Funny People (2009)

idd. waardeloze humor tenzij je 1000 keer grote lul humor vind. Dan is het echt een leuke film. Ik heb het laatste uur niet meer gezien omdat ik het niet meer trok.

Ik had thuis op de bank geen moeite met de lengte en het tempo van de film. Misschien is het een langere zit als je 'm in de bioscoop ziet (hebt gezien). Maar ik vond dat er genoeg gebeurde om interessant te blijven.

In de stand-up sets zaten teveel penisgrappen, maar voor de rest zat er hier en daar leuke humor in. Vooral Jonah Hill was grappig. Over het algemeen is het echter best een serieuze film, dus als je een typische Adam Sandler film verwacht - waar ik totaal geen liefhebber van ben - zal deze film je waarschijnlijk teleurstellen.

Net als in Knocked up slaagt Apatow erin om humor en drama op een onontwarbare en niet-geforceerde manier te brengen, zodat ik het ene moment zit te schaterlachen ("Are you mad that you died at the end of Die hard?") en het andere moment pijnlijk geraakt word door Sandlers achteloze manier van behandelen van de mensen om hem heen (de scène waarbij hij Seth Rogen eerst wegstuurt en daarna hem weer als een hondje terugroept: "go get me a fucking Diet Coke and remind yourself that that’s what you do for me. Now get the fuck out of here. [Rogen staat gehoorzaam op.] Don’t fucking leave! Sit down here, I don’t want to be alone."), alles geakteerd op een losse, al dan niet half-geïmproviseerde manier die de film een enorme levendigheid en "lifelike-ness" geeft. Heel bijzonder en af en toe enorm schrijnend.

Hoe ik meeleefde : toen Sandler aan Rogen vroeg om hem voor $50.000 te "euthanaseren" geloofde ik dat hij het echt meende, en toen hij hem daarna uit de droom hielp voelde ik me flink opgeschud. Een briljante situatiegrap waar ik stevig was ingestonken.

 

Een aardige wegkijker al had de film in principe wat korter gemogen. Seth Rogen is 1 van mijn favoriete komedie-acteurs en ook hier stelt hij me niet teleur. Op momenten komt hij weer gruwelijk droog om de hoek kijken, u gotta love it.....Het valt me op dat het vaak zo is dat grappige acteurs van Joodse komaf zijn, zoals Rogen, evenals Jonah Hill en Adam Sandler. Meer voorbeelden zijn Ben Stiller, Rob Schneider, Sacha Baron Cohen, Jack Black.... Dustin Hoffman is niet grappig BTW...

De genoemden staan in een lange traditie: Jerry Seinfeld, Woody Allen, Bette Midler, Lenny Bruce, Mel Brooks, George Burns, Jerry Lewis (hoewel je daar je vraagtekens bij kan zetten) en (de grappigste van allemaal) Groucho Marx.

Dit lijkt wel een film die opgebouwd is uit wat deleted scenes hadden moeten zijn. Ellenlang, met zo ongeveer elke 20 minuten een grap die wel oke is. Vaak wist ik niet eens of iets nou grappig bedoeld was, of dat eigenlijk alles een tragische ondertoon had. In beide gevallen is het vlees noch vis, niet erg grappig, niet heel erg tragisch.

Het straalt allemaal een enorme futloosheid uit, sowieso de eerste helft. Deels door Sandlers rol, deels omdat alles gewoon nogal traag en zonder pit is. Geen grappen, geen plot dat ergens heengaat. Daarna gaat het ineens alleen nog maar om zijn exvrouw met haar nieuwe vent, en blijft het saai, irrelevant, en nauwelijks grappig.

In twee dagen bekeken, grotendeels op anderhalve snelheid. Dat zegt dus al genoeg.

1,5*

Goh wat een geweldige film de lengte stoorde mij geen eens.Er werd goed geacteerd en vooral Seth Rogan was goed en Adam Sandler zou ik vaker zo willen zien.Het is meer een drama dan een comedy en dat maakt het zo goed.

Enige minpunt de constante piemel grappen dat word je echt zat op geven moment!

Personages zijn goed neergezet en menselijk, maar na een veelbelovend begin verliest de film focus in de vele zijlijntjes en wordt er op situaties te lang ingegaan. En dan begin je te letten op Apatows bijzonder saaie filmstijl (voortdurend medium shots van pratende mensen). 2.5.

saai film

ik ben nog nooit een film tegengekomen die ik best redelijk vond en die zo is ingestort dat je verbrouwereerd achterblijft.

smakeloos !

Een vrij goede film die helaas veel te lang doorgaat. Ik heb het gevoel dat het verhaal binnen 90 minuten ook wel verteld had kunnen worden. Maar de rollen zijn zeer goed verdeeld en Sandler speelt ook weer fantastich. 4*

Het begin is veel belovend, maar na de helft zakt het bij mij in. Jammer.

Mijn derde apatow, en ik zal er zeker nog kijken van hem om dat ze steeds heel vermakelijk zijn.

Een echte tragikomedie, en fijn om te zien dat de regisseur ook eens wat drama heeft toegevoegd in een film met toch wel volbloed comedy acteurs.

Adam Sandler doet het zeer goed. Na Reign Over Me heeft hij mij wel laten overtuigen dat hij kan acteren, en ook hier laat hij zien dat hij serieuzere rollen aankan.

Een gevoelig thema voor mij dat gelukkig niet TE realistisch is weergeven. Er zijn genoeg grappige grappen, en momenten die de film toch luchtig houden.

3,5

Te lange film die nooit echt boeiend wordt. Ik heb me laten vangen door de sterrencast, hierdoor had ik veel meer van deze film verwacht. Ook de stand-up comedy is van een laag niveau. Wel leuke bijrollen van Ray Romano en Eminem.

Verschrikkelijke regisseur die Apatow. Slaagt er nooit in een vlotte film te maken. 2,5 uur nodig voor een zelfverklaarde komedie. Heb nog nooit om een film van deze regisseur kunnen glimlachen. Pacing, pacing en nog eens pacing meneer Apatow.

Lastig! De film komt erg traag op gang,

maar het middenstuk is van behoorlijk niveau.

Maar dan wordt er onnodig een nieuw hoofdstuk aangeplakt die kwalitatief minder sterk is. Jammer! *2,5

Sterke film die voornamelijk erg grappig is, maar ook met een serieuze ondertoon af en toe weet te raken.

Sandler en Rogen zitten volledig in hun element en weten de personages en diens wisselwerking natuurlijk en oprecht neer te zetten. Het zijn ook niet zo zeer de stand-up scènes die heel grappig zijn, maar vooral de interactie tussen de twee. Hill en Schwartzmann geven de humor nog een extra zetje met wat hilarische one-liners. Leslie Mann voegt wat dat betreft minder toe, maar is natuurlijk wel een fantastische verschijning.

De film is in het eerste uur het sterkst, maar zwakt daarna wel enigszins af. Dat komt voornamelijk doordat het einde te lang gerekt. Ondanks dat, enorm genoten.

4*

Leuke film met Adam Sandler, Seth Rogen en Leslie Mann allemaal sympathieke acteurs waar je graag naar zult kijken als de film uitkomt op tv. Maar met reclame erdoorheen blijft er weinig van over.

Een dramakomedie met veel inhoud, maar regisseur Judd Apatow gebruikt een absurd lange speelduur om zijn verhaal uit te werken. De sentimentele ondertoon wordt bovendien na een uur alweer losgelaten, waarna je als kijker zit opgezadeld met een boel vervelende personages en hun oninteressante geleuter. Adam Sandler en Seth Rogen vormen daarbinnen gelukkig een aardig duo, maar onderscheiden zich te weinig om de kijker geboeid te houden voor 146 minuten lang. Apatow springt verder van de hak op de tak en propt zoveel mogelijk humor in een beknopte sequentie, maar eigenlijk slaat de komedie zelden effectief aan. Het is dat er een hoog tempo heerst en een aantal onverwachte wendingen worden genomen, anders was Funny People nog dieper door het ijs gezakt.

Van de week voor het eerst sinds 2009 gezien en ik ga toch een halve ster omlaag in de beoordeling. Best wel een flink aantal van de Adam Sandler-komedies herzien het afgelopen jaar en, hoewel ik betwijfel of ze allemaal dezelfde beoordeling van me zouden krijgen als ik die films nu voor het eerst zou zien, zijn de amusementswaarde en de herinneringen nog altijd zo positief dat ik me niet geroepen voel om overal de beoordeling aan te passen. Sandler behoorde in mijn jeugd wel tot één van mijn helden op komisch gebied.

Funny People was in mijn herinnering eigenlijk al niet zo heel erg geweldig en die mening heb ik nog steeds. Is het slecht? Zeker niet wat mij betreft. De humor blijft dusdanig beperkt tot seks-gerelateerde grappen dat het zelden écht grappig is, maar zo af en toe leeft de film op en het blijft lange tijd best onderhoudend. Het gaat mis zodra men er halverwege voor kiest de ziekte van George op te lossen en je zodoende eigenlijk in Funny People II belandt. Vanaf dat moment krijg je een verhaal voorgeschoteld waarin George zijn ex weer voor zich probeert te winnen: een heel andere film, maar ook een behoorlijk stoffige. De film is op een gegeven moment ook écht gewoon op, maar duurt daarna nog zeker een half uur.

Sandler speelt oké, maar ik vind dit niet het beste werk van hem, zowel in komisch als dramatisch opzicht. Voor dat laatste hoef je sowieso niet te kijken: daarvoor heeft hij inmiddels genoeg andere films in zijn repertoire die meer de moeite waard zijn. Enige zelfspot die hij hier toont kan ik wel waarderen. Seth Rogen is normaal gesproken niet mijn acteur, maar doet het hier best wel aardig. Leslie Mann heeft wel wat chemie met Sandler - wellicht dat het nog wat vertrouwd voelde na een eerdere samenwerking in Big Daddy - maar speelt wel een steeds vervelender wordend personage. Overige rollen zijn wat mij betreft niet noemenswaardig en dat is wel een dingetje, want vaak maken de bijrollen de komedies van Sandler wel af.

Best een prima film om eens tussendoor mee te pikken, maar wel met overduidelijke euvels. De film slaagt er niet altijd in om grappig te zijn, maar "the elephant in the room" is duidelijk: het duurt gewoon veel te lang. Bovendien zorgt het feit dat de film uit twee delen lijkt te bestaan ervoor dat het wat ongestructureerd en rommelig overkomt. Ik krijg ook de indruk dat dit een beetje een vergeten film is geworden, maar verbazingwekkend vind ik dat niet.

3* (was 3,5*)