lynx   »   [go: up one dir, main page]
Wikipedia

Heather Locklear

amerykańska aktorka

Heather Deen Locklear[1][2] (ur. 25 września 1961 w Los Angeles) – amerykańska aktorka i producentka telewizyjna.

Heather Locklear
Ilustracja
Imię i nazwisko

Heather Deen Locklear

Data i miejsce urodzenia

25 września 1961
Los Angeles

Zawód

aktorka, producentka filmowa

Współmałżonek

Tommy Lee
(1986–1993; rozwód)
Richie Sambora
(1994–2007; rozwód)

Lata aktywności

od 1980

Multimedia w Wikimedia Commons

Rozpoznawalność zapewnił jej udział w telewizyjnych serialach takich jak Dynastia (1981–1989), T.J. Hooker (1982–1986), Melrose Place (1993–1999) i Spin City (1999–2002). Jej pierwszą rolą kinową była postać Victorii „Vicky” Tomlinson McGee w filmie Marka L. Lestera Podpalaczka (Firestarter, 1984)[3].

Była sześciokrotnie nominowana do Złotego Globu (1994, 1995, 1996, 1997, 2000, 2002)[4]. Została uhonorowana dwiema statuetkami Bravo Otto dla najlepszej gwiazdy telewizyjnej (1983, 1989), przyznanymi przez niemiecki dwutygodnik dla młodzieży „Bravo”.

Życiorys

edytuj

Wczesne lata

edytuj

Przyszła na świat w Los Angeles[5] w Kalifornii w zamożnej rodzinie biznesmenów pochodzenia angielskiego, szkockiego i niemieckiego[6]. Jej ojciec, William Robert Locklear[7][8], był dziekanem Szkoły Inżynierskiej przy Uniwersytecie Kalifornijskim (UCLA)[9], a matka Diane Meredyth Tinsley pełniła funkcję asystenta administracyjnego koncernu „Disneya”[10][11]. Dorastała w doskonałych warunkach razem z trzema starszymi siostrami. Po tym, jak została odrzucona ze swojego szkolnego zespołu cheerleaderek, Locklear dołączyła do klubu teatralnego i odkryła, że aktorstwo jest jej prawdziwą pasją[12].

W 1979, po ukończeniu Newbury Park High School[13] w Newbury Park w stanie Kalifornia, podjęła studia psychologiczne na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles[14]. Po studiach pracowała jako modelka w reklamach[15].

Kariera

edytuj

Przed kamery telewizyjne trafiła jako studentka psychologii, wyróżniona przez prowadzącego klasę reklamy[16]. Gościła na szklanym ekranie w serialach: NBC CHiPs z Erikiem Estradą, Robertem Pine i Williamem Smithem, ABC 240-Robert (1981) i sitcomie ABC Osiem to wystarczająco (Eight Is Enough, 1981)[17] z Dickiem Van Patten. Wystąpiła w komedii telewizyjnej CBS Return of the Beverly Hillbillies (1981) u boku Buddy’ego Ebsena i dramacie telewizyjnym NBC Twirl (1981) z Erin Moran[18].

9 grudnia 1981 pojawiła się w czternastym odcinku opery mydlanej ABC, producenta Aarona Spellinga, Dynastia (Dynasty) – pt. „Pojednanie” („Reconciliation”) jako zmysłowa i prowokująca Samantha Josephine „Sammy Jo” – uwielbiająca wykorzystywać i manipulować ludźmi, uwikłana w intrygi klanu wielkich nafciarzy[19]. Lecz jak żadna inna postać tego serialu zmienia się – ze „złej” dziewczyny, która wdarła się do rodziny Carringtonów dla pieniędzy, w wartościową kobietę i czułą matkę. Za tę rolę była dwukrotnie nominowana do nagrody Soap Opera Digest (1986, 1990). Pierwszą główną rolę zagrała w serialu policyjnym ABC T.J. Hooker (1982–1986) jako oficer Stacy Sheridan[20]. W dreszczowcu NBC Zabójca miasta (City Killer, 1984) wystąpiła w roli atrakcyjnej Andrei McKnight, którą nęka psychopatyczny wielbiciel[21].

Była na okładkach magazynów takich jak „Playgirl” (w lipcu 1983 z Lorenzo Lamasem), „Ekran” (w grudniu 1989), „Film” (we wrześniu 1990 z Alem Corleyem i w lutym 1992), „Shape” (w październiku 1990), „Complete Woman” (w grudniu 1993), „Details” (w październiku 1994), „InStyle” (w marcu 1995, w maju 2000), „Cosmopolitan” (w kwietniu 1995), „Esquire” (w czerwcu 1995), „Glamour” (w czerwcu 2000), „Allure” (we wrześniu 2000) i „Marie Claire” (w czerwcu 2001)[22].

Wzorem jest dla mnie Marilyn Monroe, która w telewizji nigdy nie mogłaby osiągnąć tak wiele. Sława z małego ekranu mija wraz z serialem, o powtórkach nie ma co marzyć, w tym młynie wszystko kręci się tak szybko. Jeśli poważnie traktuje się swoją profesję, trzeba szukać czegoś trwałego. (Heather Locklear)[23]

Spróbowała też sił na dużym ekranie w adaptacji powieści Stephena Kinga Podpalaczka (Firestarter, 1984), w roli matki tytułowej bohaterki (w tej roli Drew Barrymore). Jej kolejna rola kinowa Abby Arcane, obiekt uczuć zielonawego monstrum z bagien, w żartobliwym filmie Powrót potwora z bagien (The Return of Swamp Thing, 1989)[24] nie została dobrze przyjęta przez krytyków i otrzymała nagrodę Złotej Maliny dla najgorszej aktorki roku. W komedii satyrycznej ABC Seks skandal po amerykańsku (Jury Duty: The Comedy, 1990) ze Stephenem Baldwinem została obsadzona w roli Rity Burwald, telefonicznej „call girl”[25]. Z powodzeniem wcieliła się w rolę Melody Shepherd, przewrotnej asystentki dziennikarki wiadomości telewizyjnych (Barbara Eden) w teledramacie Zabójczy urok (Her Wicked Ways, 1991)[26], Jan, która po załamaniu psychicznym wyjeżdża ze swoim mężem (Robert Carradine) do domu na odludną wieś w telewizyjnym dreszczowcu Iluzje (Illusions, 1992) z udziałem Emmy Samms, ambitnej Betsy, która awansuje na kierownicze stanowisko kierownicze, prześladowanej przez psychopatyczną sekretarkę (Linda Purl) w telewizyjnym dreszczowcu Język ciała (Body Language, 1992), Victorii Gilbert w telewizyjnym horrorze Podglądacz (Fade to Black, 1993) u boku Timothy’ego Busfielda oraz postać mężatki i matki dwóch córek, którą targa wiele osobowości i mierzy się z przerażającą przeszłością mrocznych sekretów po śmierci ojca w telewizyjnym dreszczowcu psychologicznym Rozbity umysł (Shattered Mind, 1996). Rola Amandy Woodward, kobiety zawziętej i perfidnej w operze mydlanej ABC Melrose Place (1993–1999) przyniosła jej w latach 1994–1997 czterokrotnie nominację do nagrody Złotego Globu. 14 maja 1994 gościła w programie rozrywkowym Saturday Night Live.

W 1994 i 2001 została wybrana przez czytelników magazynu „People” jedną z „50. najpiękniejszych ludzi na świecie”. Za rolę Caitlin Moore w sitcomie muzycznym Spin City (1999–2002) u boku Michaela J. Foxa i potem Charliego Sheena dwukrotnie była nominowana do Złotego Globu (2000, 2002)[27].

W 2000 wzięła udział w reklamie L’Oréal[28]. Następnie zagrała Harley Random, szefową portu lotniczego zarządzająca płytą lotniska w serialu NBC Port lotniczy LAX (LAX, 2004–2005), którego była także producentem wykonawczym. Wystąpiła gościnnie w sitcomie CBS Dwóch i pół (Two and a Half Men, 2004) i serialu Boston Legal (2005) z Williamem Shatnerem. W komedii romantycznej Idealny facet (The Perfect Man, 2005) była matką Hilary Duff. W 2006 gościła w programie telewizyjnym Kobiety pewnego wieku (Women of a Certain Age) i pojawiła się w teledysku do singla Toby’ego Keitha „Crash Here Tonight” (2006).

W 2007 wystąpiła gościnnie jako Heather Truscott w sitcomie dla młodzieży Disney Channel Original Series Hannah Montana oraz serialu CBS Sposób użycia (Rules of Engagement) w roli Barbary i zajęła 25. miejsce na liście „100. największych ikon telewizyjnych” według „TV Guide” i „Entertainment Weekly”[29].

Życie prywatne

edytuj

Była związana z Andrew Stevensem (1980–1981)[30], Tomem Cruise’em (1982), Scottem Baio (1983), Christopherem Atkinsem (1983–1984) i Markiem Harmonem (1984)[31].

Locklear ma za sobą dwa nieudane związki małżeńskie z muzykami rockowymi. W 1985 poznała Tommy’ego Lee, ekscentrycznego perkusistę grupy Mötley Crüe. Wzięli ślub 10 maja 1986[32]. Po zdradzie z gwiazdą porno[33] – Debi Diamond na planie filmu kręconego przez przyjaciela Tommy’ego Lee – Rona Jeremy’ego[34], 16 sierpnia 1993 doszło do rozwodu. W maju 1994 poznała Richiego Samborę[31], gitarzystę zespołu Bon Jovi. Pobrali się 17 grudnia 1994 w Paryżu[35]. Mają córkę Avę Elizabeth (ur. 4 października 1997)[36][37]. Rozstali się w lutym 2006, a po trzynastu latach małżeństwa wzięli rozwód 11 kwietnia 2007, gdy Locklear odkryła korespondencję Richiego i swojej bliskiej przyjaciółki Denise Richards[38].

W 2006 spotykała się z Davidem Spade’em[31]. W latach 2007–2011 była w związku z Jackiem Wagnerem[39]. W latach 2012–2013 związała się z pracownikiem technicznym Larrym Porushem[40][41]. Od marca 2013 jej partnerem był chirurg plastyczny doktor Marc Mani[42][43][44].

Filmografia

edytuj

Seriale

edytuj
  • 1980: CHiPs jako nastolatka
  • 1981: 240-Robert jako Jean
  • 1981: Eight Is Enough jako Ingrid
  • 1981–1989: Dynastia (Dynasty) jako Sammy Jo Dean Carrington
  • 1982: Fantastyczna wyspa (Fantasy Island) jako Lorraine Wentworth
  • 1982: Matt Houston jako Cindy McNichol
  • 1982–1986: T.J. Hooker jako oficer Stacy Sheridan (sezony 2–5)
  • 1983: Tales of the Unexpected jako Pat Ward
  • 1983: Statek miłości (The Love Boat) jako Patti Samuels
  • 1983: Hotel jako Miranda Harding
  • 1989–2018: ABC TGIF jako Alex
  • 1990–1991: Going Places jako Alexandra „Alex” Burton
  • 1992: Batman (Batman: The Animated Series) jako Lisa Clark (głos)
  • 1993–1999: Melrose Place jako Amanda Woodward Blake Parezi McBride Burns
  • 1997: Wieczór z muppetami (Muppets Tonight) – w roli samej siebie
  • 1998: Herkules (Hercules: The Animated Series) – odc. „Herkules i Argonauci” („Hercules and the Argonauts”) jako Nymphs (głos)
  • 1999–2002: Spin City jako Caitlin Moore
  • 2000: Bobby kontra wapniaki (King of the Hill) jako Peggy Donovan (głos)
  • 2002: Ally McBeal jako Nicole Naples
  • 2002: Hoży doktorzy (Scrubs) jako Julie Keaton
  • 2004: Dwóch i pół (Two and a Half Men) jako Laura Lang
  • 2004–2005: Port lotniczy LAX (LAX) jako Harley Random
  • 2005: Orły z Bostonu (Boston Legal) jako Kelly Nolan
  • 2007: Hannah Montana jako Heather Truscott
  • 2007: Sposób użycia (Rules of Engagement) jako Barbara
  • 2007: See Jayne Run jako Jayne Doherty
  • 2009–2010: Melrose Place jako Amanda Woodward
  • 2012–2013: Rozpalić Cleveland (Hot in Cleveland) jako Chloe
  • 2013: Franklin & Bash jako Rachel King
  • 2016–2017: Too Close to Home jako Pierwsza Dama
  • 2017: Przepis na amerykański sen (Fresh Off the Boat) jako Sarah

Filmy TV

edytuj
  • 1981: Twirl jako Cherie Sanders
  • 1981: The Return of the Beverly Hillbillies jako Heather
  • 1984: Zabójca miasta (City Killer) jako Andrea McKnight
  • 1988: Rockendrolowa mama (Rock ’n’ Roll Mom) jako Darcy X
  • 1990: Dobra partia (Rich Men, Single Women) jako Tori
  • 1990: Seks skandal po amerykańsku (Jury Duty: The Comedy) jako Rita Burwald
  • 1991: Zabójczy urok (Her Wicked Ways) jako Melody Shepherd
  • 1991: Dynastia: Pojednanie (Dynasty: The Reunion) jako Sammy Jo Carrington
  • 1992: Język ciała (Body Language) jako Betsy Frieze
  • 1992: Spotkania na autostradzie (Highway Heartbreaker) jako Alexandra „Alex” Moulton
  • 1992: Iluzje (Illusions) jako Jan Sanderson
  • 1993: Podglądacz (Fade to Black) jako Victoria
  • 1995: Teksański rozwód (Texas Justice) jako Priscilla Davis
  • 1996: Shattered Mind jako Suzy / Bonnie / Ginger / Victoria / D.J.
  • 1997: Dwie kule (Double Tap) jako agentka Katherine Hanson
  • 2003: Once Around the Park jako Alex Wingfield
  • 2006: Women of a Certain Age jako Barb
  • 2007: Nora Roberts – Angels Fall (Angels Fall) jako Reece Gilmore
  • 2008: Flirt z czterdziestką (Flirting with Forty) jako Jackie Laurens
  • 2011: On mnie kocha (He Loves Me) jako Laura
  • 2016: The Game of Love jako Frankie
  • 2021: Nie przejmuj się drobnostkami: historia Kristine Carlson (Don’t Sweat the Small Stuff: The Kristine Carlson Story) jako Kristine Carlson
  • 2024: Mormońska mama popełniła błąd: historia Ruby Franke (Mormon Mom Gone Wrong: The Ruby Franke Story) jako Jodi Hildebrandt

Filmy

edytuj

Nagrody

edytuj
Rok Nagroda Kategoria Film
1983 Złota statuetka Bravo Otto, przyznana przez niemiecki dwutygodnik dla młodzieży „Bravo” Najlepsza gwiazda telewizyjna[45] –
1984 Brązowa statuetka Bravo Otto Najlepsza gwiazda telewizyjna[46] –
1989 Złota statuetka Bravo Otto Najlepsza gwiazda telewizyjna[47] –
1990 Złota Malina Najgorsza aktorka[48] Powrót potwora z bagien (1989)
Srebrna statuetka Bravo Otto Najlepsza gwiazda telewizyjna[49] –
1991 Brązowa statuetka Bravo Otto Najlepsza gwiazda telewizyjna[50] –

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Heather Locklear Celebrity, „TV Guide” [dostęp 2015-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-29] (ang.).
  2. ↑ Personalidade: Heather Locklear (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2012-01-13]. (port.).
  3. ↑ Heather Locklear – Television Actress, Pin-up. Biography.com. [dostęp 2015-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-29)]. (ang.).
  4. ↑ Heather Locklear Awards. AllMovie. [dostęp 2022-08-19]. (ang.).
  5. ↑ Heather Locklear. TV.com. [dostęp 2015-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-27)]. (ang.).
  6. ↑ Heather Locklear – What Nationality Ancestry. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2016-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-29)]. (ang.).
  7. ↑ William Robert Locklear. Genealogy.com. [dostęp 2016-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-29)]. (ang.).
  8. ↑ William Robert Locklear – Family tree Tim Dowling. Geneanet. [dostęp 2016-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-29)]. (ang.).
  9. ↑ Heather Locklear – Toute l’actu !. Pure People. [dostęp 2015-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (fr.).
  10. ↑ Heather Deen Locklear – Family tree Tim Dowling. Geneanet. [dostęp 2015-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-29)]. (ang.).
  11. ↑ Heather Locklear Biography (1961-). Film Reference. [dostęp 2015-08-12]. (ang.).
  12. ↑ Heather Locklear Trivia. FamousFix.com. [dostęp 2022-08-17]. (ang.).
  13. ↑ Heather Locklear News, Pictures, and Videos. TMZ.com. [dostęp 2015-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-29)]. (ang.).
  14. ↑ Heather Locklear Biography. lifetimetv.co.uk. [dostęp 2015-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-25)]. (ang.).
  15. ↑ Heather Locklear. ČSFD.cz. [dostęp 2015-08-12]. (cz.).
  16. ↑ Avik Gilboa. Kinorama: Heather Locklear. „Film”. nr 8/1992 (2223) (XLVII), s. 16, 23 lutego 1992. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 
  17. ↑ Heather Locklear. Stopklatka.pl. [dostęp 2011-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-17)]. (pol.).
  18. ↑ Heather Locklear. Osobnosti.cz. [dostęp 2015-08-12]. (cz.).
  19. ↑ Kinorama: Heather Locklear. „Film”. nr 7/1989 (2067) (XXXVIII), s. 12, 12 lutego 1989. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 
  20. ↑ Hal Erickson: Heather Locklear Biography. AllMovie. [dostęp 2015-08-12]. (ang.).
  21. ↑ Grzegorz Widełko. Video: Zabójca miasta. „Film”. nr 14/1992 (2157) (XLVII), s. 26, 5 kwietnia 1992. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 
  22. ↑ Heather Locklear Magazines. FamousFix. [dostęp 2020-10-06]. (ang.).
  23. ↑ Kinorama: Heather Locklear. „Film”. nr 27/1983 (1774) (XXXVIII), s. 24, 3 lipca 1983. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 
  24. ↑ Heather Locklear – About This Person – Movies & TV, „The New York Times” [dostęp 2015-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-29] (ang.).
  25. ↑ Kinorama: Heather Locklear. „Film”. nr 39/1990 (2150) (XLV), s. 13, 30 września 1990. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 
  26. ↑ Video: Zabójczy urok. „Film”. nr 22/1992 (2237) (XLVII), s. 26, 31 maja 1992. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 
  27. ↑ Heather Locklear. MYmovies. [dostęp 2015-08-12]. (wł.).
  28. ↑ Heather Locklear and L’Oreal Paris. [dostęp 2015-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-29)]. (ang.).
  29. ↑ 50 Greatest TV Icons. „Entertainment Weekly”. [dostęp 2015-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-27)]. (ang.).
  30. ↑ Vince Neil Dating Relationships. Shagtree. [dostęp 2022-07-27]. (ang.).
  31. ↑ a b c Heather Locklear Dating. FamousFix. [dostęp 2015-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-29)]. (ang.).
  32. ↑ Heather Deen Locklear – Genealogy. Geni. [dostęp 2016-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-29)]. (ang.).
  33. ↑ Tommy Lee Reveals When He First Realized He Had A Huge Rod. Blabbermouth.net. [dostęp 2016-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-29)]. (ang.).
  34. ↑ Porn King Ron Jeremy’s thoughts on Tommy Lee’s penis: “Mine is bigger”. Metal Sludge. [dostęp 2016-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-29)]. (ang.).
  35. ↑ Avik Gilboa. Życie towarzyskie i uczuciowe. „Film”. nr 8/1995 (2318), s. 80, marzec 1995. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 
  36. ↑ Heather Locklear. Listal. [dostęp 2015-08-12]. (niem.).
  37. ↑ Laura Connor, Dynasty comeback gets big-budget Netflix revamp – but what happened to the original soap’s cast?, „Daily Mirror”, 22 stycznia 2018 [dostęp 2019-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-04] (ang.).
  38. ↑ Natalie Stone, Season 10 Finale: What Happened Between Denise Richards and Heather Locklear?, „People”, 16 września 2020 [dostęp 2022-07-27] (ang.).
  39. ↑ Heather Locklear: Aktuelle News, Infos & Bilder. Bunte. [dostęp 2015-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-29)]. (niem.).
  40. ↑ Heather Locklear Goes on Date With New Boyfriend. Us Weekly. [dostęp 2015-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-29)]. (ang.).
  41. ↑ Beau Heather Locklear zidentyfikowany!. tooFab.com. [dostęp 2015-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-29)]. (ang.).
  42. ↑ Heather Locklear’s New Beau: What to Know About Dr. Marc Mani. „People”. [dostęp 2015-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-05)]. (ang.).
  43. ↑ Heather Locklear, Marc Mani Step Out In Los Angeles. The Huffington Post. [dostęp 2015-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-29)]. (ang.).
  44. ↑ Heather Locklear, Boyfriend Marc Mani Still Going Strong, Spotted on Sweet Date Night. Us Weekly. [dostęp 2015-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-29)]. (ang.).
  45. ↑ Die Otto sieger 1983. Bravo-Archiv.de. [dostęp 2024-12-26]. (niem.).
  46. ↑ Die Otto sieger 1984. Bravo-Archiv.de. [dostęp 2024-12-26]. (niem.).
  47. ↑ Die Otto sieger 1989. Bravo-Archiv.de. [dostęp 2024-12-26]. (niem.).
  48. ↑ Razzie Awards 1989. Razzies Awards. [dostęp 2024-12-26]. (ang.).
  49. ↑ Die Otto sieger 1990. Bravo-Archiv.de. [dostęp 2024-12-26]. (niem.).
  50. ↑ Die Otto sieger 1991. Bravo-Archiv.de. [dostęp 2024-12-26]. (niem.).

Bibliografia

edytuj
  • Portret na życzenie: Heather Locklear. „Film”. nr 46/1990 (2157) (XLV), s. 22, 18 listopada 1990. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Heather_Locklear&oldid=76122825”
Лучший частный хостинг