Meningen

Ik verwachtte eigenlijk niet veel van deze film. Vaak zorgen lage verwachtingen er voor, dat de film niet helemaal ‘crasht’, en toch nog een gemiddeld cijfer toegekend kan worden. En zelfs dat heeft bij deze film niet geholpen.

Het eerste wat je concludeert is dat het een slechte en een bovendien ongeïnspireerde film is. Was het wel een Tintin-film? Het eerst half uur heeft het wel de typische Tintin-sfeer en was ik voorzichtig positief; Mysterie, en terughoudende actie. … maar van zodra men op de boot zit, laat men alle remmen los en is het absolute prut.

Onwaarschijnlijke wendingen (een boer in een vliegtuigtank laten om die verder te laten vliegen? ), lachwekkende actiescène’s (die achtervolging door dat stadje, het kranengevecht) zorgen er voor dat de film al snel alle gevoel met de werkelijkheid verliest, en je als kijker je niet meer verbonden voelt met Tintin. En dat is net waarom de boekjes en de tekenfilmserie zo goed zijn: Als je ze leest dan ben je ook Tintin. Na een uur had ik de neiging om toch maar eens na te vragen of we niet op een gaming-beurs waren, of op een verfilming van een spelconsole-spel zaten te kijken.

Reken daarbij nog eens het sausje van clichématige zeemzoetigheid. Dat kan toch niet voor een potentiële top 250iger? Het lijkt op bepaalde momenten wel een goedkope Disneyfilm te zijn.

En waarom is de film in het Engels? Tintin hoort gewoon en français!

Veel meer andere puntjes zijn er eigenlijk niet te bespreken (de beelden, dialogen, …). Ik verkies gewone filmbeelden boven animatiefilmpjes, aangezien animatie nogal ‘gemaakt’ is.



Neen, dit kan geen Tintin zijn.
Ongetwijfeld vinden kinderen tot 12 jaar die nog nooit Tintin gelezen hebben deze film wel de max. Omdat ik niet tot die categorie behoor, enkel wat puntjes voor het eerst half uur.


1,5*

Neen.
Deze film zou de brug moeten zijn tussen Prometheus en Alien. Maar gevoelsmatig is het geen prequel van Alien, noch een vervolg op Prometheus. En het verhaal van deze film is te zwak om een film an sich te zijn.

Ook de keuze om David plots als DÉ bad guy op te voeren begrijp ik niet. De dood van alle engineers is ook een domper. Ik had bij Prometheus het gevoel dat het nog moest beginnen. Er zat zoveel potentieel in die gasten. Had hen dan aangewend om een deftig verhaal op poten te zetten.

Het eerste half uur is wel OK. Correcte sfeer, hoge verwachtingen. Helaas gaat het pijlsnel achteruit wanneer de eerste besmette persoon overlijdt.
Een doorsnee actiefilm met hier en daar wat verwijzingen naar de eerste Alien. Of kon men gewoon niet origineler uit de hoek komen?

Nadat ik het 3de deel best wel leuk vond, keek ik ook uit naar het 4de deel.

Helaas werd het een absolute flop.

Een aantal negatieve puntjes die ik kon bedenken:

- Biologisch houdt het basisidee al geen steek. Als men genetisch materiaal zou terugvinden van Ripley, dan zou men enkel haar klonen (zonder de Alien), aangezien zo'n beest haar DNA niet kan wijzigen.

- De personages waren volledig oppervlakkig en sloegen nergens op.

- Soms is het niet duidelijk of de acteurs slecht waren, of ze de opdracht kregen tot onnodige overacting.

- Dialogen die nergens op slaan.

- De laatste 20 minuten lijkt het alsof je naar een ordinaire splatterfilm zit te kijken.

- De special effects zien er verschrikkelijk uit.

Ik kan gewoonweg niets positiefs bedenken over deze film. Vandaar de absolute minimumscore.

Een film met acteurs die slecht acteren en die nog eens boordevol voorspelbare momenten zit.
Ik had de film al veel eerder gezien, en nogthans had ik hem nog nooit gezien...

Je kon toch iedere gebeurtenis in de film minuten te voren zien aankomen. Op de moment dat ze vluchten naar dat ruimteschip dat hen gaat redden en dat kleine meisje gevangen genomen had had ik direct 2 opmerkingen:
- De schrijvers van het script hebben de ballen niet om dat vervelend en overbodig nevenpersonage dood te laten gaan.
- Sigourney Weaver zal wellicht een lading zware wapens gaan halen om vervolgens terug te keren, de aliens hun kont te schoppen en het kleine meisje nipt te redden.
Vanaf ze het kleine meisje ondekten had ik zelf al een voorgevoel dat dit ging gebeuren.

Dat moet ik zelf niet in spoilertags zetten want dat ziet iedereen gewoon aankomen.

Daarna krijgen we zoals in de gemiddelde playstationgame te maken met de koninging/eindbaas die een pak groter is en moeilijk te verslaan valt. Ik weet nog dat het al 12-jarige altijd kicken was toen we onze Mario-games uit speelden en nog tegen dat grote monster teneinde moesten vechten. Die fase ben ik inmiddels ontgroeid.

Bovendien is ook iedere 'move' vanvoor te zien aankomen. Als kijker krijg je het gevoel dat je helderziende bent en een minuut in de tijd kan zien.
Dit een hele film lang: Iedere scene die zogezegd een climax zou moeten zijn is zo voorspelbaar dat het irritant wordt. Op het laatste had ik ook iets van: LAAT HET NU MAAR OPHOUDEN!

Helemaal op het laatste zei ik luidop: “"Sebiet valt die koningin in die put en pakt hij met een tentakelding of whatever haar vast aan haar voet om haar te proberen meeslepen"”. Mijn vriend boos kijkend naar mij omdat ik weer mijn mond niet kon houden. Maar mijn zin was amper koud en het was van dat. Op die moment heb ik zelf een kussentje naar de TV gegooid.

En dat je de Aliens hier sterk en intelligent vind kun je toch niet menen? In de eerste film is de alien echt een superieur wezen dat niet klein te krijgen is. Hier vliegen met momenten de ledematen van de aliens in het rond. Bovendien zijn ze zo stom om met honderden tegelijk als kamikaze te gaan dienen. Intelligent? Sterk?

Niets origineels en weinig sfeervol. De sfeer die het dan al draagt is die van de gemiddelde Rambo-film. Cameron heeft schandelijk de eerste Alien-film verkracht!

Waardeloze sequel.

Gemengde gevoelens.

Naar mijn gevoel komt de film nogal traag op gang. We zien een hoop snobs hun leventje leiden in het metropole New York. De karakter- en omgevingsschets is niet echt interessant.
Na de eerste moord gaat het verhaal echt van start. Hoe meer moorden het hoofdpersonage begaat, hoe meer hij lijkt te vervreemden van zijn omgeving.
Gaandeweg krijg je het gevoel dat het allemaal wat overdreven is, waardoor mijn aandacht toch wel verslapt en ik op het horloge ging kijken hoe lang het allemaal nog zou duren. Ook het gebrek aan een degelijke antagonist begint me tegen te steken. (Willem Dafoe bleek dan toch maar een kleine bijrol te hebben).

Op het einde van de film voel je echter spijt dat je de film onwaarschijnlijk vond. Op een gegeven moment wordt het duidelijk dat de daden van het hoofdpersonage (grotendeels?) hallucinaties waren.
Terwijl ik dit typ zit ik me de hele tijd af te vragen welke scène wel echt was, en welke ingebeeld was.


Kort samengevat: Tijdens het kijken niet altijd even interessant, maar achteraf gezien zat het wel aardig in mekaar.

3,5*

Onsamenhangende film.

En op de koop toe nog weinig interessant! Het koste me eerlijk gezegd moeite om de film uit te kijken. De verhalen zijn wel zeer goedkoop en oninteressant, en je hoopt constant dat er iets gaat gebeuren wat de film het kijken waard maakt. En bovendien vaak nog voorspelbaar tot en met. Te vergelijken met een soap van eigen bodem.

Enkel het 3de deel (met de huurmoordenaar) scoort een voldoende op dat vlak en heeft minder last van de hiervoor genoemde puntjes.

Heeft de film verder nog iets dat kan boeien? Neen.

Het camerawerk is pover, en vaak irriteerde ik me er ook aan. De trent wordt meteen gezet, in de openingsscène. De cameraman leek soms parkinson te hebben.

Over die openingsscène vraag ik me af waarom men zo vaak opent met een stukje van het einde? Wat is het voordeel er van? Misschien kan men voortaan bij elke film in het begin het einde verklappen, dan hoeven we niet meer te kijken.

Dialogen die handelen over levenslessen zou een meerwaarde kunnen zijn voor de film. Maar ook dat ontbreekt hier helaas.

Acteerprestaties zijn ook niet bijzonder. Het gros van de acteurs lijkt ook gewoon van een soap, of zelf van de straat, weggeplukt te zijn.

De oude man kan wel mijn respect genieten.

1,5*. En dat enkel dankzij de oude man.

De intro legt meteen de toon. We krijgen enkele kubistisch lijkende beelden te zien in combinatie met niet alledaagse muziek voor een film, maar daarom zeker niet minder goed.

Ook op de andere momenten waar de muziek voorbij komt stoort deze totaal niet. Integendeel, het brengt juist dat extra sfeertje mee.

James Stewart is sinds kort mijn favoriete acteur, of alleszins toch een van mijn favoriete acteurs. Da's nu echt eens iemand die zeer goed kan acteren en nog eens een aangenaam stemgeluid heeft. Als advocaat zou die het wellicht ook goed doen; de mensen zijn direct overtuigd als hij iets uit legt.

Een voordeel is dat we lijken direct to the point te gaan komen. Waar de plotomschrijving hier stopt, begint de film. De moord is al gepleegd, dus dat hoeven we niet meer te doorlopen. Het zou wellicht de sfeer van de film gebroken hebben, als een ijzeren staaf die door een glas breekt.

Maar dan zakt de film een beetje in mekaar. Het duurt eigenlijk net ietsje te lang voor de eigenlijke rechtzaak begint. Daar had men van mijn part wel wat in mogen knippen.

En dan begint de rechtzaak. En da's nu echt een heel sterk deel van de film. Het vuur en de passie zit er bij alle acteurs duidelijk in en het verveelt - hoe lang het ook duurt - voor geen minuut. Zelf al duurde dit nog langer, dan nog zou het niet vervelen.

Nadeel is het korte einde. Alsof de film echt niet langer de 160min mocht duren en alles snel snel snel afgehandeld moest worden. Stiekem wou ik wel ietsje meer...

4,0*

Een film die nogal rommelig opent. En ik weet niet direct wat er met aan te vangen. Flashbacks en rare situaties door mekaar.

Bij de scéne in de bioscoopingang is direct de toon gezet. Ik vond het enerzijds nogal bizar dat hij zo recht in de camera kijkt en tegen de kijker begint te praten. En dat hij de regiseur van de film in kwestie in beeld trok vond ik al helemaal gedurft. En de film wordt er niet minder serieus door!

Wat ik ook wel weird het eerste moment, maar achteraf gezien wel zeer tof was is dat bij bepaalde scénes waar ze over een verleden vertellen de flashback en de acteurs zelf in beel zijn. Staan ze gewoon in het deurgat terwijl in de kamer zelf de flashback gebeurt.

Al bij al zie ik er echt al de humor van in, en dat vond ik al verassend, want ik had eigenlijk niet veel verwacht van deze film.

Voor herziening vatbaar

tot dan: 4,0*

Wat een klucht

Verwacht je een toch een film met toch een klein beetje spanning, want de beschrijving deed me direct een Loft denken.
En dan krijg je zoiets voorgeschoteld.

Ik moet toegeven dat ik het in het begin nogal geinig vond. De bepaalde situaties waar de man in terecht kwam deden me wel glimlachen. Maar wanneer de film nog geen half uur ver is moet de weinige humor die er in zit plaats ruimen voor een saai en uitgekookt stukje Romantiek die je al 1000den malen eerder zag.
Is het dan nergens origineel? Neen meneer, Ik hoopte eigenlijk dat de film me vooralsnog zou verbazen maar dat gebeurde dus niet. Het was dan ook al snel duidelijk hoe de film ging eindigen.
Zat ik op het einde zelf echt te hopen dat hij zich in zijn kop zou schieten. Ah, het mocht allemaal niet baten.

De meeste nevenpersonages zijn overgens nog eens zo irritant en voorspelbaar dat het zelf irritant wordt. De enige sterkhouder is eigenlijk Jack Lemmon. Maar met die man alleen hou je het verhaal helemaal niet recht.


Je kan dus evengoed 1,5 uur op een leeg scherm staren. Dan ontdek je misschien interessanter dingen dan deze film.

2,0* (Zonder het eerste half uur een vol punt minder)

De film volgt het leven van een indianenstam enkele honderden jaren geleden. Terwijl wij in Europa heksen en joden in brand staken - en ook mekaar eens de kop in klopten - stroomde er langs de andere kant van de oceaan ook genoeg bloed.

Historici zijn het eens dat het bloedig was, en dat er tienduizenden per jaar de dood vonden als offer aan de goden, maar historici zullen het echter oneens zijn met de gebeurtenissen in deze film. Zo was het rijk van de maya’s reeds in verval toen de Spanjaarden aan wal kwamen, en waren ze ook perfect in staat om zonsverduisteringen te voorspellen.

Misschien stoort u er zich niet aan (wees gerust; ik deze keer ook niet), maar het toont aan dat Gibson het helemaal niet belangrijk vind om een historisch accurate film te maken… maar is dat dan belangrijk?

Het belangrijkste is dat we een kijk krijgen op de levens van die jongens in die tijd, en dat is wel gelukt.

Want hoewel deze film natuurlijk een westers product is, is de aankleding allesbehalve westers. De mensen spreken een taal die je doorgaans niet hoort op het witte scherm, en alles ziet er ook ‘vreemd’ uit.

In het begin is het allemaal een beetje onwennig; De taal, de mensen die slechts een lapje stof dragen, de mannen die een dode tapir openhalen, etc. Ik dacht dat het de film wel zou nekken, maar na een minuut of 10 zit je er wel ‘in’, en is het allesbehalve storend.

Het grootste, en eigenlijk enigste minpunt, is dat het verhaal nogal westerns is: Een man moet terug thuis geraken om vrouw en kind redden van een groepje bullebakken.

Ik vind dat in de gehele beleving van de film soms nogal Westerse invloeden naar boven komen, maar daarvoor moet je het Maya-laagje van de film wegkrabben. Ik heb het dan specifiek over hun gedragingen, hun emoties en hun humor.

Volgende keer dan toch maar een echte historische film?

Op de uitwerking valt weinig op aan te merken. zo zijn de decors echt prachtig. Met momenten lijkt het uit een docu van David Attenborough te komen.

Er zal dan ook wel genoeg geld tegenaan gesmeten zijn om het er allemaal haarfijn te laten uitzien.

De acteurs geven het beste van zichzelf.

Als je weet dat het gros nooit meegespeeld heeft in een film, serie of wat dan ook, dan weet je dat het ook slechter kon uitdraaien. Als minpunt noteer ik dat sommige acteurs soms nogal de neiging om een beetje aan overacting te doen, waardoor sommige scénes nogal bombastisch over kwamen.

Maar wat was het alternatief? Gekende koppen inhuren en de film in het Engels doen? Neen, laat het dan maar zoals het is.

Al bij al geslaagd in z’n opzet.

3,5*

Tijdens de film zelf heel de tijd tegen mijn vriend naast mij gemeld dat dit uit film x en dat uit film y kwam. En dat bepaalde dingen niet klopten. (Ik kan me herrineren dat er toch enkele fouten in zaten).

Ik zat er vooral met in dat het verhaal op niks trok. Als ik spectaculaire beelden zonder inhoud wil zien kan ik ook altijd naar een museum van moderne kunst gaan.

Dat is het nu net. Het raak mij totaal niet.

Jawel! Met wat kleine aanpassingen konden ze de mensen meegeven met de boodschap dat we de planeet niet moeten verneuken, omdat we geen 2de hebben. Die boodschap wordt totaal teniet gedaan door het kitscherig verhaal.

Ik kon er nog met leven als het verhaal niet goed zou geeïndigd zijn. Het uitroeien van die beesten en dan tot de conclusie komen dat die grondstof aldaar toch niet bruikbaar is. Dat zou een goed einde geweest zijn.

Simpelweg omdat er geen waren.

Ik heb er speciaal op de weinig scene's op gelet. Alleen Sigourney Weaver springt er uit, de rest is middelmatig.

Sequel?

"Avatar: return of the human being?"

Diepgang in de personages mis ik wel. Wat bezield hen? Waarom? Hoe was hun leven tot dan?

Nog een extra iets dat ik mis zijn sterke dialogen tussen personen. Voor een film van dit kaliber mag dat wel vind ik.

Wat een onwaarschijnlijke zeikfilm.

Eerst en vooral is het verhaal enorm simplistisch. Een slechterik wil de aarde vernietigen, en een aantal superhelden houdt hem tegen … En meer dan dat gebeurt er eigenlijk niet. Geen intrigerende subplots, geen onverwachte plotwendingen, geen emotionele gebeurtenissen, … Met andere woorden: er is echt geen zak aan, en het is met momenten verschrikkelijk voorspelbaar.

De personages worden amper of niet uitgewerkt. Bij zowel The Hulk als bij The Black Widow wordt wel even de aanzet gegeven, maar men doet er niets mee. Allemaal kartonborden personages. Misschien moet ik maar de zijfilms bekijken om diepgang in de personages onderling te krijgen, maar ik had graag geweten wat hen in deze film dreef.

Acteerprestaties zijn het laatste waar je zulke films zou moeten op afrekenen. Maar je kan toch niet rond sommige personages, met Robert Downey Jr. (Iron Man) op kop. Moet toch een van de meest beroerde acteurs zijn die afgelopen jaar op het doek zijn gepasseerd? Hij komt gewoon niet geloofwaardig over.

Anderen doen het wel OK (Chris Evans, Samuel L. Jackson), maar dat zou allemaal een evidentie moeten zijn bij deze film. En dat is het helaas niet.

Waar deze film het wel zou van moeten hebben, is van de actie-scéne’s.

De ‘actie’ is zo onwaarschijnlijk over-the-top dat het echt nergens meer op trekt en zelfs op de lachspieren werkt. Om een voorbeeld te noemen: Op een gegeven moment gooit 1 Avenger een andere in de lucht. Die komt dan mooi op een space-ship terecht dat ‘toevallig’ komt voorbij gevlogen aan 500 km/h. Alsof het vooraf afgesproken was. Zelf de meest ervaren stuntmannen kunnen dit niet nadoen.

En eigenlijk zit de film boordevol met dit soort anti-actie.

Sommigen noemen ook de ‘leuke’ one-liners en de ‘amusante’ humor als pluspunten in de film. Ik vond het daarentegen allemaal behoorlijk infantiel, waardoor de hele film eerder bedoeld lijkt te zijn voor 12-jarigen.

Ik probeer steeds af te sluiten met een positieve noot. En ik was dan ook gewoon de hele tijd op zoek naar een reden waarom deze zo goed genoteerd staat … Maar ik heb er geen gevonden. Jammer.

Mijn goesting om nog meer films uit dezelfde reeks te zien is hierbij definitief voorbij.

Misschien moet men de volgende keer Mel Gibson casten om William Wallace te spelen? Met fireballs from his eyes and bolts of lightning from his ass kan die ook wel ver komen tegen gespuis uit een andere dimensie.

Even slecht als Iron Man. En daarvoor ook dezelfde score.

0,5*

(PS: Het is misschien verboden om het bij naam te noemen, maar ik doe het toch: The Dark Knight. Die film heeft bewezen dat een superheldenfilm ook ‘zwaar’ kan zijn.)