Queen & Slim (2019)

"Can I be your legacy?"
"You already are."

Interessant. Queen & Slim is een moderne versie van Bonnie and Clyde, hoewel Queen en Slim wel een stuk sympathieker zijn en geen overvallen en moorden plegen. Voor sommige zal dit de film een stuk minder interessant maken, maar ik ging wel mee in het gedoemde avontuur van Queen en Slim.

Dat komt door het acteerwerk van Kaluuya en Turner-Smith, maar ook door de fantastische regie en het audiovisuele gedeelte. De muziek is heerlijk, en samen met de regie van Melina Matsoukas zorgt het voor een dromerige sfeer. Rassenkwesties, etnisch profileren en politiegeweld spelen een grote rol, maar het is nooit overheersend. Matsoukas kiest ook niet opzichtig voor een bepaalde partij (zie het doodschieten van een agent door een jongen), maar ze laat zien dat de polarisatie in het huidige Amerika alleen maar verliezers kent.

Verwacht geen actie klopjacht spektakel. Want dan kom je bedrogen uit.

"Queen & Slim" is een vrij trage en lange film van meer dan 2 uur die het vooral moet hebben van dialogen en sterk acteer werk. Het is een road movie die je dwars door Amerika heen brengt met ontmoetingen met diverse uiteenlopende types die allemaal een onderdeel worden of al zijn in dit vooral dramatische verhaal.

Je komt vooral veel te weten over het leven van Queen en haar traumatische verleden.

Verder is " Queen & Slim" vooral een onverwachte hele lange tinder date geworden en zie je de 2 personages naar elkaar toegroeien. De film is prachtig in beeld gebracht vooral als men op doorreis is en doorspekt met een geweldige soundtrack.Ook al zie je het slot van mijlen ver aankomen en is dit bij voorbaat geen verrassing, "Queen & Slim" weet je alsk kijker te raken en mee te slepen. Hoe langer de film duurt hoe meer je met de hoofdpersonen betrokken voelt. Erg mooi.

4*/4.5*

Goeie film waarin een man en vrouw op hun eerste date worden aangehouden door een politie-agent. Een roadmovie waarin de twee hoofdpersonages elkaar leren kennen terwijl ze samen op de vlucht zijn. Meer dan genoeg goeie scenes, maar de film gaat wel wat te lang door. De film heeft een fijne sfeer die onderstreept wordt door het fijne acteerwerk van de twee hoofdrolspelers en de soundtrack. Een kleine 3.5 sterren.

Goeie film en vooral actueel

Aanrader‼️‼️

Mooie film, ik vond hem ook niet te lang. De filmposter zou je bijna op het verkeerde been zetten, ik had de indruk dat het over een rapper ging en rappers boeien mij niet.

Bleek dus over een goeie knul en zijn date te gaan, op de loop na ongelukkige omstandigheden.

Geen flitsende actiefilm vol geschiet en achtervolgingen maar een relatief rustige film waarin de spanning vrijwel continu aanwezig.

Het predikaat hedendaagse Bonny & Clyde is ook misleidend, de hoofdpersonen zijn allesbehalve Bonny & Clyde.

Goed doordachte film. Een date die door ongelukkige omstandigheden uitloopt op een klopjacht. De film neemt de tijd het verhaal te vertellen, maar voelt nergens langdradig aan. Dat komt mede door het uitstekende acteerwerk door de hoofdrolspelers. Een knap filmdebuut!

Stijlvol simpel.

Dit ietwat onevenwichtige speelfilmdebuut van Melina Matsoukas neemt de tijd, maar doet deze tegelijkertijd gemakkelijk vergeten. Dat zit hem niet zozeer in de dialogen, want die zijn soms wat theatraal en stroperig, maar je bent als kijker uiteraard geïnteresseerd of ze het gaan redden. Want zoals we weten van Bonnie & Clyde, het kan verkeren als opgejaagd stel.

De filmmaakster weet door een gewelddadige opening met een dolgedraaide politieagent die het duo staande houdt na een domme stuuractie, niet gelijk de sympathie op te wekken. Hoe actueel het racistisch politiegeweld in de VS momenteel ook is, de scène voelt ietwat overdreven al zal de waarheid wellicht helaas dichtbij liggen.

Dat de regisseuse normaliter commercials en videoclips schiet, alhoewel ze eveneens een miniserie op haar naam heeft staan, komt vooral tot uiting tijdens een bluesconcert waarbij het publiek een nogal hoog figurantengehalte heeft. Alsof er dan toch stiekem een popartiest moet worden gepromoot. Eigenlijk is dit een van de betere passages, althans een die weet te beklijven. Hoe dik aangezet dan ook.

Stijlvol en interessant zijn de sleutelwoorden van Queen & Slim, maar wellicht ook oppervlakkig en simpel. Thelma & Louise had destijds net wat meer vertier te bieden. De poging is voldoende geslaagd, maar door enigszins richtingloos te werk te gaan vraag je je af of de vinger wel op de gevoelige plek wordt gelegd. Als alles zo gepolijst is dan glijdt hij wellicht wat weg.

***

Met dank aan Entertainment One voor het recensie-exemplaar.

Sterke sfeervolle eigentijdse hervertelling van Bonny & Clyde. Heerlijke soundtrack en met een fantastische cast. Maar toch stemt deze film je vooral droef, want het maakt ook duidelijk dat de Verenigde Staten een ziek land is, doodziek. En dan heb ik het niet over Corona.

4*

Door de 'Black lives matter' demonstraties van nu is dit een pijnlijk actuele film. Als je door een politieagent behandeld wordt zoals de hoofdrolspelers in deze film kan ik me heel goed voorstellen dat je zo'n gast afknalt. De film is spannend, aangrijpend en goed geacteerd. Grappig om Flea van the Red Hot Chili Peppers in een bijrol te zien. Een van de beste films die ik tot nu toe dit jaar gezien heb.

De film is natuurlijk vooral gebaseerd op de demonstraties van Black Lives Matter waar ik persoonlijk niet zoveel mee heb. Het is zelfs wat hypocriet als je weet dat het donkere geslacht de meeste moorden zelf op hun geweten hebben. Ja onderling zelf dus. Neemt niet weg wat er op dit moment gebeurt natuurlijk ook niet kan. Maar juist vanwege de vele polarisaties had ik hier en daar toch wat aangepast zodat niet alles lijkt dat de witte man het kwaad is. Het eind bijvoorbeeld werkt daar niet aan mee en versterkt het juist. Jammer gemiste kans! Ook het gesprekje met de donkere agent met witte agent was weer zo typisch anti wit gemaakt. Gelukkig is de toon verder wel goed in deze film en laten de twee hoofdrolspelers een uitstekende rol achter. Het acteerwerk is sterk. De conversaties chemie het wordt goed overgebracht. Het gebeuren heeft de twee wel een andere dimensie gegeven. Normaal gesproken was er na de eerste date geen tweede date meer geweest. Je ziet ze ook mooi groeien naar elkaar toe. Ook de locaties zijn veelal mooi gekozen. De bar ziet er sfeervol uit de muziek is top en ook al is de film erg traag hij verveelt echter nooit.

De groene auto deed me een beetje denken aan Green Book. Maar dat niveau haalt deze film niet. Zo zitten er wat zwakke momenten in Queen & Slim. Met name in het opvanghuis van deze witte mensen om het zomaar te zeggen. Ze wisten de weg goed te vinden onder de planken En dat ging dan ook nog razendsnel. Ook de vlucht was wel erg makkelijk in elkaar gezet om nog maar te zwijgen over dat hert pfff.

Het eind voel je wel een beetje aankomen. Maar had toch stiekem meer een soort van Thelma & Louise 1991 verwacht en niet in deze verwachte afloop.

Toch scoort de film voor mij een ruime voldoende en zal ik hem zeker nog een keer terug willen zien.

Fantastische film zeg! Dit is geen film over de rassenproblematiek (hooguit wordt de enorme complexiteit ervan belicht), zoals je allicht zou verwachten en waar ik ook een beetje voor vreesde. Dit is gewoon een onvervalste love story. Eentje van de bovenste plank. De chemie tussen beide hoofdrolspelers is onweerstaanbaar.

Deze film had zoveel potentie kunnen zijn. Het is allemaal net niet.

ja... toch een prima film, die langzaam maar niet vervelend voor kabbelt.

3.5 ***

Fijne film, die ook snel voorbij gaat ondanks de lange speelduur.

Wat een prachtige slotscene en wat een geweldig ingetogen acteerwerk van de twee hoofdrolspelers.

Verhaal is recht toe recht aan en de film is goed gemaakt. Nergens in het verhaal is er iets dat je zegt: wie doet nou zo iets doms. Het verloop was wat mij betreft redelijk natuurgetrouw en het bleef boeiend.
Moraal van het verhaal is dan ook dat er altijd een rat tussen zit die je erbij naait.

Dikke voldoende wat mij betreft.

Nou, betichtte... ik merkte slechts op. Die enorme lap tekst waar ik op reageerde was dan ook een aaneenschakeling van flauwekul en ging in het geheel niet over de film. Slechts een haatstukje richting de Black Lives Matter beweging, wat racistische termen, een bewering dat racisme in Nederland "wel meevalt omdat de helft van de bevolking een gemengd huwelijk heeft", en als kers op de stupiditeits-taart werd George Soros er nog even bijgehaald.

Verder over de film: Dat ik vond dat ze niet de meest handige keuzes maakten zou ik kunnen onderbouwen, maar hoeft uiteraard niet. Ik heb het in mijn recensie namelijk wél over de film, in tegenstelling tot Amandelbrood in zijn "recensie"

Maar als je graag een voorbeeld wilt ben ik de beroerdste niet, en geef ik je er zelfs twee:

1: Terwijl ze inmiddels door het hele land op alle 'wanted' staan en op elke nieuwszender te zien zijn geweest besluiten ze om een avondje te gaan drinken en dansen in een openbare bar.

en 2: Queen hangt op een gegeven moment half uit het raam van de wagen om heel cliché 'de vrijheid' te voelen. (had ik in mijn recensie ook al genoemd overigens) Het geeft een mooi plaatje voor de film, maar of het erg verstandig was weet ik niet. Ik zou in hun situatie iets minder onnodige risico's nemen.

Ik vond ze er na de "behandeling" zeg maar compleet anders uit zien en dus onherkenbaar. Ik vond het juist zo frappant dat ze zo snel herkend werden. Misschien hadden ze beter op kunnen splitsen, dat was waarschijnlijk een betere keuze geweest, maar dan had je een hele andere film gehad. Verder uit het raam hangen lijkt me niet gelijk een aanwijzing voor wie dan ook dat dat dan de daders moeten zijn. Dat heeft toch niets met elkaar te maken? Elke cop killer hangt uit het raam van een auto?

Maakt ook niet uit. Jij je mening ik mijn mening.

Onlangs nog 'The Underground Railroad' (2016) van Colson Whitehead uitgelezen. Dat is een fictieroman over de metaforische 'spoorlijn' om tot slaaf gemaakten van slavernijstaten te vervoeren naar vrije staten. Een precaire onderneming waar gevluchte Afro-Amerikanen afhankelijk waren van de hulp van witte Amerikanen, die zich inzetten uit religieuze of ideële motieven. Naar verluidt zei de imposant besnorde Amerikaanse auteur Mark Twain eens dat de geschiedenis zichzelf niet herhaalt, maar ze rijmt wel. Zo kan ik me niet helemaal aan de indruk onttrekken dat deze stijlvolle debuutfilm van Melina Matsoukas een BLM-update is van de ondergrondse spoorlijn. Of hoe 'Queen & Slim' (2019) het aloude principe gebruikt van een roadmovie voor een vertelling over sociaal onrecht en dehumanisering. Twee jonge mensen op een ongemakkelijke en weinig geslaagde Tinderdate. Queen (Jodie Turner-Smith) is een burgerrechtenadvocate die haar eigen cynisme moet verbijten over haar machteloosheid om ter dood veroordeelde cliënten een eerlijke rechtsgang te beloven. Slim (Daniël Kaluuya) is een zachtaardige braverik zonder hoog opleidingsniveau, maar die er vanuit zijn gemarginaliseerde positie het beste van probeert te maken. De twee tegenpolen (allebei uit een ander sociaal milieu) hebben weinig meer met elkaar gemeen dan dat ze zwart zijn in het contemporaine Amerika.

Het had zo'n Tinderdate moeten worden waar de verschillen te groot blijken en de twee elk hun weegs zouden gaan. Ze zijn allebei leuk, maar niet met elkaar. Maar 'Queen & Slim' (2019) neemt een grimmige wending als gentleman Slim zijn tinderdate Queen naar huis wil brengen. Ze worden aangehouden door een witte agent en deze diender gaat zijn boekje ernstig te buiten met z'n vernederende en overdreven agressieve bejegening. Er vindt een escalatie plaats waardoor de twee hem per ongeluk vermoorden uit zelfverdediging. Van het ene op het andere moment is hun zwart-zijn meer dan ooit een complicerende factor, want de kans is groot dat zij ofwel ongemeen lang in de gevangenis komen ofwel zelf om het leven komen door politiegeweld. Net als de tot slaaf gemaakten in de 'ondergrondse spoorlijn' rest Queen en Slim weinig meer dan zo ver mogelijk weg te komen van een rechtssysteem dat hen al reeds heeft veroordeeld.

Bij Melina Matsoukas gaat het meer om het lome sfeerportret dan de suspense of de actie. Om wat Queen en Slim als onschuldige voortvluchtigen tegenkomen aan verschillende subculturen. Langs hun autoruiten trekt namelijk de schrijnende armoede voorbij van het andere Amerika waar zij zich kunnen verbergen. Van achterbuurten en het platteland. Waar onverwachte medestanders tegenstellingen overbruggen, terwijl de goedheid van anderen even zo vaak een deceptie blijkt. Het maakt van 'Queen & Slim' (2019) een bitterzoete allegorie over gedeeld verdriet en hoe verzet soms de enige optie is om überhaupt te mogen bestaan.

Deze film raakte me wel...

Heb mijn eigen mening over het "Black Lives Matters" verhaal maar sluit mijn ogen niet voor geflipte en racistische agenten die niet bij de politie thuis horen. Imposante film met een einde. Wat ik bij veel films mis... Prachtige film!

bijzonder goeie aanklacht tegen politiegeweld over een mislukte date dat totaal uit de hand loopt zodat de 2 kemphanen op de vlucht moeten naar florida. Een roadmovie/ americana, maar nu zwart. Erg sympathiek gedaan en opvallend minimalistisch. Geen Kris Kristofferson-car chases of zo. Inderdaad een fijne soundtrack met oa mijn favoriet roy ayers.

Aardig drama. Het verhaal is niet heel origineel maar helaas nog steeds actueel. De uitwerking is eenvoudig maar door zijn eenvoud ook weer mooi. De film kabbelt rustig voort en blijft tot het emotionele einde boeien. Tot het eind is het een combi van roadmovie en liefdesverhaal. De twee hoofdrolspelers zetten prima rollen neer en de chemie tussen beide is erg sterk. De soundtrack is eveneens erg goed. De vergelijking met Bonnie & Clyde is wat misleidend want dit is zeker geen misdaadfilm. Degelijke en sterke film. 4.0

Te lang en iets te relaxed qua tempo, maar afgezien daarvan is dit een onderhoudende en intelligent uitgewerkte roadmovie, een hedendaagse variatie op Thelma & Louise. De twee hoofdrolspelers zijn uitstekend en de film beschikt over een prima supporting cast. Visueel is het ook allemaal dik in orde. Sterke dialogen en rake emotionele momenten, die zich op onverwachte momenten aandienen. Langzaam maar zeker werkt de film toe naar een indrukwekkende maar mooi klein gehouden climax.

Sterke film die volledig in de lijn ligt van de Black Live Mattersbeweging en die politiegeweld tegenover zwarten aan de kaak stelt. Het schrijnende van de hele film is dat dit gewoonweg bittere realiteit is. Het is een soort van mentaliteit die zo ingebakken zit in de politiestructuren. Racisme ja, maar ook veelal geconditioneerde angst en onwetendheid. "First shoot and then talk" en dat vanuit een ongelijke machtsverhouding die beleefd arrogant wordt benadrukt...

Niet alleen omwille van het onderwerp een sterke film, maar eveneens de uitwerking van het verhaal kon me wel smaken. Geen wilde achtervolgingen of schietpartijen, een weinig aanwezige klopjacht... Het verlegt de focus vervolgens naar het duo zelf. Hun angsten en het drama komt vervolgens beter uit de verf en dat komt de film ten goede.

Ja, de (blanke) politieman komt er bekaaid vanaf. Gelukkig trachtte de regisseuse wat nuances te leggen met ook minder bevooroordeelde blanken (de sheriff of het gastvrije koppel) of met minder sympathieke zwarten (het jongetje of de man die het vliegtuig regelde). Toch weer een frappant einde waarbij beiden het niet overleefden. Leg me maar eens uit hoe gevaarlijk iemand is wanneer hij met beide handen iemand draagt. Er is trouwens als je toch perse wil schieten ook nog de optie om op een arm of been te mikken ...

Er zaten toch net te veel voorspelbare momenten in Queen & Slim om het een echte topper te maken. Zeker bij aanvang had ik ook moeite de film serieus te nemen, maar zodra het verhaal zich begon door te ontwikkelen werd het echt interessant. Zo werd dit een Thelma & Louise meets The Hate U Give, waarin de twee hoofdrolspelers van een Tinder date in totaal ander avontuur belanden. Het aangrijpende verhaal wordt mooi in beeld gebracht en laat uiteindelijk ook zeker indruk achter. Het kostte me dus wel wat speeltijd om er echt in te komen.

Film die me bij voorbaat al niet trok met de bekende info rond het verhaal. Ik verwachtte toch vooral een hoge Black Lives Matters gehalte, iets dat toch wel een heel klein beetje bewaarheid werd met begin- en eindpunt van de film. Maar ja, geen mening zonder gezien te hebben uiteraard en het werd om verschillende redenen toch nog meer een lijdensweg dan verwacht.

En het moet gezegd dat het stel het niet treft op de eerste date in de laatste plaats Slim niet want ik vind Queen in die beginfase toch best wel een beetje een vervelende vrouw met een stug arrogant achtige houding die alles beter weet. Na het 'akkefietje' groeit het verhaal rond het stel naar een modern soort Bonnie en Clyde die tegen hun wil om in deze situatie terecht komen en niet bepaald de criminele grootheden zijn uit de jaren '30. Oog is er in de roadmovie voor persoonlijke ontwikkeling en de chemie die na een haperend begin op gang komt. Tevens komt daar een stukje psychologie om de hoek kijken van mensen in een uitzonderlijke situatie en keuzes die daar ook naar zijn. Aardig is het belletje naar huis en de momenten waar de twee zich naar elkaar aanpassen. Aardig is ook minsten de helft van de soundtrack met soul classics en andere gecomponeerde muziek.

Maar oei wat vallen er daarna veel kritische noten te kraken rond deze film over scriptmatige keuzes. Het BLM achtige moment ga ik me verder discussiematig niet aanbranden, wel wil ik daar over zeggen dat het weinig subtiel is en dat er aan het fenomeen dat we zien heel wat meer factoren kleven dan alleen een racistische agent met ondermeer de wapen wetgeving in Amerika maar ook een bepaalde verharding omtrent niet luisteren naar de politie en openlijk verzet en weerstand bieden tegen aanhouding of arrestatie. Iets dat we ook steeds meer in Nederland zien. Toch raar dat agenten dan harder op gaan treden en hun hoofd verliezen. Maar goed dat is dat...terug naar het script.
Queen is een 'scherpe' advocate begrijp ik toch goed? Zij zal toch weten dat er een dashcam aanwezig is waar alles op te horen is en ze überhaupt zelf op kan treden als getuige waarin ze kan vertellen dat het een agent buiten het boekje betreft met een noodlottige afloop? Of zie ik dat verkeerd? Ik snap de hele keuze van het op de vlucht slaan naar één of andere wazig oom eigenlijk niet. Dan dat gebeuren met die dikke die hij aanrijdt, ik vind dit zo slecht bedacht, alsof die man opeens voor motorkap staat ofzo, maar het kan nog gekker want de keuze om één of andere pompbediende die eruit ziet als de gemiddelde trailertrash- red neck-Louisiana-matje in de nek- kkk motherfucker die for the fun of it een nikker een kogel door zijn flikker kan jagen en beroepen op zelfverdediging je wapen geven toch wel het meest stompzinnige van de film. Gelukkig is het kwaad in Amerika gemakkelijk te herkennen aan het politie uniform toch..? Houdt het daarbij op...? Nee. Een kogel in het been, of schampschot, maar Queen loopt rond alsof er niets aan de hand is, net als het uit het autoraam hangen terwijl die zelfde ochtend haar schouder uit de kom geweest is. Zou ze familie zijn van Wolverine? Dan het uitstapje in de kroeg want we zijn zo moe, en vooral op de vlucht en willen niet gezien worden, go figure...en dan de sexscene die in de mix gemonteerd wordt met een BLM protest...juist.

Nee, van de zogenaamde 'prachtfilm' rond dit verzetssymbool waarin sprake zou zijn van prachtige beeldtaal en een emotionele reis aldus een willekeurige recensie op internet zie ik weinig van terug. De film heeft me geen enkel moment echt weten te boeien en zoals ik zeg, en wel degelijk oog voor de keuzes die een mens maakt in een uitzonderlijke situatie, hangt de film voor mij aan elkaar van rare momenten en keuzes en is dan ook volstrekt ongeloofwaardig voor mij. Veel te gekunsteld wat dat betreft. Nee, hier kon ik echt niets mee.

Mooi gestileerde en best originele film. Lijkt zich aanvankelijk te ontwikkelen tot spannend Bonnie en Clyde verhaal, maar waaiert vervolgens uit tot een veel breder opgezet geheel, waarbij zowel de roadmovie-vorm als de videoclip-achtergrond van de regisseur goed tot hun recht komen.

Als onderdeel van de stilering is er gelukkig ook de nodige aandacht besteed aan de soundtrack, die ik mij goed liet smaken.

Vond er niet zo heel veel aan. Van het duo ging geen enkele dreiging uit. Juist datgene dus wat een roadmovie spannend en interessant maakt.

Even geleden dat ik 'm gezien dus een wat kortere review. Mooie film. Prima soundtrack. In het begin had ik moeite om sympathie op te brengen voor Queen. Verder leuke / interessante ontmoetingen gedurende de reis en daarmee een geslaagde roadmovie. Niet super spannend of veel actie. Sterk einde ook. Al met al boven verwachting en daarmee 3,5 sterren.

Queen & Slim is zeker anders dan wat ik had verwacht, maar nog steeds erg fatsoenlijk. Het hele verhaal is gebaseerd op sociaal commentaar maar het voelt niet misplaatst aan. Het hele verhaal heeft op zich weinig op het lijf en kabbelt wat voort maar je merkt op dat het vakkundig en met liefde voor de stiel werd gemaakt.

Kaluuya en Turner-Smith zijn uitstekend samen en hun personages zijn interessant genoeg. Zij dragen de film. Ook altijd fijn om Indya Moore tegen te komen in projecten. Wat een geweldige performer, hun rol in Pose zal ik niet snel vergeten.

3,5*