig om te blijven zien. Het einde is deshalve al helemaal weinig boeiend te noemen.

Spijtig, want Deborah Logan wordt zeer goed neergezet en de sfeerschepping is bij momenten best goed.

Had het verhaal meer mysterieus gebleven met een eventueel open einde en stabieler camerawerk had ik de film persoonlijk geslaagd gevonden.

2*

Nee, dit was het toch niet. Weinig stijlvolle film. Het bedachte verhaaltje op zich zou best een basis kunnen zijn voor een lekker lopende griezelfilm, maar het is vooral de foute keuze om weer de methode van die zogenaamde documentaire-achtige stijl te hanteren(inclusief de bijbehorende schokkerige, dicht op de huid zittende camera), die de film funest is geworden. Inmiddels toch een afgezaagd, tot in den treure gebruikt middel om orgineel te zijn, wat voor de die hard horrorfan tegenwoordig echter eerder averechts werkt.

Jammer voor de bejaarde Larson. Ze heeft de rol van haar leven, en is uitstekend gecast, maar de uitwerking van het verhaal is dermate groezelig dat dit wat onderbelicht blijft, en de film als geheel uiteindelijk weggestopt zal worden in de afdeling twaalf in een dozijn.

De film begon sterk, daarna werd het weer van hetzelfde (zoals de afgelopen horror films). Toch 1 van de betere van laatste tijd.

Eerste 40 minuten best tof, maar daarna echt belachelijk..

Mwa.

begon inderdaad best sterk. Reality shows found footage horror vond ik al wel genieten. Net als bij Grave Encounters, die het realityshow op de hak nam. Ik vond alleen die wat spannender, omdat het hier er al snel minder realistisch was.

Larson draagt de film inderdaad, en de rest loopt er wat achteraan. Larson heeft ook echt een enge uitstraling. De film wil alleen helaas nergens echt super spannend worden. Sommige schrikmomenten zijn wel effectief, maar niet enorm spannend.

Ook had ik het gevoel dat de film gewoon de hele tijd in herhaling ging, oude vrouw krijgt een aanval, stopt even, weer een aanval, stopt even. Maarja, beter in zijn genre, maar geen topper.

Ik vond deze wel redelijk geslaagd,alhoewel ik het einde TE nonsens vond.een 2,5

Begon inderdaad goed. Ik vond de 'found footage' stijl niet geslaagd, het werd te warrig en het gegil van de personages begon me op m'n zenuwen te werken. Heel jammer, denk dat dit echt een aardig horrorfilmpje had kunnen zijn, want het verhaal was goed.

Halfje verhoogd na herziening. Regisseur Adam Robitel toont zijn kwaliteiten door middel van enkele bijzonder sterk opgezette scenes, zeker de finale van The Taking of Deborah Logan mag er absoluut wezen. Alhoewel de spanningsopbouw wat ongecontroleerd overkomt, bevat de film een aantal effectieve schrikmomenten en spannende scenes. Zeker Jill Larson neemt de film met haar dappere prestatie op sleeptouw en speelt een figuur dat overtuigend twee kanten van haar personage kan laten zien. De overige leden zijn wat minder interessant en het middenstuk (met bijkomend mysterie) zijn dermate uitgekauwd dat er voor de doorgewinterde horrorliefhebber niet veel te beleven zal zijn. Niettemin een aardige genrefilm waarin genoeg gebeurt om net aan boven de middelmaat uit te steken.