Sommige boekverfilmingen zijn meesterwerken, terwijl anderen compleet de plank misslaan. Hoe kan dit? In dit artikel kijken we naar de belangrijkste uitdagingen van boekverfilmingen, zoals het aanpassen van het verhaal, de rol van de acteurs en hoe deze factoren de kwaliteit van de film kunnen beïnvloeden.
Het verfilmen van een boek is vaak nog een flinke uitdaging. Filmmakers moeten ervoor zorgen dat ze het verhaal goed overbrengen, terwijl ze rekening houden met de beperkingen van tijd en het visuele medium. Een boek kan veel ruimte geven om dieper in de personages en de wereld te duiken, terwijl een film maar een beperkte tijd heeft om hetzelfde te doen. Dit betekent dat er dus verschillende keuzes gemaakt moeten worden.
Lees ook: Top 250 beste films aller tijden
Het probleem van tijd en structuur
Het luxe van een boek is dat deze honderden pagina’s heeft om een verhaal op te bouwen, te verdiepen in personages en complexe werelden te schetsen. Een film moet dit allemaal binnen een beperkt tijdsbestek doen. Dit betekent dat er keuzes gemaakt moeten worden. Welke verhaallijnen blijf je behouden, welke personages krijgen diepgang en wat wordt weggelaten? Soms pakt dit goed uit, maar het komt ook zeker wel eens voor dat cruciale elementen worden opgeofferd, waardoor de film aan impact verliest. Een voorbeeld waarbij een boek werd gezien als meesterwerk, maar de verfilming toch wat tegenviel, is The Golden Compass uit 2007. Het boek heeft een rijke wereld en diepgaande personages, maar de film slaagde er niet in om deze complexiteit helemaal over te brengen.
Creatieve vrijheid en veranderingen
Filmmakers willen een verhaal vaak aanpassen om het beter te laten werken voor het visuele medium of om het aantrekkelijker te maken voor een breder publiek. Dit kan soms resulteren in ingrijpende veranderingen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het combineren van personages, het veranderen van het einde of zelfs het volledige herschrijven van bepaalde verhaallijnen. De film Percy Jackson & the Olympians: The Lightning Thief uit 2010 is een voorbeeldfilm waarin belangrijke plotpunten en karakterontwikkelingen werden genegeerd, waardoor de film niet de magie van het boek kon overbrengen. Veranderingen kunnen ook zeker goed uitpakken, zoals bij The Lord of the Rings. Hierbij werden sommige scènes uit het boek ingekort of weggelaten, maar de essentie werd behouden. Als de kern van een verhaal verdwijnt, kan het gebeuren dat een verfilming faalt.
Casting en visuele stijl
Een ander groot struikelblok kan de casting zijn. Lezers van een boek hebben vaak een sterk beeld van hoe een personage eruitziet en voelt. Als een acteur daar niet aan voldoet, kan dit soms afleiden. Soms zijn acteurs simpelweg verkeerd gekozen of wordt hun rol anders geïnterpreteerd dan hoe ze in het boek werden neergezet. Daarnaast kan de visuele stijl van een film ook een grote rol spelen. Een boek kan eindeloos fantasievolle werelden beschrijven, maar als een film dit niet overtuigend weet te vertalen naar het scherm, kan het nep of goedkoop aanvoelen. Films als Eragon uit 2006 en The Dark Tower uit 2017 leden onder matige special effects en een gebrek aan de sfeer die de boeken juist zo geliefd maakten.
Commercieel
Films worden niet alleen gemaakt om een goed verhaal te vertellen, maar ook om geld op te brengen. Studio’s willen een zo groot mogelijk publiek bereiken. Dit kan betekenen dat verhalen versimpeld worden of dat er juist extra actie of romantiek wordt toegevoegd. Ook dit kan er allemaal voor zorgen dat de film minder lijkt op het originele boek en dus minder indruk maakt. Het verfilmen van een boek is dus eigenlijk best lastig. Je moet trouw blijven aan het verhaal, maar ook zorgen dat het werkt als film. Soms lukt dit heel goed, maar ook vaak gaat het mis, doordat er te weinig overblijft van hetgeen dat het boek zo bijzonder maakte.
Reacties (0)